Post Tagged ‘Exmoor pony’s’

Donderdagavond,

Exmoor pony’s die vanmorgen mijn pad kruisten

Al minstens 15 jaar loop ik met grote regelmaat door het natuurgebied “De Maashorst” In de tijd dat ik er liep is het gebied in al zijn facetten aardig veranderd en ik verwacht dat dit nog wel een aantal jaren door zal gaan. Binnenkort is er een foto expositie over de bosomvorming waar ze al 22 jaar mee bezig zijn. Was het begrazingsgedeelte in de beginperiode nog behoorlijk gering van oppervlakte en er graasden Schotse Hooglanders. Die maakten mooie paadjes waar je heerlijk op kon lopen en kwam je ze tegen dan liep je er gewoon langs en in de meeste gevallen keurden ze je nog geen blik waardig. Nu is dat een stuk groter alleen jammer dat een groot gedeelte is afgezet met schrikdraad waar de Wisenten achter staan. Ze moeten wennen zegt men.

Was het bos, een productiebos,  om de mijnen te voorzien van voldoende stuthout. Dat is niet meer nodig dus een groot gedeelte is gekapt om de structuur wat meer open te maken. Wat er ook veranderde was dat een perceel dennenbos werd doorsneden door kaarsrechte lanen met loofbomen dit om de mogelijkheid te hebben in geval van een bosbrand om bij de lanen de brand een halt toe te roepen.

De grootste voor de draad de andere erachter.

Ook een groot aantal van deze loofbomen hebben het loodje gelegd. Er werden 3 manieren toegepast men zaagden een aantal om en het hout werd afgevoerd. Sommigen werden “geblest”. Je zaagt met een kettingzaag twee evenwijdige banen in de omtrek van de boom en ook deze gaat eraan. De derde manier was gewoon met brute kracht omduwen met de stam over het rechte pad. Zodoende het pad blokkerend. Inmiddels een paar jaar verder zie je nieuwe paadjes om de obstakels heen ontstaan en het wordt een mooi meanderend pad.

Waar ook weer nieuwe paden ontstaan zijn de looplijnen van de Taurossen. Ze lopen anders dan destijds de Hooglanders. Die sporen die ze maken worden ook leuke paadjes om te lopen. En wat dan ook nog het geval is die paadjes komen in de meeste gevallen ook nog uit bij een mogelijkheid om te drinken.

Drinkplaats.

Tja….de poelen. In aanvang de Maashorst een droog gebied omdat de landbouw het water snel afvoerde om het hele jaar door hun percelen toegankelijk wilde hebben. Grote stukken cultuurgrond zij weer toegevoegd aan het natuurgebied en kan men het water langer vasthouden. Er zijn inmiddels al zo’n 200 van die poelen in het hele gebied. Prima drinkplaatsen voor de grazers maar ook een perfecte plaats voor kikkers, paden en hagedissen.

Als je dan zoals vanmorgen je zwerfloopje hebt door het gebied en je bent even op bepaalde plekken niet meer geweest dan zijn er zomaar opeens nieuwe paadjes. Zo zie je maar het is een heel dynamisch gebied dat nog bij lange na niet uit ontwikkeld is. Ik hoop dat ik er nog een aantal jaren doorheen kan zwerven.

Advertentie

Je weet het nooit!

Geplaatst: 22/11/2018 in sport
Tags:, ,

Donderdagmiddag,

Of ze zadelmak waren heb ik maar geprobeerd

“Hoe lang ga je” vroeg Sjan me toen ik vanmorgen aanstalten maakte om de deur uit te gaan.  Ik antwoordde: “Ik weet het niet precies dan kan variëren van 90′ tot aan 120′ “ Eerlijk is eerlijk ik had er ook geen idee van hoe de vlag er nou precies bij hing na Terschelling. De verwachting was wel dat het gewoon goed zou gaan maar weten? Met de gedachten van “we zien wel”vertrok ik. Zelfs nog geen idee van de route die ik wilde doen. Wel het bos in dat stond vast. Wat dan ook meteen vast staat dat je het eerste halfuur de keuze hebt of links-of rechtsom.

Vandaag de keuze om rechtsom te gaan langs de molen van Jetten achter de voetbalvelden van FC. de Rakt langs en verder over de flanken van de geluidswal naar Naat Piek. Gisteren waren wij met een groep ook al hier maar niet om te lopen maar om de route van de cross die zondag op het programma staat alvast in orde te maken. Wij willen de paden enigszins bladvrij hebben zodat er zicht is op de wortels die ieder jaar sterker bovengronds komen.

Dit soort is zeker niet zadelmak. Bochtje maken!

Zaterdagmiddag zijn we er weer om de linten aan te brengen zodat men het rondje herkent. Ten opzichte van gisteren zijn weer er wel een paar veranderingen. Door de bos ombouw zijn er veel bomen gezaagd en nu zijn de stammen uit het bos aan het rijden dus worden er diepe sporen in de paden getrokken. Dat levert zaterdag nog even wat extra werk op.
Even verder langs de afrastering van het begrazingsgebied af. Ik ben wel heel benieuwd wanneer de toegang wordt vrijgegeven. Of ik dat als loper nog meemaak? Ik heb er een hard hoofd in. Even verder staat er een kudde Exmoor pony’s. Wat een mooie beestjes zijn dat toch. Lijken heel aaibaar maar zadelmak zullen ze wel niet zijn net zo min als de kudde Taurossen die ik even later op mijn pad tegenkom. Stonden de pony’s nog achter de stroomdraad staan deze precies op het pad. Even stoppen voor een plaatje en er dan omheen. Heel in de verte staat de kudde Wisenten.

Draaideur! MTB-ers blij mee.

Bijna bij de Blokhut zie ik dat de vijver daar nagenoeg droog staat niks te zwemmen voor de honden die daar worden uitgelaten door een paar dames. Vanaf de Blokhut een heuvelruggetje op en bijna tegen het einde loop ik tegen een draaipoortje aan. MTB-ers ontmoedigen om dit pad op te rijden? Zou zo maar kunnen.
Twee wandelaars een van hen roept en zwaait. Ik kijk en zie dat er een goede bekende loopt. Even stoppen voor een praatje. Je kunt toch zo maar niet doorlopen. Dat zal vandaag nog niet de laatste keer zijn want ben ik net bij het ziekenhuis loop ik iemand voorbij en die ken ik ook. Een vroegere dorpsgenoot van me. Even bijkletsen.
Dan mijn laatste stukje terug over het pad waar vanmorgen mijn loopje begon. Zo zie je maar dat je nooit van te voren kunt zeggen hoe lang je van huis zult zijn.
Bijna 18 km gelopen en daar was ik 2 uur voor onderweg inclusief kletstijd.

Voelde me vandaag prima eigenlijk de hele week al. Zondag nog maar eens crossen.

Vrijdagavond,

Verfrissingspost!

Al sinds de eind jaren ’90 graasden er Schotse Hooglanders in het begrazingsgebied van de Maashorst. Het spreekt voor zich dat er een omheining was zodat ze niet meteen op de A50 zouden staan. Maar het hele gebied was voor recreatie helemaal open. Zeker als hardloper kon je naar hartenlust door het hele gebied struinen. De beesten liepen vaak langs dezelfde paadjes  en creëerden op deze manier “single tracks”. Ook al stond er een kudde midden op het pad met een beetje voorzichtigheid kon je ongestraft langs af. Oké…als er ouders waren die hun kindje op de rug van zo’n beest wilde zetten voor een leuke foto tja..dat is vragen om problemen. Nu met de nieuwe ontwikkelingen zijn ze er niet meer.

In het late najaar van 2015 werd een behoorlijk gebied opnieuw afgerasterd. De Maashorst maakte zich op om een kudde Wisenten en Exmoor pony’s te ontvangen.

Afgelopen was het met het open gebied. Verboden terrein voor de recreatie. Men noemde dat het “wengebied”. In maart 2016 kwamen de beesten er en na een jaar van wennen zou het hele terrein weer toegankelijk zijn. Met een paar incidenten die zich met de beesten voordeden bleef het gebied gewoon gesloten. Het werd iets kleiner gemaakt om een geasfalteerd fietspad dat er lag vrij te geven. Het was best zoeken naar alternatieve looproutes.

Impossante verschijning. Loop je niet zomaar even langs

In het nog wel toegankelijke deel lopen in plaats van de Hooglanders nu Taurossen. een terug gefokt oerrund. Een prachtig beest om te zien overigens. Maar de boog die je moet maken om de Taurossen heen is nog al wat groter dan om de Hooglanders. In de diverse loopgroepen zijn er best mensen die er bijna niet aan voorbij durven.

Nou liep ik afgelopen donderdag richting Slabroek en stuitte daar op een nieuwe afrastering. Ook lagen er grote betonblokken kennelijk bestemd om er vee-roosters van te maken. Ik hoop echt dat het gebied wat nu opnieuw omheind is zijn bestemming krijgt voor de Taurossen anders wordt het opnieuw andere routes zoeken. Wat ik wel weet dat een paar heuvelruggetjes niet meer te belopen zijn zonder wat hindernissen te omzeilen.  Heel nieuwsgierig ben ik wel hoe zich dat ontwikkeld.

Zeker op de donderdagen zal ik er wel te vinden zijn en hoop dat ik weer nieuwe padjes gevonden heb voordat we in de lente onze duurloopjes weer starten in de Maashorst.

Het eerste nieuwe pad al gevonden. Ook niet slecht!