Zaterdagochtend,
Gemaakt vanuit een lichtmast
Al sinds april 2004 zit er een duurloop op zaterdagochtend niet in omdat er dan altijd een baantraining te verzorgen op mijn agenda staat. Nu in de periode van alle beperkingen die het Coronavirus met zich meebrengt doet de mogelijkheid van een duurloop te maken wel voor. Vrijdagavond kreeg ik een appje met de vraag om vanmorgen samen op pad te gaan. Zo vertrokken we om 9.00 uur vanaf ons basisstation, de atletiekbaan van De Keien. Globaal al wel in gedachten welke route we ongeveer zouden gaan doen. We gaan een rondje doen met 4 totaal verschillende landschappen allemaal uniek en met ieder hun eigen schoonheid.
Vertrekken over de Boekelsedijk richting Uden-Zuid. Je kunt er over een onverhard wandelpad naar de Hogerandweg en via de Kleine Eeuwsels het kleinschalige natuurgebiedje Kooldert op. Hier is de ruilverkaveling niet bezig geweest en nu liggen er nog steeds wat lange, smalle weideperceeltjes omringd door elzensingels en ander loofhout. Een waar eldorado voor allerlei soorten vogels. Schuil- en nestelplaatsen in overvloed.. Een eind verder de Knokerdweg oversteken tot aan het bruggetje dat over de Leijgraaf ligt. Hier pikken we de linkeroever op en lopen langs het water. De Leijgraaf een gekanaliseerde beek om water destijds zo snel mogelijk af te voeren om de landbouwgrond toegankelijk te houden. Die inzichten zijn met de daling van de grondwaterstand wel enigszins veranderd.
Hier gaan we onderdoor
Van de oeverkanten zijn de taluds afgevlakt en door middel van stuwen is de hoogte van het waterpeil te sturen. Dan staan de lage gedeeltes droog of ze komen onder water te staan. En juist door de verschillende stroomsnelheden en waterdieptes is er een grote variatie van oeverbegroeiing ontstaan. Een verademing en een enorme rust om hier op de smalle paadjes langs de oever te lopen. Ja…soms moet je al eens wat klimmen over een hek als we een weg moeten oversteken.
Na een uurtje onderweg te zijn verlaten het stroomgebied van de beek en draaien via een smal paadje tussen bomen en struiken door naar de Karperdijk richting Bedaf. Het volgende kenmerkend natuurgebied dat in Uden ligt. We namen niet meteen de moeilijkste route met heuvels en enorm veel mul zand.
Zoek het rode stipje
Op het tijdstip dat we hier passeerden was het nog niet druk. Met de weersomstandigheden zoals nu zal dat vanmiddag wel anders worden. Als wandelgebied erg in trek. Ook een waar speelparadijs voor kinderen. De grootste zandbak die ze zich maar kunnen wensen. Misschien niet teveel reclame maken anders wordt het steeds drukker.
Het volgende stuk dat we gaan lopen is precies over de Peelrandbreuk. Deze breuk in de aardkorst komt in Uden heel erg aan de oppervlakte en is duidelijk te zien aan een plotseling hoogteverschil van een paar meter. Kenmerkend voor dit gebied is het roestige kwelwater waarbij de hoge gedeeltes veel natter zijn dan de lager gelegen stukken. Het Annabosje dat hier ligt is een moerassig stuk. Zonder lieslaarzen kun je er niet doorheen. Nu is een een paar jaar geleden dwars over het moeras een knuppelbrug aangelegd en houd je droge voeten. Een van de bijzonderheden van de brug is als de planken niet goed meer zijn dat die dan gezaagd worden in een houtzagerij zoals er een eeuw geleden hout gezaagd werd.
Om de route qua lengte niet helemaal uit de klauwen te laten lopen zijn we van hieruit via de kortste weg weer naar ons vertrekpunt gelopen. Ruim een paar uur onderweg geweest en nagenoeg een HM afstand afgelegd. Een duurloop over een route die ik ongetwijfeld nog eens vaker ga doen.
Nou moet ik ook zeggen dat het, gezien de tijd van het jaar, prachtig weer was. Supertevreden.
Hardlopen 