Dinsdagmiddag,
Dat afgelopen weekend de klok weer een uur vooruit is gezet zal wellicht niemand zijn ontgaan. Voor het duurloop groepje dat altijd op maandagavond loopt het sein om van startpunt te veranderen. Niet meer starten bij onze baan maar bij Naat Piek in het bos. Ook weer tijd om de switch te maken van een duurloop van twee uur naar een uurtje. Rustig beginnen in lengte om de opstap binnen de groep weer wat gemakkelijker te maken. Het was ook te merken gisterenavond.
Ik had zeker wel een groep van 20 mensen verwacht maar dat we aan het vertrek stonden met 30 mensen dat had ik niet gedacht. Door veranderingen in het beheer van het Maashorstgebied zijn er her en der wat afzettingen gemaakt die het begrazingsgebied markeren. In het middengedeelte een afgezet terrein waar op dit moment een kudde van bijna 20 Wisenten verblijft. Dit stuk is niet voor publiek toegankelijk. Of dit nog wel ooit het geval zal zijn. Ik die in eerste instantie er wel vertrouwen in had dat dit nog ooit zou gebeuren heb ik daar nu best een hard hoofd in. Daarnaast is er nu een veel ruimer gebied afgezet met toegangen in de vorm van wildroosters en poortjes. In dit terrein lopen de Taurossen met 65 man sterk om het gebied te begrazen. Dit terrein is wel toegankelijk voor publiek. Maar ik weet ook dat er best een grote groep mensen zijn die buiten de afrastering blijven. Zodoende een flinke beperking van de bewegingsvrijheid van het publiek.
Met de groep zijn we gisterenavond wel het omheinde gebied in gegaan maar zijn in het gedeelte waar wij langskwamen geen dieren tegengekomen. Het komende halfjaar dat we weer in de Maashorst rondstruinen zal de tijd uitwijzen hoe vaak we een omtrekkende beweging moeten maken om de kudde enigszins te ontwijken want ongetwijfeld lopen er in deze groep mensen waarbij het hartslagniveau aardig omhoog zal gaan als we die beesten wat korter naderen. Dan beter om maar op tijd uit te wijken.
Het is ook gebruikelijk als we op de Maashorst lopen dat er ieder halfuur een stop gemaakt wordt om ieder de gelegenheid te geven om goed te drinken. Onze eerste stop was gisteren op een heuvelruggetje waar een klein herdenkingsmonumentje is opgericht voor een 37-jarige MTB-er die daar door hartfalen het leven liet. Een aantal van ons hadden er in het voorbijgaan zich al eens afgevraagd over hoe en wat. Nu weten ze dat.
Op het moment dat we weer vertrokken weer vertrokken kwam ik op de gedachte dan moet ik ons andere monumentje ook nog laten zien.. Op een smal pad midden in het bos ligt een zwerfsteen met de inscriptie van een vroegere collega trainer bij De Keien en nadien bondscoach Has van Cuijk.
Ook hier stonden we even bij stil. Zo werd ons eerste duurloopje in het bos een soort van monumententochtje. Zo heb je in de loop van de jaren wat herinneringen op diverse plekken.
De beoogde tijd van een uur daar gingen we 1’30” overheen. Niemand die er zich aan gestoord heeft.
Volgende week maandag ook weer een uurtje want op zondag lopen de meesten van deze groep de Maashorst trail.