Donderdagavond,
Afgelopen maandag stond er een groep van zo’n 20 lopers en loopsters klaar voor een duurloop van 100′. Op maandagavond zijn onze duurlopen altijd op een tijd nooit op afstand. Iedereen weet dan waar die aan toe is. Het was warm en stoffig en in plaats van ieder half uur een drinkstopje maar iedere 20-25′. Ik weet dat iedereen dan de tijd neemt om te drinken.
We beginnen op wat smallere paadjes waar je maar amper met twee naast elkaar kunt lopen. Het gevolg is een lang lint want op een lastige ondergrond moet je ruimte laten tussen je voorganger om voldoende zicht te houden op de ondergrond.
Alles wees erop dat het een gewoon duurloopje zou worden. Totdat we het bos uitlopen en langs een weiland komen.
Een groepje van een 5-tal koeien stond nieuwsgierig te kijken naar een koe die op de grond lag. Het werd ons duidelijk dat de liggende koe aan het bevallen was. De situatie gaf wel aan dat dit niet heel lang meer zou gaan duren. Een van onze lopers sprong over de afrastering om van korter bij de situatie te beoordelen. En eigenlijk op het moment dat hij bij de moederkoe komt komt het kalfje naar buiten. Onze loper haalt het vlies van het hoofdje van het kalf en meteen staat moeder op en begint het kalfje schoon te likken en nog een minuut verder staat het kalfje ook op zijn eigen pootjes weliswaar nog wankel maar wel staan.
Nou loop ik best al wat jaren rond maar zo’n geboorte tijdens een duurloopje maakte ik nog niet mee.
Je snapt dat het een onderwerp van gesprek bleef in de rest van de duurloop. De gebeurtenis maakte ons loopje wel heel bijzonder.
Echt bijzonder zo ineens