Donderdagmiddag,
Slachtemarathonshirt 2012
Hoe vaak ik al een waarschuwend geluid heb laten horen aan lopers dat je bij de eerste warme dagen, als je lijf er nog niet aan gewend is, om op te letten dat je tempo niet te hoog wordt. Sowieso is je rustpols al een paar slagen hoger om je lijf op bedrijfstemperatuur te houden. Bij warm weer dus je lijf af te koelen. Die slagen ben je al kwijt om een prestatie of training neer te zetten. Vervolgens is de efficiëntie per slag ook nog wel wat geringer want van iedere slag heb je ook weer wat energie nodig om je lijf koel te houden. Blijft dus minder over voor het leveren van een prestatie. Is nou met de hogere temperaturen de luchtvochtigheid ook nog eens hoog dan stroomt het zweet zo van je lijf. Het verdampt niet zorgt er derhalve niet voor dat je lijf afkoelt. Is de luchtvochtigheid juist laag dan verdampt alles onmiddellijk en je hebt niet eens in de gaten dat je zweet want je shirt blijft nagenoeg droog. Maar let op je vochtgebruik is erg hoog en bij onvoldoende inname ligt zo maar een vochttekort op de loer.
Zo ziet uitgepierd er ongeveer uit!
Vanmorgen vertrok ik om iets voor 7.30 u. voor een wat langere duurloop in de voorbereiding voor de Slachtemarathon over enkele weken. Twee liter water en een paar gels daar moest ik het maar mee doen. In het begin nog redelijk fris. Na een half uurtje, ondertussen ook nog een stukje gewandeld samen met een oud-collega, merkte ik eigenlijk al dat het een dorstig loopje zou gaan worden. De wind zorgde er wel voor dat mijn shirt maar amper nat werd. Ik dacht nog bij mezelf, drink op tijd en voldoende. Maar wat is op tijd en voldoende? Gaandeweg werd het warmer. Stukken in de wind redelijk koel maar de stukken in de zon en zonder wind werden warmer.
Na 20 km ben ik bij het bezoekerscentrum en vol in de zon was het daar knap warm ook het wildviaduct over de A50 vol in de zon. Aan het einde staat een bankje en een vuilnisbak. Hier maar even stoppen voor een slokkie en een gel. Eigenlijk zou je tempo zo laag moeten zijn dat je geen extra koolhydraten nodig zou hebben. Maar ik zeg ook “eigenlijk”. Deze was zeker nodig met nog een km of 7-8 te gaan.
Achter de Berg de naam van het fietspad op Bedaf staan 100 m- punten aangegeven. Heel uitnodigend om wat tempo te maken. Andermaal in de fout.
Nee…het laatste stuk werd er niet gemakkelijker op. Na iets meer dan 3 uur en iets meer dan 31 km op de klok ben ik thuis.
Zo goed weten en toch..en toch trap je erin. Misschien zijn daar valkuilen wel voor om er in te trappen.
Hardlopen 