Dinsdagmiddag,
Gisteren net voor ik naar het bos zou gaan voor een duurloop van 2 uur kreeg een aantal berichtjes in de trant van: “Tiny… gaat het wel door want er is wel kans op onweer” Maar natuurlijk is die kans op onweer er wel maar al piepen voor je geslagen wordt dat kan altijd nog. Om even voor 19.00 u. vertrok ik naar Naat Piek. Ik zou wel zien wie of wat er zou meegaan. Nou moet ik zeggen erg aantrekkelijk zag het er niet uit. Regen met bakken uit de lucht nee….gelukkig geen hagelstenen als duiveneieren zo groot. In de verte ook nog af en toe een donderslag maar dat was een bui die al voorbij was.
Met een relatief klein groepje aan het vertrek. Teveel aan kleding, want alles wordt toch nat, werd nog vlug uitgedaan. Ik koos een pad door het bos waar van ik verwachtte dat er niet zo heel erg veel plassen zouden zijn. Zeker in het begin een poging om de voeten een beetje droog te houden. Zijn we nog geen 10’onderweg en het stopt met regenen.
Het werd nog heel aangenaam loopweer. Wat ons wel parten zou gaan spelen was de duisternis want als je om 19.00 u. vertrekt voor 2 uur dan is het tegen 21.00 u echt wel nagenoeg donker. Met mijn route had ik daar al wel rekening mee gehouden zodat we het laatste halfuurtje op een verhard pad liepen. Weliswaar ook door het bos maar een lampje geeft in elk geval wel wat licht. Nog een paar weken dan zullen we weer bij ons stadion moeten vertrekken en weer de harde weg op.
Na 18 km weer terug bij Naat Piek. Ik mag wel zeggen dat we met het weer alle geluk van de wereld hebben gehad. Ook deze keer hadden de thuisblijvers ongelijk en stiekem hoop ik ook spijt!!
Dat wij wij het zo getroffen hadden met het weer was veel meer geluk dan wijsheid.
Mag het eens?