Hardlopen

Donderdagmiddag,

Alleen weggelegd voor doorzetters!

In de eerste maand van een jaar worden er nog al eens doelen gesteld. Prima want een doel hebben om naar toe te werken motiveert. Maar sommige doelen? Voor de een al wat realistischer dan voor een ander. Als een loper die vanuit een basis  van 3 keer per week een loopje ziet nog wel kans om in het voorjaar een halve marathon te lopen. Dat is een doel dat alleszins haalbaar is. Zelfs als zou diegene nog niet veel langer lopen dan een jaar. Maar als dezelfde loper zich gaat inschrijven voor de hele van bv Rotterdam dan weet ik het zo net nog niet.
Voor mij heeft de bewuste loper dan zich nog niet helemaal gerealiseerd wat het lopen van een marathon precies inhoudt. Die hoeven zich bij mij in elk geval niet te melden voor een begeleidingsschema. Een ander verhaal wordt het als de bewuste loper/loopsters al een aantal jaren nauwgezet hardloopt. Als je dan een halfjaar voorbereidingstijd krijgt dan kun je tenminste iets op de rit krijgen. Dan kun je eerst een basis leggen en daarna nog bijsturen als het fout dreigt te gaan. Want je kunt het niet onder stoelen of banken steken om een marathon redelijk te kunnen lopen daarvoor moet echt hard gewerkt worden dat doe je niet zo maar even. En dan nog is niet het voorbereiden alleen er komt aardig wat meer bij kijken ook van je omgeving. Ik schreef er al eens ooit iets over.

Dit plaatje was van mijn 2de marathon in Rotterdam (1994)

Nou ben ik zelf geen loper met 100 marathons op mijn naam maar een aantal liep ik er al wel. En iedere keer als ik weer opnieuw inschrijf voor de volgende weet ik wat me te wachten staat. Nauwgezet mijn trainingen doen langzaamaan mijn km’s die ik per week loop wat opvoeren. Voldoende rust tussen de trainingen nemen. Ook wat op mijn eten letten. Zeker als je wat ouder wordt is wat zwaarder worden niet iets bijzonders zelfs al blijf je hetzelfde eten. Je spierkracht wordt minder dan bestaat er snel de neiging om wat meer te gaan doen. Met alle gevolgen van dien. Je gaat je lijf belasten op een niveau dat net je pet te boven gaat. En voor je het weet sta je langs de kant als toeschouwer en loop je zelf niet.

Tijdens mijn regenachtige duurloop van ruim 30 km vanmorgen moest ik hier weer eens aan denken. En dan heb ik nog het geluk dat ik niet meer werk zodat ik dit lange werk gewoon overdag kan doen maar anderen met een full-time baan. Ik geef je het te doen om s’morgens voor dat je naar je werk gaat een lange duurloop te doen. Ik geef je het te doen om dat in de avond na het eten nog te doen.

Daar kun je maar beter van tevoren over nagedacht hebben anders is het doel “marathon” tot mislukken gedoemd.