Post Tagged ‘begrazingsgebied’

Donderdagavond,

klaar voor de start

Een van de jaarlijks terugkerende wedstrijden op onze baan zijn de Open Militaire Kampioenschappen. Die willen altijd vroeg klaar zijn en derhalve vroeg beginnen. Actie op alle denkbare onderdelen moet er alles bijeen nog al wat klaar gezet worden. Een geluk is wel dat er geen nummers op horden bij zijn. Met een groepje beginnen om 7.30 u. om alles in gereedheid te brengen. Om 10 uur kon de wedstrijdleider een begin maken.

Wat er gisteren nog meer speelde was dat er ’s avonds nog een instuif wedstijd was. Een wedstrijd op een 6-tal onderdelen die openstaan van junioren tot en met de masters.
De onderdelen van gisteren waren de springnummers, polshoog en ver. Discus en kogel als werpnummers en dan de loopnummers 100, 200, 800 en 5 km. Een geweldig leuke baan wedstrijd waar veel PR’s aan gort gingen. Wat te denken van een vertesprong van 7,66 m en polshoog op 5,30 m en op kogel bijna 16 m. De snelste serie op 100 m ging voor de hele serie tussen 10.6 en 11.2 seconden.
De atleten hadden het prima naar hun zin. Kortom een druk atletiekdagje.

Dit zit in de eerste lus.

Wat voor mij vandaag nog openstond was een verkenningsrondje maken voor de tweede lus van een 15-tal km’s op Hemelvaartsdag. Oké… er was wel een rondje maar door de afsluiting van het begrazingsgebied vond ik het niet zo’n aansprekend rondje. Vanmorgen dus vanaf de parkeerplaats bij het bezoekerscentrum de zoektocht gestart. Temperatuur een stuk lager dan gisteren en het regende. Kortom super loopweer.
Natuurlijk had ik er wat over nagedacht hou te lopen maar hoe lang het zou zijn? Daar probeerde ik dus achter te komen. Na 1:45′ was ik weer terug. Iets langer dan dat ik van te voren had gedacht maar ik kan me nergens een stukje afkorten. Zou ik dat al kunnen zou het afbreuk doen aan het rondje. Dus laten zoals het is.
Nu staan de beide lussen voor Hemelvaartsdag vast.

Als je mee wilt doen lees dan even Dauwtrappen

Advertentie

Donderdagmiddag,

Omgeploegd zo lijkt het!

Omgeploegd zo lijkt het!

Ja…nu zijn ze er echt de donkere dagen voor de kerst. Ik vertrek vanmorgen niet eens zo heel vroeg maar heb toch mijn reflectie hesje aangedaan want het is tegen 8.30 u. nog aardig donker vandaag, mistig ook. Alhoewel ik maar amper op de openbare weg kom maar toch..
Koud is het allerminst. Eerlijk is eerlijk ik heb liever dat het wat vriest ondanks dat ik dan weer koude handen krijg. Geen route in mijn gedachten gewoon mijn neus achterna en we zien wel. Minstens twee uur dat heb ik dan wel helder. Om in de natuur te kunnen lopen is er in alle richtingen vanaf mijn huis een halfuurtje lopen dat is een vast gegeven daar kom in niet onderuit of ik moet met de fiets of met de auto dat stuk doen maar dat is op donderdag geen optie. Thuis vertrekken dus.
Een bijkomende opdracht voor vandaag is om pas op mijn klok te kijken als ik denk een uur gelopen te hebben. Op de geluidswal in de verte een oudere mevrouw die haar honden aan het uitlaten is. Ze heeft me nog niet gezien. Ik snotter een keer en landt eens wat harder in de hoop dat ze me hoort zou dat niet het geval zijn dan schrikt ze zich waarschijnlijk de pestpokken en dat is het allerlaatste dat ik zou willen. Herrie genoeg gemaakt ze heeft me in de smiezen. Haar twee honden overigens ook.
Eenmaal in het bos zoek ik ze op, de wasbordpaadjes. Hier zie je op dit tijdstip echt niemand. Geen wandelaars, geen lopers, gewoon niks.
Een eind verder als ik denk nou zou er wel eens een uur verstreken kunnen zijn kijk ik op mijn klok en zit er 2′ naast. Net even te laat gekeken. Kijk nou..hier is het pad ook opnieuw gedaan net als het pad waar ik vorige week nog liep.
In het volgende stuk bos kun je aan de paadjes en het losliggende hout zien dat bosbeheer ook weer in actie geweest is. Het hele pad aan gort gereden. Dat loopt wat lastig. Soms denk je ik kan beter links lopen en dan loop je links is rechts weer beter. Net als in de file gewoon in je eigen rij blijven je maakt toch altijd de foute keuze.
Bij het begrazingsgebied van de Schotse Hooglanders destijds neem ik nog eens zo’n beestenspoor. Foute keuze? Als je niet van natte voeten houdt dan ja..
Als ik toch nog eens op mijn klok kijk dan zie dat het hoogtijd wordt om de kop richting huis te zetten. Die twee uur dat zal zeker wel 20′ langer worden. Is niet zo erg maar ben dan later thuis dan ik heb afgesproken. Worden ze thuis dan ongerust? Nee…waarschijnlijk niet maar afspraken maken dat doe je niet voor niks is mijn standpunt.
Met ruim 24 km op de teller zet ik mijn klok stil.

 

Dinsdagmorgen,

Bijna als pannenkoeken zo groot!

Bijna als pannenkoeken zo groot!

Na een enerverend weekend wat beweging betreft stond er gisterenavond een duurloop van 2 uur op het programma en als je vertrekt om 19.00 u. dan weet je zeker dat je in het donker verzeild raakt. Met de route probeer ik er dan rekening mee te houden dat het laatste stuk van ons rondje over een verhard pad loopt. Zo ook gisterenavond. De aanloop, nog met ruim voldoende licht, was voor een deel nog door het begrazingsgebied waar de Schotse Hooglanders voor het winterseizoen hun laatste kalfjes ter wereld brengen. Gisteren troffen we nog een moeder met een kleintje dat zeker nog geen week oud was. Een groot deel van het navelstrengetje van het kalfje zat er nog aan.
Even verderop haalt het eerste paardje van een kudde van 15-tal ons in. Geen denken aan dat we ze kunnen bijhouden. Wat mij betreft mogen ze.
Vanavond zagen we ook weer de eerste grote paddenstoelen met een bruine hoed bijna zo groot als een pannenkoek. Allemaal tekenen van een naderende herfst.

Imposante beesten die wisenten!

Imposante beesten die wisenten!

Ik kom op een plek uit waar we echt niet zo vaak komen met de gedachte als ik dan daar uitkom kan ik mooi over het verharde fietspad terug en dan is de twee uur wel vol. We draaien een landweggetje in met een bordje: “Einde verharding na 200 m”  Oké…. dat zal dan wel maar ook over een onverhard pad is te lopen. Even later bij de rand van een bos is er helemaal geen pad meer en het wordt inmiddels al aardig donker. Wel is er een wei dan maar onder de draad door. Pas op er zit misschien wel stroom op. Dwars over de wei dan maar en dat hebben we geweten. Kijk als je voldoende licht hebt dan zijn koeienvlaaien nog wel enigszins te ontwijken maar niet als het nagenoeg donker is. Het werd even glibberen en glijden. Na de wei te zijn overgestoken weer onder het prikkeldraad door komen we op een onverhard pad echt midden door het bos.
Als mijn richtingsgevoel me niet zou bedriegen dan zouden even verderop bij het bedoelde fietspad uitkomen. Het bedroog me niet.

Zoals ik al zei er lopen in het begrazingsgebied van de Maashorst echt heel veel Schotse Hooglanders. Bij wijze van experiment komen daar het volgende jaar nog een aantal wisenten bij. Ben wel benieuwd hoe dat dan gaat worden. Gaan de dames van deze groep daar nog mee? Nu lopen de hartfrequenties vaak al aardig op.
Nog twee weken van start bij Naat Piek en dan over naar ons stadion. Dan is het echt herfst!