Post Tagged ‘bostraining’

Zaterdagavond,

Een foto van een groep Start to Runners die vanmorgen weer begonnen.

Ja….het is wel wat stiller op mijn blog maar dat wil niet zeggen dat het stil is aan het loopfront. Allerminst kan ik wel zeggen. Ik ben een van de weinige trainers die in de zomermaanden niet op vakantie gaat. Ook de spreiding in de diverse groepen is groot dus er blijven altijd een aantal lopers over. Zo heb je niet alleen je eigen groepen maar soms ook nog op andere dagen of avonden van collega’s.
Training technisch misschien niet helemaal goed maar zelf vind ik het wel leuk om met een groep te werken die wat groter is dan normaal. Vorige week donderdag had ik zo’n groep samengesteld uit wedstrijd en recreantlopers. Vaak heb ik dan de gewoonte om ze niet het schema te laten lopen met wat er op hun lijst staat. Uiteraard in overleg met de groep. Zo liet ik de groep 12 keer een 400-tje lopen met 100 m dribbelpauze. Maar ik had een addertje onder het gras ingebouwd. De eerste 400 m moest gelopen worden in baan 1. De tijd die je liep moest herhaald worden maar dan in baan 2 vervolgens doorschuiven naar baan 3, 4, 5 en 6 en iedere keer in dezelfde tijd.

Best wel lekker na een duurloopje. Ook nog op een mooie locatie.

Iedere baan wordt dan 6.5 m langer. Ook moesten ze weer terug van baan 6 naar baan 1. Begin je met je eerste 400 m te snel dan ben je al heel vlug het haasje want loop maar eens in baan 6 42.5 m meer in dezelfde tijd. Een training met een stevige uitdaging.

Dan is er nog steeds de duurloop op maandagavond. Deze groep blijft redelijk constant van grootte ook al is het vakantie. We zitten nu richting 2 uur en dat in de komende weken wat problemen opleveren met de invallende duisternis. Dat lossen we in de komende weken nog even op door het laatste halfuur op een verhard pad te lopen. Niet dat je er veel meer ziet maar je komt er geen wortels tegen waar je je nek over kunt breken.
Waar ik niet van een groep afhankelijk ben is mijn duurloop op donderdag. Jammer genoeg al een meer dan een jaar in mijn eentje. Op zich kan ik best alleen lopen maar met gezelschap is leuker.
Blijft nog de training op zondagmorgen over. Meestal loop ik al een stuk vooraf om te controleren of de training die ik gedacht had ook daadwerkelijk op die plek kan.
Zo kom ik doorgaans wel aan mijn weekgemiddelde van 50-55 km/week.

Dus zo rustig is het niet aan het loopfront.

Advertentie

Beetje winters!

Geplaatst: 15/01/2017 in sport
Tags:, , ,

Zondagavond,

Niet te belopen.

Niet te belopen.

Het was mij vrijdagavond al wel duidelijk dat de baantraining van zaterdagmorgen zich in het park zou afspelen. Sneeuwbuien die over ons land trokken terwijl ook de temperatuur naar beneden ging. De juiste ingrediënten om er een gladde baan aan over te houden. Je kunt beter maar een alternatief achter de hand houden. Dan is de verrassing nooit zo groot.
En het werd een parktraining. En wat me ook deugd deed was dat de groep ons, de trainers, niet in de steek lieten. Het was gewoon druk.
De groep tevreden naar huis en wij ook.

Blijft over de bostraining van zondagmorgen. Je weet met de bevroren sneeuw maar nooit en nog minder hoe de ondergrond er bij ligt. De geasfalteerde fietspaden doorgaans glad want daar wordt niet gestrooid. De paden dwars door het bos sporen ingereden door de MTB-ers. De paardenpaden ongelijk. Zijn ze hard bevroren dan zijn het enkelmoordenaars. Je kunt van te voren je van alles in je hoofd halen maar je moet het ervaren en ondervinden. Daarom iets eerder dan de rest even het bos in en lopen op een paar paadjes dan is het snel duidelijk hoe de vlag erbij hangt.
Met een beetje zoekwerk was het goed te doen het viel dus allemaal wel mee zeker ook toen het zonnetje ons op de training kwam assisteren.
Het enige minpuntje van de zondag training was dat ik bij terugkomst mijn autosleutel kwijt was. Meteen bij het begin al kwijtgeraakt want de groep die net iets later vertrok dan onze groep had hem gevonden. Met de schrik vrij!

Op achterstand geraakt? Ja...even wel.

Op achterstand geraakt? Ja…even wel.

 

Zondagavond,

Mooi!

Mooi!

Dat valt nog niet zo mee om een hele week niet te lopen. Ondanks dat ik zelf niet liep toch de baantrainingen gedaan. Niet mee inlopen is al heel vreemd. Het stukje van die paar km is voor mij altijd de gelegenheid om te zien we er aanwezig is en je kunt lekker bijkletsen.
De oefeningen kun je verder gewoon meedoen behalve de loopscholing daarvoor is de belasting voor mijn knie te groot. Donderdag in plaats van mijn duurloop hetzelfde rondje gefietst als de week daarvoor liep en je bent sporter of niet maar meteen moet er ook een limiet gesteld worden. Het rondje fietsen mocht niet langzamer gaan de helft van de looptijd van vorige week. Van mezelf gewonnen met 10′.
Ook zaterdag de baantraining zonder een meter te lopen. Voor de groep ook een rare gewaarwording. Dat zijn ze niet gewend.

Mooie kudde.

Mooie kudde.

Dan vanmorgen de bostraining. Mijn knie voelde dusdanig goed aan dat ik het wel aandurfde om gewoon mee te doen. Nou ja…gewoon? Het is toch altijd wel spannend van:  “hoe zal het me vergaan?”
Voor de groep wilde ik er een rustige training van maken. Ik wist dat een stukje hei nagenoeg in bloei moest staan. Dus in twee etappes, stukje lopen een paar oefeningen en weer een stukje lopen, er naar toe. Zo zouden we ook teruglopen.
Eenmaal op de hei aangekomen werden we dik beloond. Het gebied was prachtig mooi en lag te schitteren in de zon. En als extra beloning liepen we ook nog een kudde schapen tegen het lijf.
Maar  de beste beloning van een week looprust was dat mijn knie het allemaal tolereerde.