Donderdagmiddag,
Begin september dan begint er bij onze club altijd een nieuwe sessie van start to run. Tot aan 2012 mocht ik die altijd organiseren. Vanaf die tijd laat ik dat aan anderen over. Omdat ik uit ervaring weet dat een goeie gewoonte je niet eigen wordt in 6 of 7 weken kunnen de starters bij ons nog 7 weken verder om ook de stap te maken van 3 naar 5 km te kunnen lopen. Er ging best een grote groep door.
Begin december was het dan zover dat ze voor een testloop over 5 km gingen. Het besluit om of door te gaan bij de club of op eigen houtje wordt dan toch weer iets gemakkelijker gemaakt. Nu per 1 januari 2017 begint de instroom goed op gang te komen. Nu al een aantal weken op een rij hebben we op de woensdagavond nieuwe mensen verwelkomt. Maar het rare is dat er rond deze jaarwisseling ook een aantal mensen zijn die zo maar van de straat af bij ons willen komen lopen.Gelukkig zijn het dan wel vaak mensen die voor zichzelf al redelijk op weg zijn anders vanaf nul instromen in een recreantengroep valt nog niet zo mee. Mensen die nog nooit eerder liepen proberen we toch via de start to run weg op gang te helpen. Anders wordt het een lastig verhaal. Niet alleen voor de trainers maar zeker voor hun die op gang willen komen. Zo stroomden er gisterenavond ook weer 4 mensen in. Ik verwacht dat het wel blijvers zijn.
Dan staat er voor mij op 11 februari weer een marathon op mijn lijst dus er moeten onderhand weer wat meters gemaakt gaan worden. Vanmorgen net nog voor het licht werd vertrokken voor weer een zwerftochtje over de Maashorst. Nu iets meer naar de oostelijke kant dan vorige week. Ik had verwacht dat het wel behoorlijk modderig zou zijn na de dooi van zondag en nog al wat regen van de afgelopen dagen. Het viel me alleszins mee. Het oostelijke deel maakt geen deel uit van het begrazingsgebied en derhalve kom je de grote grazers daar ook niet tegen. Als ik weer meer huiswaarts ga moet ik toch gewoon door het begrazingsgebied en zie in de verte een grote kudde Schotse Hooglanders lopen. Er is geen rust in de groep merk ik. Er lopen een aantal beesten wat te draven een paar anderen staan te loeien en wat mij opvalt is dat er best heel veel nog relatief jonge kalfjes bij lopen. Even verderop denk ik de onrust enigszins te snappen. Er komt in de verte een auto aan zo zien een Landrover van staatsbosbeheer. Zij kunnen net met de auto tot aan een bijvoederplaats komen. Dus de beesten verwachtten dat er vers hooi en stro op de voederplaats zou komen. Vandaar waarschijnlijk de onrust. Ik stop uiteraard even bij de boswachter om een praatje te maken en ik vroeg hem of hij wist waarom er nu begin januari nog zo veel jonge kalfjes waren. Een redelijke overvloed aan voedsel in het voorjaar was er zeker een van de oorzaken van.
Vanaf hier maar weer op huis aan. Duurt nog wel even voordat ik er ben.
Thuis gaat mijn klok uit op 2:53′ met kletstijd onderweg erbij net 27 km gelopen.