Zondagmiddag,
Inmiddels al weer een week geleden dat onze club samen met de stichting Maashorst-events een trail organiseerde. Je kon over een paar verschillende afstanden inschrijven. Er was een 5 km, en 12 km en en een 24 km. Als laatste was er ook nog de mogelijkheid voor de kleintjes om 1 km te lopen.
Het organiserende team was best al een tijd bezig geweest om de voorbereiding in goede banen te leiden. Overigens werden zij gaandeweg steeds iets enthousiaster toen de inschrijvingen goed begonnen te lopen.
Ook in zo’n voorbereidingsfase wordt een beroep gedaan op de werkgroep. Die krijgt allerlei vragen op hun bord welke materialen we allemaal in huis hebben en als we ze niet hebben hoe komen wed daar dan aan? Daags voor de uitvoering zijn de routes al voorzien van lintjes zodat de lopers weten of ze rechts of links dan wel rechtdoor moeten.
Ook een gedeelte van het startveld, in dit geval een zandstrandje aan een plas, kan op zaterdag al opgetuigd worden.
Toen ik op zondagmorgen weer aan de slag ging leek alles er op te wijzen dat het een prachtige zonnige dag zou gaan worden. Met een paar uurtjes stevig aanpoten kan de wedstrijd beginnen. Nou ja…wedstrijd..er wordt i elk geval geen tijdsplot bijgehouden en er staat ook geen klok aan de finish. Je zult het met je eigen hulpmiddelen moeten doen. Ik schreef in voor 24 km en die groep mocht als eerste van start. Ik kan me voorstellen als je nog nooit eerder in de Maashorst liep dat je het spoor een beetje bijster werd. Omdat dit gebied wel ongeveer mijn thuisbasis is kwam ik niet zo veel verrassingen tegen. Behalve dan de verzorgingsposten….zei ik verzorgingsposten? Verwenpunten kan ik ze beter noemen.
Als je al van plan was om een snelle tijd te lopen dan moest je bij deze posten niet stoppen. Teveel lekkers in de aanbieding.
Tegen de tijd dat ik op de tweede post kwam begon mijn rechterknie te zeuren. Bij het weglopen vanaf deze post ging het lopen helemaal niet meer. Moest over op wandelen. Gelukkig wist ik precies waar ik was en zag wel kans om een kortere weg te vinden en zo naar de finish te wandelen. Lopen nog een paar keer geprobeerd maar helaas het ging gewoon niet. Te veel last.
Nadat iedereen over de finish was kon er een begin gemaakt worden om op te ruimen. Tegen 18.00 u was ik weer thuis.
Behalve dat mijn lopen niet zo geweldig ging was het een prachtige dag. Het bleef op het terras van de camping nog lang onrustig.
Volgend jaar staat hij weer op de rol. Alleen dan een andere startlocatie. Als alles loopt zoals de voorspellingen zijn dan zijn we hier over 4 jaar weer terug.
Nu ik dit schrijf zijn we ondertussen een week verder en met mijn knie gaat het de goeie kant op.
Fijn dat het met het herstel van je knie de goede kant op gaat.