Hardlopen

Dinsdagmiddag,

           50 jaar geleden. Tijd vliegt!

Nu dat de baantrainingen stilliggen worden die trainingsmomenten wel ingevuld voor duurloopjes behalve op de woensdagavond dan lopen we op het asfalt, een breed en goed verlicht fietspad, het baanschema dat op het programma staat. En wat dan ook afwijkt van mijn gewone trainingsweek is dat ik het tempowerk gewoon mee doe. Dat is best al een tijd geleden dat ik ook maar iets aan tempo-of intervaltraining deed. Ja… zo soms op zondagochtend in het bos als het zo uitkwam met het vormen van groepjes dat ik ook meeliep.
Maar het betekent wel dat mijn trainingsomvang het laatste half jaar aardig is toegenomen. Gelukkig accepteert mijn lijf dat tot op dit moment nog steeds geduldig.

Daardoor staat mijn teller voor dit voorjaar al ruim boven de 600 km. Het aantal meters dat ik mijn beste hardloopjaren ook nog wel haalde maar zeker niet de laatste 5 jaar. Als straks de maatregelen weer van dien aard zijn dat de baantrainingen weer opgepakt kunnen worden dan zal ook de omvang wel weer afnemen. Maar behalve dat ik de groepen op de baan en in het bos wel mis valt voor mij deze situatie alleszins mee.
Ja…oké…natuurlijk hadden wij ons 50-jarig huwelijksjubileum op vrijdag a.s. anders voorgesteld nu beperkt het zich tot een dinertje thuis met de kinderen en de kleinkinderen. Meer is er amper mogelijk. Maar goed het jaar is nog lang dus als er straks weer wat meer ruimte komt zijn dan maar weer verder zien.
In 2011 toen wij beiden 65 jaar werden en ons 40-jarig huwelijksjubileum vierden deden we dat met een geweldig mooie duurloop met een grote groep en een prachtig tuinfeest onder schitterende omstandigheden. Onvergetelijk.

Maar wie weet. Ik zei al het jaar is nog lang. Nu roeien met de riemen die er beschikbaar zijn.