Hardlopen

Dinsdagmiddag,

rokjesdraagster

Vraag je aan de doorsnee Nederlander: “Waar was je 5 jaar geleden?” Een grote kans dat ze het antwoord schuldig blijven of het moet een bijzonder moment geweest zijn. Vraag je hetzelfde nu aan mij dan weet ik het precies. Dan weet ik zelfs waar ik de hele week was.

Het is nu exact 5 jaar geleden dat we een start maakten met de Be More Ultra Tour. Een 5-daagse ultraloop door Nederland. Ene Leonie had dit zo maar in haar hoofd gezet om dat gewoon maar te doen. Ze vroeg zomaar eens wie er voor haar een bordje eten en eventueel een bed voor haar had. Van het een kwam het ander en de 5-daagse werd georganiseerd. De loop kreeg handjes en voetjes. 5 Dagen door Nederland!!

Op woensdagochtend zouden we van start gaan IJsselmuiden. Dus op dinsdagavond verzamelen bij Kees van de Wetering. Slapen ging prima in alle hoeken en gaten lag wel iemand.

In de vroege ochtend met z’n allen aan het ontbijt. Het gesprek kwam op hardlooprokjes. Als er twee waren die er nooit in zouden gaan lopen dan was het Leonie en Martine wel. Maar goed uiteindelijk werd er zoveel geboden voor het goede doel dat ook de mannen overstag gingen. Zie je het voor je Richard van de Klis in een roze rokje. Zo werd de eerste etappe begonnen een route heen en terug door het IJsseldal. Iedereen genoot er mateloos van.

Bijna bij de verzorging.

Diezelfde woensdagavond richting Heemskerk. Bij Rinus overnachten en op donderdagavond een etappe lopen aan het strand bij Castricum. Zelf liep ik daar een 20 km mee. Het was voor het eerst dat ik in het donker op het strand liep. Het was al na middernacht dat we vanuit Heemskerk weer moesten vertrekken naar Driebergen want bij Petra daar was ons volgende hotel. Snel wat eten en naar bed. Want de wekkers gingen al weer erg vroeg af. Je bent dan wel al in Driebergen maar als de start van etappe drie in Apeldoorn is dan heb je nog een stukje te gaan. Onderweg bij de verzorgingsposten hoorden we al van de lopers dat de club die normaal met Pinksteren de Apeldoornse hardloopvierdaagse organiseren gezorgd hadden voor een schitterende route. Na afloop weer een verplaatsing richting Uden.

Mijn Sjan had al vanaf het middaguur achter een paar pannen gestaan om pannenkoeken te bakken. Lopersvoer dus. Dan valt er een hongerige meute op de klep en hoe snel dat er dan een stapel koeken doorheen is dat wil je niet weten. Douchen en een aantal wasjes draaien in de hoop dat het morgenvroeg allemaal redelijk droog is want de diverse outfits stonk een uur in de wind. Behalve de roze rokjes dan wat die hadden hun geld in de eerste etappe al opgeleverd.
Ik had dat bij de eerste etappes wat minder in de gaten wat er met een ontbijt weg wordt geschoven. Nu des te beter.

De start dan bij ons stadion. We werden uitgeleide gedaan door een paar honderd recreanten. Indrukwekkend vond ik het. Het zou vandaag mijn eerste ultra worden. Omdat deze etappe op zaterdag was en de meeste lopers vrij had ik bij ons de gelegenheid geboden om met estafetteteams mee te doen met wisselpunten op 10-15-20-30 en 40 km. We hebben deze dag steeds gelopen met een groep van minstens 25-30 lopers. Hier was het verslag.
Ik moest zelf wel mee of ik wilde of niet want ik alleen kende de route. En bij terugkomst op de baan stond ons weer een verrassing te wachten want bijna iedereen die ons ’s morgens hadden uitgezwaaid stonden met veel kabaal ook weer bij de laatste 500 m. Een schitterende beleving. Douchen, wat eten en wat drinken en dan weer in de auto’s op weg naar Alphen aan de Rijn. Overnachtingsadres bij Ronald Meijer.

Mijn eerste 50-er is binnen

Op zondagochtend vertrekken voor het laatste traject van Alphen naar Hilversum. In Hilversum was de aankomst op de atletiekbaan bij Nike. Daar zou ons eindfeestje zijn. En een feestje werd het en met name omdat we de organisatie Mothers in Peace een cheque konden overhandigen met een formidabel mooi bedrag.

Als ik er nu 5 jaar na dato weer op terugkijk is het nog altijd een van mijn loopmomenten dat me het meest is bijgebleven. Niet alleen het optreden met het team maar zeker ook de lopers die we onderweg ontmoet hebben.

Het hele team. Ik was op straat!