Post Tagged ‘Has van Cuijk’

Verrassende training!

Geplaatst: 03/08/2017 in sport
Tags:, , ,
0

Donderdagavond,

Zijn slogan: “Niet lullen maar lopen”!

Gisterenavond bij de baantraining wist ik al dat ik er alleen voor zou staan. Mijn beide collega’s met vakantie. Op zich had ik al wat rekening gehouden dat de groep niet zo groot zijn.
Deze keer klopte mijn gedachtegang wel. Ik heb niet precies geteld maar 20 mensen waren er wel ongeveer. Op de baan is het rustig, de jeugdgroepen trainen vandaag niet. De wedstrijdploeg ook niet dicht bezet.
Komen we terug na het inlopen zie ik Tonnie Dirks op de baan. Een van onze loopsters gaat onder zijn supervisie trainen en ze vertelde me dat er vanavond een lactaattest op haar programma stond. Bij de eerste oefeningen stond hij te kijken ik zag mijn kans schoon en onderbrak even mijn werk en vertelde voor de groep terwijl hij meeluisterde het verhaal over Has van Cuijk, destijds bondscoach van de Atletiekunie, die ook eens met een bostraining met ons meedeed. Ik had mijn verhaal nog maar amper af en Tonnie bood onmiddellijk aan om het loopscholingsdeel voor zijn rekening te nemen. Uiteraard had hier iedereen wel oren naar. Een training van Dirks dat overkomt een recreant niet iedere dag.
Er werd gewerkt, hard gewerkt, lang gewerkt zolang zelfs dat de kern van de training wat werd ingekort anders was iedereen te laat thuis.
Wat een kennis van zaken hoe een lijf in elkaar steekt en hoe je dat omzet in praktische oefeningen.
Het zou zo maar eens kunnen dat er vandaag bij deze of gene wel wat spierpijntjes zullen zijn. Bij mij viel het vanmorgen bij mijn rustige duurloop alleszins mee.
Ik liep exact hetzelfde rondje maar vandaag was het bijna 3′ sneller dan vorige week. Een beetje zon en een beetje regen. Best lekker gelopen.

De heide begint al weer aardig op kleur te komen. Nog een paar weken voor hij zover is.

Advertentie

Atletiekcafé!

Geplaatst: 09/12/2014 in sport
Tags:, ,
0

Dinsdagmorgen,

Een mooi affiche lijkt me!

Een mooi affiche lijkt me!

Al sinds een paar jaar is het de gewoonte om aan het einde van een sportjaar bij onze club een atletiekcafé te organiseren. Je hebt dan een beeld wat er in zo’n jaar op atletiekgebied gebeurt is. Als je dan ook nog de juiste ingang weet te vinden om aansprekende atleten binnen te halen en zet daar een goede interviewer op en je krijgt de beste verhalen van de uitgenodigde atleten naar boven.
Ook dit jaar is er weer zo’n happening in onze kantine op 19 december.
Een heel mooi stel zal aanwezig zijn.
Een paar atleten zijn er uitgenodigd omdat deze avond ook nog in het teken  staat van het overlijden van de voormalige bondscoach Has van Cuijk. Jarenlang trainer geweest bij onze club. Met Marcel Versteeg en Susan Kuijken zal er worden teruggeblikt hoe het werken was met deze gemoedelijke Brabander. Die in al zijn gemoedelijkheid donders goed wist welke kant hij met zijn atleten op wilde. Susan is overigens op 19 december op een trainingskamp en het interview met haar zal via een skipe verbinding gaan.
Ook zal Kalid Choukoud aanwezig zijn. Er zal met hem teruggekeken worden naar het afgelopen jaar maar ook zeker naar de nabije toekomst. Over zijn doelen en verwachtingen. Uiteraard proberen we naast mannelijke atleten ook vrouwelijke atleten binnen te hebben in dit geval is Nadine Broersen, de meerkampster, ook present.
Ook onze eigen atleten maken hun opwachting in de persoon van o.a. Robert Bervoets die afgelopen jaar tweede werd bij het Nederlands kampioenschap hoogspringen.

Ik denk dat dit veld garant staat voor een heel bijzondere avond die om 20.30 u. begint. Uiteraard is iedereen van harte welkom. Onze kantine mag te klein zijn.

Is er ook nog gelopen? Want uiteindelijk is dit toch een hardloopblog. Het antwoord is ja. Gisterenavond weer wat langer dan vorige week maandag gewoon omdat ik met deze groep aan het einde van het jaar op 90′ wil zitten. Een mooie  uitgangsbasis om vanaf het nieuwe jaar te werken naar een halve marathon in het voorjaar. Maar nu eerst de feestdagen en de winter maar eens door. Mocht het zo blijven zoals gisterenavond dan wil ik ervoor tekenen. We liepen gisteren het kortst mogelijke rondje “hemelrijk”. Deze ronde is van week tot week met een lusje te verlengen.

 

Wakker worden?

Geplaatst: 05/08/2014 in sport
Tags:,
6

Dinsdagmorgen,

Stilte!

Stilte!

Na een kopje koffie start ik mijn pc op en valt me onmiddellijk een bericht van Losse Veter  op: Im Memoriam Has van Cuijk!!  Huh? Dat kan niet is mijn eerste gedachte. Maar het is wekelijkheid. Hoe hard en confronterend dan ook. Has een leeftijdsgenoot die ik toch minstens al 50 jaar wel ken. Samen op dezelfde school gezeten. Samen in een voetbalteam gespeeld. Hij keeper ik rechtsbuiten, hij spits ik middenvelder. Samen ook biertjes gedronken bij Jentje van Zutphen het clubhuis van Melle onze buurtvoetbalclub.
Ook samen gelopen maar nog veel meer samen over lopen gekletst. Als ik op maandagmorgen wel eens even over de weekmarkt liep en was wat later thuis dan dat ik gewend was dan wist Sjan eigenlijk al wel dat ik Has was tegengekomen. Tja… dan kost een km even wat tijd.

Een voorval met Has staat me nog levendig bij. Hij kwam op een keertje, het zal zo’n 10-12 jaar geleden zijn, op zondagmorgen in het bos bij ons en vroeg of hij mee mocht trainen. Waarom zou dat niet kunnen? Ik had voor die zondag de “geleroutetraining”op het programma staan. De gele route was een wandelroute van 3.4 km lang. We liepen dan de hele route met de complete groep in. Halverwege ergens een plek zoeken om wat oefeningen te doen. Ik vroeg die morgen aan Has of hij dat stukje voor zijn rekening wilde nemen. Tenslotte heb je niet altijd een bondscoach in je midden. Het tweede rondje was met de complete groep een stevig duurloop tempo aanhouden maar wel zo dat de groep intact blijft. Weer bij het startpunt aangekomen mocht in de volgende ronde iedereen voor zijn eigen tempo gaan. Lees voor de meesten”voluit”. Ook Has wilde laten zien  dat hij nog een stukje kon lopen en vertrok als een speer maar ik zei al een rondje was 3.4 km. Het duurde dan ook al niet zo heel lang of de snelsten passeerden hem. Even later liep ik hem ook voorbij.
In het volgende rondje, het uitloop rondje, komt hij bij me lopen en een van de weinige dingen die hij zei was: ” gatver…Tien..wat trainen jullie nog hard”

Een uitspraak die ik nooit vergeten zal maar die hij ook nooit meer uitspreekt. Mieke en de kinderen ik wens jullie alle sterkte van de wereld die nodig is om dit verlies te verwerken.