Donderdagavond,
Een stukje jonger nog. Parkcross 2013
Afgelopen zondag was het alweer de laatste cross uit een cyclus 4 wedstrijdjes. In tegenstelling tot de andere 3 hadden we afgelopen zondag wat minder deelnemers dan dat we gewend zijn. Een paar dingen waren er anders.
Deze cross loopt voor een deel over een trimparcours. Je liep er bijna overdekt door enorme sparren Het pad was ook bijna altijd droog en er stonden amper ooit plassen. Door de erg droge zomer ging de weerstand van die sparren drastisch achteruit. Vervolgens waren ze wat vatbaarder voor een virus. Ze stonden ten dode opgeschreven. Voor eenieders veiligheid zijn afgelopen winter maar liefst 450 van die sparren omgelegd. Je snapt dat het nu een kale bedoening is waar wind en regen vrij spel heeft. Het gevolg laat zich raden. Door de machines en de overige omstandigheden maakte het pad modderig en een stuk lastiger (lees zwaarder) te belopen Ook de delen over gras dat was glad en glibberig.
Voor het deelnemers aantal hadden we ook nog tegen dat zaterdag de halve marathon van St. Anthonis was. De Keien al sinds jaren hofleverancier van deelnemers. En tja… als je op zaterdag een halve gelopen hebt is de kans niet groot dat je op zondag weer een zware cross gaat lopen. Vervolgens is er op zondag ook nog de Stevensloop in Nijmegen met ook een halve marathon. En als laatste wat we tegen hadden dat was een super zware regen/hagelbui net iets voordat de jeugd van start zou gaan.
Tijdens de wedstrijd was het werkelijk prima loopweer. Na de cross in de kantine hing ondanks het mindere aantal deelnemers een tevreden stemming van een prima crosswinter.
Omhoog, omlaag en banjeren door het losse zand
En dan vanmorgen iets over 8 uur vertrokken voor een duurloop. Hoe lang? Ik wist het niet. Ik zou wel zien. Het was best nog wel fris wel was het zonnetje er al bij. Met een halfuurtje kon mijn muts af en mijn handschoenen uit. Na het incident met een kleine taurossen heb ik dat gedeelte voorzichtigheidshalve maar vermeden. Alhoewel ik dat ik vanmiddag begreep dat alle taurossen uit dat gedeelte zijn overgeplaatst. Gelukkig zijn er nog plekken genoeg waar je wel vooruit kunt. Waar ik door kwam? De Peelrandbreuk, Bedaf, de Meuwel, het wildviaduct over naar Slabroek met zijn heide en mul zand. Terug richting Bernhoven over de nieuwe voetgangersbrug die nu nagenoeg klaar is. De geluidswal naar de molen van Jetten en dan ben ik er weer bijna.
Ruim 2 uur en bijna 20 km onderweg geweest. Een fantastisch mooi begin van de lente.
Hardlopen 