Post Tagged ‘geldrop’

Maandagmiddag,

Zulke plaatjes krijg je onderweg te zien

Hoe is het in hemelsnaam toch mogelijk dat ze voor het ene loopje zonder schroom 75 € voor te vragen terwijl een andere loopje de kosten nihil zijn. Zo’n gratis loopje is er al verschillende jaren in Geldrop. Gisteren was ondertussen mijn 11de deelname. Da’s ook saai zou je kunnen zeggen om ieder jaar weer opnieuw hetzelfde loopje te doen. Nou ja loopje 30 km is toch best wel een heel eind.
Nou vraagt dat wel om enige uitleg want er zit wel wat meer achter dan alleen maar een stukje lopen in Geldrop. In de tijd dat ik in dienst was bij de vrijwillige brandweer van Uden deed ik opleidingswerk voor de regionale brandweer Noord-Oost Noord Brabant. De regionale instituten waren destijds verantwoordelijk voor de opleidingen van brandweerlui. Zo kwam het dat ik nog al eens op kwam draven bij onze buur regio Zuid-Oost Noord Brabant en ik ontmoette dat in heel veel gevallen mijn collega Lucas. Behalve over brandweeraangelegenheden gingen de gesprekken ook nog al eens over hardlopen.

De Lucas Klamer trofee.. Een trofee die er zijn mag.

Een van de grieven van Lucas was de inschrijfprijs om aan een loopje of wedstrijd deel te nemen. Dat moet veel goedkoper kunnen zei hij dan. Ik denk zelfs, vertelde hij me toen, dat het voor niks te doen is.
Hij is aan het werk geslagen en inderdaad kwam er een recreantieloop van de gerond. Nee…niet een echte wedstrijd het moest een ongedwongen loopje worden. Het moet hem best veel inspanning gekost hebben om voldoende sponsoring en vrijwilligers te vinden.
Na een paar keer organiseren sloeg het noodlot erg hard toe en werd Lucas ernstig ziek en overleed binnen enkele maanden. Gelukkig heeft hij wel dat organisatievirus aan anderen overgedragen en tot op de dag van vandaag is er in Geldrop een loop ter nagedachtenis van Lucas die werkelijk aan inschrijfgeld niks kost. een organisatie die er zijn mag met een grote diversiteit aan afstanden door het prachtige Strabrechtse heide. Zijn oud-collega’s van de brandweer Geldrop bemensen ook nog altijd de verzorgingsposten. Ieder jaar wordt ook de Lucas Kramer trofee uitgereikt. Nee..niet aan de winnaar maar op basis van een ludiek element. Iedere deelnemer is in principe kanshebber.
Dus daarom liep ik er gisteren voor de 11de keer het 30 km rondje. Na 2:54’was ik rond. Geen regen wel een straffe wind die op sommige stukken niet met je mee waaide.

Volgend jaar weer? Bij leven en welzijn ja..

Advertentie

Maandagmiddag,

Ik denk mijn 10de

Ik denk mijn 10de

In het laatste weekend van november sta ik eigenlijk altijd voor de keuze welke wedstrijd ik zal doen of onze Keiencross of de memoriaalloop van mijn oud-brandweercollega Lukas in Geldrop. Het eerste loopje krap aan 10 km en in Geldrop een grote variatie vanaf 10 km tot en met een marathon.
De laatste jaren gaat mijn voorkeur wat meer uit naar de langere loopjes maar dan niet op het asfalt. Het liefste op zachte ondergrond.
Dus gisterenmorgen met en 4-tal clubleden die ook deze keus gemaakt hadden richting Brabant Zuidoost. Mooi op tijd zodat we de auto bijna op de startstreep kunnen parkeren. Eerst tijd voor een bakkie en bijkletsen met, niet een handvol maar landvol en zelfs daarbuiten, kennissen. Iedere keer als je hier bent sta je met verbazing te kijken hoe soepel dat hier zo’n organisatie loopt terwijl het geen inschrijfgeld kost. De vrijwilligers allemaal even vrolijk en behulpzaam.
Ik hoorde een opmerking van een van de deelnemers: “iedere organisatie van een hardloopwedstrijd zou hier eens moeten komen kijken hoe dat het nou eigenlijk moet”.  Ben ik helemaal met hem eens.

Foto van 2009.

Foto van 2009. De middelste en de rechtse dame liepen gisteren het WK 100 km in Spanje.

Om 10 uur de start van de 3 langste afstanden.
Het is niet koud en er is nagenoeg geen wind op dit tijdstip. Lopen zonder muts op of handschoenen aan is geen probleem. De eerste km’s gaan best ontspannen. Druk is het nu nog wel maar net het viaduct van de A67 over gaan de marathonners naar link en wij gaan rechtdoor. De HM en de 30 km zullen hetzelfde parcours tot aan 10 km volgen. Het 10 km punt en meteen ook een verzorgingspost staan ook mijn oud-collega’s weer. Een bekertje warme thee vind ik beter dan koud water. Ik stop er voor om goed te kunnen drinken. Vandaag heb ik zelf geen drinken meegenomen, moet het dus doen met wat ik nu drink en over 10 km ben ik hier weer terug.

Samen met Jeroen in 2008

Samen met Jeroen in 2008

Nu de halve marathon lopers hier afdraaien naar links is het meteen nog minder druk op onze ronde. Een paar km verder rijdt een fietser me voorbij met meteen daarachter de koploper van de marathon. Pfoeii….die flitst voorbij.
Even opletten hier liep ik ooit verkeerd. Het knuppelbruggetje. Wel eens gladder geweest dan vandaag. In de verte een loper met een geel shirt voor me. Ik kom er ook niet dichterbij maar dpe er geen moeite voor. Zo loopt het prima.
En voor mijn gevoel duurt het niet lang of ik ben weer op de verzorgingspost en maak nog even kennis met de zoon van Lukas. Drink weer een paar  bekertjes thee. Ooit dronk ik hier ook nog eens koffie.
De laatste 10 km dan. Ik zie in de verte een slagboom. Zou ik het doen? Veiligheidshalve loop ik er maar omheen.
Weer de A67 over is het nog 4 km. Als je het parcours niet kent en denkt oh…maar 4 km meer die komt aardig bedrogen uit want op dit stuk zitten nog wat zandverstuivingsbultjes. De Schietbergen.
Bij het ingaan van de laatste km ben je weer in de bewoonde wereld en je hoort in de verte de speaker al. Nog een paar trottoirs op en af en je draait de finishstraat in. Met het scannen van een barcode op je startnummer is je eindtijd bepaald.
Voor mij vandaag 2:45’28”.

Rustig weekje!

Geplaatst: 03/12/2015 in sport
Tags:, ,

Donderdagmiddag,

Heel voorzichtig komt het zonnetje erbij

Heel voorzichtig komt het zonnetje erbij

Na mijn 30 km bij  ’t is voor niksloopje in Geldrop is het deze week lopen met de rem erop. Niet het aantal trainingsmomenten maar wel in het aantal km’s. Eerst was er de hersteltraining op maandagavond. Een loopje met een select groepje van 30′ in striemende regen en wind. Gelukkig kun je nooit verder nat worden dat tot op je vel. Dat is lang geleden dat ik voor 5 km op stap ging.
Op dinsdag dan loop ik nooit, zeg nooit nooit maar in elk geval uiterst zelden. Soms een trainingen verzorgen op de baan als er trainers zijn die een snipperdag hebben.
Op woensdagavond dan is het mijn beurt om een baantraining te begeleiden. Meestal staan we met 3 collega’s maar gisterenavond waren we ook maar met twee. Nee….de groep was niet eens zoveel kleiner. Zo’n trainingsavond duurt voor de lopers van 19.00 u tot 21.00 u. Voor de trainers wel iets langer. Meestal ben ik een half uur voor dat de training met het inlopen begint aanwezig om de materialen die ik die avond gebruik klaar te zetten. En meestal is het wel tegen 21.30 u. voor dat ik weer thuis ben.
Dan op donderdagmorgen maak ik een duurloop. Vanmorgen was het nog donker toen ik van huis ging voor een uurtje. Oké…het rondje dat ik ging lopen dat was ruim 11 km dus dat is ruim een uur.
Heerlijk weer was het toen ik op weg ging. En eenmaal buitengaats is het heerlijk rustig. Een enkele wandelaar die zijn hond aan het uitlaten is. Een reiger die van schrik opvliegt terwijl hij zou moeten weten dat ik alleen maar langsloop.
Op de terugweg komt aan de horizon een heel voorzichtig het zonnetje erbij. Even later ook weer schuilen achter de bewolking.
Morgen, vrijdag is het ook weer een lopeloze dag. Zaterdagochtend een baantraining en zondag een groep in het bos en dan heb ik mijn loopweek weer gehad.
Dit zou ik eigenlijk nog wel een paar jaar willen blijven doen.