Hardlopen

Zondagavond,

Schreef ik afgelopen week een blogje over het gouden huwelijksjubileum van Sjan en mij. Ondanks alle beperkende maatregelen hadden wij een paar prachtige dagen.
Nou liep ik een paar jaar geleden een aantal keer de Sallandtrail. Twee keer de route van 50 km en een keer de route van 25 km. Helaas werd dit evenement door de nu geldende omstandigheden afgelast. Maar een organisator als Bertus gaat niet bij de pakken neerzitten. Een alternatieve Salland trail werd in het leven geroepen. Je kon de echte routes in Nijverdal ook daadwerkelijk lopen. Maar eigenlijk in mijn optiek een betere optie om “thuis” in je eigen omgeving een route te lopen. En vervolgens met wat foto’s te uploaden op hun site. Ik stelde dat voor aan een groepje van onze club en die hadden daar wel oren naar. Normaliter zorg ik zelf voor een eventuele route. De meeste paadjes ken ik wel in het gebied Kooldert, Raktse Beemden, Bedaf, Slabroek en de Maashorst.
Maar al snel kreeg ik de opdracht om deze keer me er niet mee te bemoeien. Het enige dat ik mocht inbrengen was het starttijdstip. Startplaats niet.
Zaterdag kreeg ik de .gpx file over de route en het startpunt. Jos kwam mij vanmorgen ophalen. Het startpunt was op de Brakkensedijk een klein parkeerplaatsje achter Bedaf nabij een cafeetje dat de Riethoeve heet. Bij de oudere onder ons veel beter bekend als: “drie vur ne gulden”. Waar de naam vandaan komt laat zich gemakkelijk raden.

Van start dan in 4 groepjes van 3 lopers. Waarvan in ieder groepje 1 trainer was. Met voldoende afstand coronaproof. De routemakers hadden zich van hun beste kant laten zien. Heel afwisselende aanloop naar Slabroek. Het eerste natuurgebied dat we aandeden. Een niet al te groot heideveld met paadjes van erg mul zand.
Een eerste drinkstopje werd met verteld dat ik maar een verhaaltje moest vertellen of over het gebied of wat ik hier ooit meemaakte. Een opdracht die ik absoluut niet moeilijk vond. Dezelfde opdracht kreeg ik in het verdere verloop van ons loopje nog herhaalde malen.
Via een paar verharde stukjes. Ja…die zaten er ook in. Raakten we langzamerhand in het stroomgebied van de Leijgraaf. Precies langs de waterkant was het akelig glibberig zeker als je niet op trailschoenen loopt. In dit gebied de Raktse Beemden lopen ook wat klompenpaadjes langs de waterafvoerende sloten. Op een paar stukjes tot aan je enkels door de blubber. Wanklanken te horen? Niet in het minst. Snap ik best dat er geen wanklank was omdat we net een verzorgingspost waren gepasseerd. Je kon er uitgebreid tafelen. Goed geregeld!

Uiteindelijk komen we terecht bij de Peelrandbreuk een tektonische breuk in de aardkorst. Natte voetengarantie. Midden op dit gebied staat een bankje overigens is het een boomstam. Een koker op de zijkant van de stam om je bevindingen over het gebied kwijt te kunnen. Hier ook even de historie van dit bankje uitgelegd. Helemaal niet eens in de gaten dat ik een paaltje voorbijging met een plaatje erop met de tekst: “Ujese Tiny Trail”.
Wat een geweldig mooi moment. De eerste keer dat ze me vandaag stil kregen.

Verder maar weer. Steeuwichtweg met de houtzagerij die zo als museum verder kan. Hier weer een verhaal over de zagerij maar ook over de boerderij er tegenover.
Linksaf en in de verte de knuppelbrug in mijn optiek de “knuffelbrug”. Hier loop je echt over het hart van de breuk. Het aansluitende pad is weer een hartstikke nattevoetenpad. Dit pad komt uit op de Schotenweg, vorig jaar verkozen tot het mooiste karrenspoor van Uden.
Ik weet donders goed waar dit pad gaat uitkomen en ik weet ook dat het venijn van deze route in de staart komt te zitten. Bedaf!
Bij Poeskespad meteen de eerst bult met mul zand op. Na ruim 23 km voor de meesten zijn dan de benen niet helemaal fris meer. Niet alleen de eerste bult zat erin. Nee….iedere verhoging van Bedaf gingen we aan. Maar wetende dat een binnen een kilometer een einde aan de route is het nog wel uit te houden.

Op 100 meter van de parkeerplaats was er op een picknicktafel weer een uitgebreid buffet van eten en drinken. Appeltaart, pannenkoekjes, koffie, chocomel, thee…tja wat was er eigenlijk niet. Hier zag ik ook mijn Sjan staan en ik dacht verdorie die zit ook in het complot.
Een van de lopers neemt het woord en had een aantal cadeaus om uit te pakken als eerste een prachtige bos bloemen voor Sjan. Ik kreeg een shirt met een tekening van mij. Zo treffend in beeld gezet ook met de tekst Ujese Tiny Trail. Op de achterkant van het shirt in het Ujes het Udense Volkslied. Als er ooit nog eens iemand achter me loopt dan hebben ze wat te ontcijferen. Dan zijn er nog twee mokken met hetzelfde logo. Ook Bertus had zijn aandeel in het complot en had een medaille van de Sallandtrail opgestuurd.
Een als laatste kregen alle lopers een medaille met ook weer het logo van de Ujese Tiny Trail.

Voor de tweede keer van deze dag compleet stilgevallen.

Inmiddels werd het wat kouder anders was het nog langdurig onrustig geweest op die uithoek van Bedaf. Jammer dat we niet de kroeg: “drie vur ne gulden”
Wat een dag! Dit zijn ze die ingelijst behoren te worden.

Iedereen die er aan heeft meegewerkt van harte bedankt!!