Hardlopen

Donderdagmiddag,

Voor zo’n beeld stop je toch even.

Je begint de dag met koffie en de krant en nog wat felicitaties de deur uit te doen. Diegene die bij mij in de groepen lopen en waarvan ik hun verjaardag weet krijgen gewoon twee regeltjes per mail binnen. “gefeliciteerd met je verjaardag, maak er een leuke dag van” Meer niet en toch krijg ik er veel response op.
Nog een veel kortere tekst krijg ik op de woensdagavond.“ik ben er om 8.30 u.” Dan weet ik genoeg dan weet ik in elk geval dat ik mijn duurloopje niet in mijn eentje hoef te doen. Hoelang we gaan? Dat is op het moment van vertrek nog tijd genoeg om het daar over te hebben.
Dus vanmorgen al bijtijds op pad. Even later zijn we in het buitengebied en komt het zonnetje erbij. Het is zo’n prachtig mooi gezicht ik moet dat even vastleggen.
Na precies 15 km zijn we terug bij ons huis. Ik zie een bekende fiets bij de deur staan. Al kan hij dan met zijn gebroken enkel niet meelopen wil nog helemaal niet zeggen dat hij niet fietsen kan (vorige week met gips ruim 160 km) en geen koffie lust. De gips is nu van zijn voet af en voor de laatste week in de tape en dan kan vanaf volgende week de revalidatie voor Harrie weer beginnen. Zal zeker nog wel wat kruim kosten om weer fatsoenlijk op gang te komen.
En daarna weet ik dat Esther even op bezoek komt. Haar werkterrein is vandaag redelijk in de buurt en wat is er gezelliger om dan samen een bakje te doen. Dat maakt gewone dagen tot bijzondere dagen.

En wat ik eigenlijk al heel lang weet: “lopersvolk is goei volk”