Hemelvaartsdag,
Maar eerst moet er gewerkt worden.
Koffie met een kersenflap? Ja…maar eerst zal er gewerkt moeten worden. Met een 20-tal lopers/loopsters om 8.00 u. aan de start bij de parkeerplaats van het bezoekerscentrum de Maashorst voor een eerste lus van ongeveer 15 km. Het is nog fris ondanks dat de zon prima z’n best aan het doen is om alles weer wat op te warmen.
In de eerste km over een smal paadje komen we langs een kersenboomgaard, Udense zwarte, zo volop in bloei alsof de bomen helemaal besneeuwd zijn. Over een paar weken gaat er een groot net over heen anders zijn de kersen voor de vogels.
Via een stukje verharde weg richting de Meuwel, een vijver waar veel op karpers gevist wordt. Vanmorgen niet een visser aangetroffen. Hier bij een bankje in het zonnetje onze eerste drinkstop na iets meer dan een half uur. Het volgende halfuur zal pittiger gaan worden.
In een eerdere editie kwamen we hier ook langs
We komen langzamerhand bij Bedaf. Ja…ik kan dat losse, mulle zand wel gewend zijn maar of dat voor de rest van de groep ook geldt? Aan de uitgeslagen taal en ademhalingsritme te horen heb ik mijn twijfels. Weer tijd voor een drankje. Het volgende deel zit ook weer wat asfalt in alhoewel je de keuze hebt om door het karrenspoor te lopen. Over een maand staan hier in de berm meer dan manshoge berenklauwen.
Wildviaduct, kabouterpad en weer terug op de parkeerplaats. Een bekertje thee, een stroopwafel, een eierkoek of een snelle Jelle en we gaan nog een stukkie.
Met 4 man de volgende lus in en er zijn nog een 5-tal instromers. Dus de groep aanmerkelijk kleiner. Nu gaat het wat improviseren worden want onze normale routes zijn gewoon afgesloten en mogen daar niet komen. Nou is de Maashorst groot genoeg daar niet van maar om enigszins op tijd terug te zijn dat wordt de kunst. Langs de afrastering lijkt dan de meest aangewezen route.
Zo kort bij zag ik ze nog niet.
Zijn we bijna bij Naat Piek lopen we echt zomaar als vanuit het niets de kudde wisenten tegen het lijf. Ze staan nog maar amper 5 m. van de draad. Zo heb ik ze nog niet gespot. Prachtige beesten. Gelukkig staan ze voor ons nog aan de goede kant van de afrastering. Uiteraard wordt er gestopt voor een fotomomentje en een slokje nu we toch stil staan. Een MTB-fietser biedt aan om een foto van de groep te maken met als achtergrond de kolossale beesten. Nu moeten we echt de kortste route gaan kiezen om op de parkeerplaats te komen. Jammer eigenlijk want we hebben nog echt mooie stukken laten liggen.
Met de 4 mensen die de volledige tijd mee vol maakte lekker even buiten op het terras bij het bezoekerscentrum een heerlijk bakkie koffie met, de specialiteit van het huis, een bijna nog warme kersenflap.
Wat mij betreft het volgende jaar weer!
Een mooie achtergrond.
Hardlopen 