Archief voor de ‘persoonlijk’ Categorie

Trainen?

Geplaatst: 25/10/2016 in persoonlijk
Tags:, ,

Dinsdagavond,

Wie was er nou en wie was er niet?

Wie was er nou en wie was er niet?

Om het even welke sport je ook maar beoefend er zal altijd getraind zal moeten worden om enig resultaat te kunnen behalen. Je kunt trainen om je technische vaardigheid, die je in jouw specifieke tak van sport nodig hebt, te verbeteren. Je kunt trainen om je conditie te verbeteren zodat de technische uitvoering je een stuk gemakkelijker gaat en het langer kunt volhouden. Maar hoe je het ook wendt of keert er zal oefening(training) nodig zijn. Doe je niks van dat alles dan denk ik dat je snel achteruit gaat.
Soms moet er al eens wat harder en soms ook eens wat minder getraind worden. Het is maar net welke doelen je op welk moment hebt gesteld.
Nou denk ik dat je niet alleen je lichamelijke vaardigheden moet beoefenen maar ik denk ook je mentale vaardigheid. Je hersens oefenen en trainen. Je kunt ze natuurlijk niet gebruiken maar door het niet gebruiken blijven ze absoluut niet nieuw.

Zeker, denk ik ook dat, naarmate je ouder wordt dat je moet oefenen om ze goed werkend te houden.

En wie was er hier bij?

En wie was er hier bij?

Ik probeer daar wel mee bezig te zijn om ook dit deel van mijn lijf fit te houden. Lezen en puzzelen is daar een onderdeel van. Wat ik er nog meer voor doe? Een voorbeeld. We lopen op maandagavond altijd een duurloop en meestal is er wel een vaste kern aanwezig maar het wisselt ook nog wel. De ene keer is de groep groot de andere keer weer wat kleiner. Tijdens de duurloop ga ik van achter naar voor en weer andersom. Uiteraard tel ik het aantal koppen dan probeer ik op dinsdagochtend alle namen te noteren van degene die aanwezig waren. In de meeste gevallen kom ik wel tot het aantal dat er bij was.
Een ander voorbeeld. Samen maken we een boodschappenlijstje. Ik lees het een keer door en stop het in mijn zak. In de winkel maak ik mijn rondje en doe in mijn kar de dingen waarvan ik denk dat ze op het lijstje staan en net voor ik bij de kassa ben controleer ik aan de hand van mijn lijstje of ik wel aan alles gedacht heb. Tja…en soms dan liggen er ook chips in mijn kar en die stonden niet eens op mijn lijstje.
Ook krijg ik iedere werkdag een mail van beter rekenen en beter spellen met een 4-tal opgaves. Je moet er wel over nadenken om de oplossing te vinden.

Zo probeer ik met trainen niet alleen mijn lijf maar ook mijn kop een beetjes fris te houden.

Advertentie

Geluk?

Geplaatst: 26/07/2016 in persoonlijk
Tags:, , ,

Dinsdagmiddag,

Dit zijn toch mooie plekjes om langs te lopen.

Dit zijn toch mooie plekjes om langs te lopen.

Zondagmorgen bij de training in het bos komt er een loper bij me en vertelt me dat hij zijn autosleutel kwijt was geraakt tussen het punt waar  we gestart waren en op het punt waar we nu waren. Er zat bijna een halfuur tussen. Het enige wat we konden doen was omdraaien en de complete weg terug lopen. De kans op terugvinden achtte ik niet bijster groot want de weg met op sommige punten wat langer gras en ook nog stukken met erg mul zand. Maar goed niet geschoten is altijd mis. Dus over een front ter breedte van het hel pad op de terugweg. Nog niet halverwege op de terugweg riep de verliezer: “hier ligt hij”. Dat is toch geluk dat je zo’n sleutel weer terugvindt. De training weer hervat op het punt waar we gebleven waren. Tja…. de kern van de training iets korter maar we kwamen niet minder moe terug bij de thee.

Of is het geluk dat zondag voorafgaand aan de training met de groep samen met je oudste zoon een duurloopje maakt van 45′ terwijl het nog niet zo heel warm is. Ik vind van wel. Gelukkig is hij op dit moment wat minder in vorm en word ik niet meteen eraf gelopen. Dat was ooit anders.

Of is het geluk dat je op maandagavond met een groep van bijna louter jong volk op stap mag voor een duurloop van bijna 2 uur. De actieradius weer lekker groot dus de gelegenheid om naar plekjes te lopen waar deze groep niet vaak komt. Gisterenavond naar de visvijver “de Meuwel” gelopen. Natuurlijk kun je het ook geluk noemen dat je de route tot op de minuut na goed hebt ingeschat.

Of is het geluk dat een loper of loopster je mailt dat hij of zij op een wedstrijd een PR gelopen heeft. Dat noem ik dan eigenlijk geen geluk maar meer een kwestie van hard er voor gewerkt te hebben. Natuurlijk als het gelukt is kun je er best gelukkig van worden. Ik word van zo’n berichtjes wel blij van.

Of is het geluk dat als je de 70 gepasseerd bent nog met de groepen mee kunt zonder meteen te moeten afhaken of heb je daar ook gewoon voor gewerkt. Ik denk wel dat er grote factor van geluk bij zit want er hoeft niet dat te gebeuren of je loopcarrière ligt aan diggelen.
Maar niet aan denken en gewoon mijn ding verder doen. Groepen begeleiden, duurloopjes maken, een paar wedstrijdjes lopen en genieten van onze kleinkindjes.

Oja….dit is ook nog een factor van geluk.

 

Zondagavond,

Maar amper groot genoeg.

Maar amper groot genoeg.

Zoals ik afgelopen week al schreef dat er een hardlooptrainer uit ons trainers potentieel is overleden. Gisterenmiddag was de uitvaartdienst. Sjan heeft een aantal jaren op woensdagochtend onder zijn bezielende leiding getraind. De groep had in samenspraak met de familie een rol in de dienst en ze moest derhalve al wat eerder in de Kapel van de Kruisheren zijn. Bijna 3 kwartier voordat de dienst begon zat de kapel met toch 300 zitplaatsen al voor de helft vol.
Tegen de tijd dat de dienst echt begon zat alles tot aan de laatste stoel vol en sommige laatkomers moesten genoegen nemen met een staanplaats.
Het werd een indrukwekkende dienst waarbij zijn dienstbaar leven heel duidelijk in beeld werd gezet. Ja…dienstbaar in de ruimste zin van het woord. Dienstbaar voor zijn gezin die hij, bij alles wat hij voor een ander ook deed, nooit uit het oog verloor.
En zeker ook dienstbaar voor de lopersgroep uit zijn dorp Wijbosch waar hij de grondlegger van was en bij onze club waar hij al 38 jaar lid van was.
Na de indrukwekkende dienst was er bij ons in het clubhuis nog een bijeenkomst van alle lopers/loopsters die hij ooit kende of in de groepen had. Lid van verdienste was hij al een aantal jaren maar werd nu postuum benoemd tot Erelid.
Wat gaan wij die man bij de club missen en zeker de groepen die hij onder zijn hoede had. En met name en vooral een jeugdgroep met een beperking. Na het officiële gedeelte in ons clubhuis kreeg de bijeenkomst toch nog iets van een reünie van lopers die elkaar lang niet meer gezien hadden en het zinnetje zo van: “weet je nog van toen….”

Het bracht wel even ontspanning na een heftige middag.