Donderdagavond,
Een van de velen. Dwarsligger
Bij de baantraining op woensdagavond stond er al een aardig windje. Nee….een storm kon je dat nog niet noemen maar het waaide wel en de temperatuur was laag. Maar bij deze omstandigheden is er bij mij geen haar op mijn hoofd die er maar aan zou denken om niet te gaan trainen.
Nadat ik thuis was hoorde je de weersvoorspellingen voor donderdag. De waarschuwingskleurcodes veranderde van geel naar oranje naar rood. Eerst maar eens een nachtje gaan slapen en ik zie morgenvroeg wel. Mijn standpunt is eigenlijk wel dat de trainingen altijd doorgaan tenzij…Het criterium van het tenzij is de veiligheid. De veiligheid van de eventuele groep of de veiligheid van mezelf.
Dus donderdagmorgen was echt een ochtend van het tenzij. De wind deed haar uiterste best om alles en iedereen omver te blazen. Net na het middaguur begon de kracht wat af te zwakken en ik ging er maar vanuit dat alles wat om kon al om lag en alles wat los kon al losgeslagen was. Dus vertrekken voor mijn duurloopje.
Ik had mijn route wel zo gepland dat het een half uurtje lopen was naar het bos. De wind ook weer even tijd om nog meer af te zwakken. Het afzwakken van de wind heeft ook tot gevolg dat de bewolking wat bijeen drijft en veel water, hagel los laat. Nat dus. Het geasfalteerde fietspad waar ik nu loop gaat door een parkachtige omgeving en is bezaaid met afgewaaide takken en stukken dor hout. Snel snoeiwerk maar de kwaliteit er van?
Weg stuk fietspad! Oplichter!
In het bos was het op sommige plekken duidelijk dat er een storm over gegaan was. Veel omgewaaide bomen. De Maashorst-rangers hebben de komende dagen nog werk om de stroomafrastering rond het Wisentengebied in orde te maken want anders staat de kudde over een paar dagen midden op de A50 en ik denk dat dat nooit de bedoeling kan zijn. Echt op veel plaatsen het draad kapot. De beesten zelf stonden rustig te grazen midden op een open terrein. Nee…die krijgen geen bomen op hun kop. Slimmerds.
Dan kom ik op het geasfalteerde fietspad, de Udensedreef, dat dwars op de windrichting licht was het een aardige ravage met omgewaaide bomen dwars over het fietspad. Eentje heeft een asfaltplaat van een paar meter lang een halve meter opgetild. Heel in de verte zie ik een zwaailicht daar zijn de opruimwerkzaamheden al gestart.
Nog een halfuurtje dan ben ik weer thuis. Merk nu eigenlijk pas dat ik goed nat ben.
De wind kan dan wel mijn beste trainingsmaat zijn maar vanmorgen vond ik hem toch een maatje te groot. Beter een blode Jan dan een dode Jan.
Hardlopen 