Post Tagged ‘herstel’

Herstelweekje!

Geplaatst: 09/11/2018 in sport
Tags:, ,
0

Vrijdagmiddag,

Het water en de lucht dezelfde blauwe kleur.

Toen ik zondagnacht na de Berenloop mijn bed raakte viel ik echt als een blok in slaap. Vaak is dat niet eens voor lang ook deze keer niet want om 6.30 u. was ik al weer wakker en sta ik ook op. “Waarom probeer je nog niet even of je nog wat kunt slapen?”  Die vraag krijg ik nog al eens ooit. Ik kan doen wat ik wil maar slapen? Als ik eenmaal wakker ben, echt niet meer. Dat zal ook wel nooit veranderen. Vind ik ook niet eens zo erg want ik sta op maak koffie en lees de krant.
Bij het ophalen van de krant uit de brievenbus waren mijn benen wel wat strammer dan anders maar pijntjes nee…helemaal niet. Neemt niet weg dat er vanavond als de groep hun duurloop doet ik niet van de partij zal zijn. Meefietsen dat wel en is een goede vorm van actief herstellen. Met precies hetzelfde doel op dinsdagmorgen samen met Sjan een route gewandeld van 7-8 km. Wat was het een mooie ochtend.

Mijn eerste meters weer hardlopen is op woensdagavond bij de baantraining. Natuurlijk kan ik op de baan wachten tot de groep terug is van hun inlooprondje maar mee inlopen is sowieso veel leuker en wat er nog bij komt is dat je je verhaal onderweg een paar keer kunt vertellen van hoe het was en hoe het je vergaan was. Je denkt dan nog niet eens over spier-of andere pijntjes. De oefeningen en de loopscholing kan ik vrijwel moeiteloos meedoen. Nou ja….moeiteloos? Ik bedoel niet meer of minder moeite dan anders op woensdagavond.

Even rusten? Hier is de gelegenheid.

Het geeft me een duidelijk beeld dat ik op donderdagmorgen een duurloopje kan maken.
Zei ik van dinsdagmorgen al dat het een prachtige ochtend was. Nou…deze donderdag mocht er ook zijn. Fris, windstil en de zon er al volop bij en een route die eigenlijk nooit verveeld. Het enige dat me op zo’n ochtend ontbreekt is gezelschap om samen te lopen. Genieten in je eentje is prachtig maar als je dat genieten ook nog kunt delen dan is het helemaal af.
Na 11 km ben ik weer thuis. Als het herstel op deze manier doorgaat ben ik aan het einde van volgende week weer helemaal terug aan het front.
En je twijfels om nog eens een marathon te doen?

Die zijn er nog steeds en zeg nooit nooit.

 

 

Advertentie

Marathon Zeeuws-Vlaanderen!

Geplaatst: 20/03/2014 in sport
Tags:, ,
1

Donderdagmiddag,

Niet het allergemakkelijkste pad! Wel mooi!

Niet het allergemakkelijkste pad! Wel mooi!

Eigenlijk weet je het nooit zeker of dat je snel of langzaam herstelt van een wedstrijd. Mijn ervaring is wel dat mijn eigen lijf daar nooit zo heel veel tijd voor nodig heeft. Maar zeker nu na die 50 km was het maar even afwachten wat er zou gaan gebeuren.
De eerste meevaller was al meteen op maandagavond nadat ik zaterdag die 50 km gelopen had. Een duurloopje met de groep van uurtje. Niks mis mee dat ging gewoon goed! Op een baantraining die je begeleid loop jezelf niet zoveel en zeker geen intervaltraining mee doen daarvoor heb je vaak te druk met observeren en eventueel corrigeren. Dus dat is geen maatvoering voor herstel.
Het duurloopje van een uur van vorige week donderdag was rustig maar wel een pittig parcours. Toch mocht ik de conclusie wel trekken na zo’n eerste week dat ik het er redelijk goed vanaf had gebracht. Inmiddels zijn we weer een week verder en vanochtend een duurloopje samen met Maria ging het gewoon erg gemakkelijk. En het was voorwaar geen gemakkelijk rondje. Je moet dat Kitty en Esther maar eens vragen. Wij liepen dat vorig jaar eens samen.

Het geeft me wel het vertrouwen om op 19 april mee te doen aan de marathon van Zeeuws-Vlaanderen. Het wordt een marathon die ik samen loop met Ruth en Adelheid die dan nog 8 weken training te gaan hebben om dan van start te gaan op de Mont Blanc Marathon. Een uitdaging die zo maar eens een uur of 8 zou kunnen gaan duren. Daarom in het schema een trainingsmarathon niet zozeer voor de km’s dan wel meer om de tijd die je bezig bent.

Herstellen!

Geplaatst: 06/10/2011 in sport
Tags:, ,
6

Donderdagmorgen,

Ben hier best trots op.

Vanaf het moment dat je afgelopen zaterdag over de finish bent gegaan, is deze op zich al zware marathon en zeker met de omstandigheden van die dag, ben je bezig met het herstel. Want één ding hebben lopers/loopsters gemeen, dat is het volgende doel!!
Hoe verliep dat proces bij mij tot nu toe?
Nadat ik over de finish ging was het even wat bijdrinken en wat uitzweten op het bankje in de tent. Ook kijken hoe uitgewoond mijn collega’s binnen komen wandelen. Ik kreeg het al vrij snel wat koud dus vlug naar mijn hotel op een paar 100 m afstand om een lekker hete douche te nemen. De trap op… huh? Dat gaat soepel voor mijn gevoel. Mijn kuiten voelen nu prima maar wat zullen zij en mijn bovenbenen morgen zeggen.

Zondagmorgen bij het vroege ontbijt eigenlijk amper spierpijn. So far so good!  In het verdere verloop van de dag op de fiets langs de route gefietst en gesupporterd.  Een juniorenverzetje. Dat smeert de knieën goed. Rouleren!

Nu wordt het snel donker1

Vervolgens breekt de maandagavond aan. De groep waar ik altijd mee loop mogen nog een uurtje voordat zij van start gaan in Eindhoven. Ik ga mee van start en voel me eigenlijk wel in staat om het uurtje mee te lopen. Ik doe het niet! Na een klein halfuurtje ben ik al terug. In ieder geval mijn verstand gebruikt.

Dinsdag gebruikt als mijn gewone looprustdag. Gewone ritmes doorbreken denk ik  dat je dat niet moet doen. Ook het grootste deel van de woensdag gebruikt om bij de club wat te prutsen aan het een en ander. Vandaag de polshoogpalen ontmantelen en in de winteropslag gedaan.
Bij de baantraining van ’s avonds kunnen de felicitaties niet op. Het inlopen gaat eigenlijk normaal. Het lijkt er op dat ik er niet veel mee heb geleden. Des te beter. Het drietal versnellingsloopjes laat ik toch maar achterwege. Je weet tenslotte maar nooit.

Die zie je ook weer!

En dan vanmorgen. Mijn loopmaatjes hebben een uurtje op het schema staan. Nou…dan ga ik toch mee. In een rustig tempo een uurtje meegelopen gevoelsmatig had ik dit nog wel een paar uur gekund. Zo voelde het tenminste.
Vervolgens wil je toch voor jezelf wel een verklaring waarom het herstel zo snel lijkt te gaan. Nou denk ik wel dat ik er verklaring voor heb.
Op de eerste plaats is je trainingsniveau van enorme betekenis. Dezelfde zon waarin je liep is daar ook een onderdeel van. Door de hoge temperatuur gaat je HF enorm naar boven om in de eerste plaats je lijf proberen te koelen. En ieder slag die je gebruikt om te koelen kost je wat aan snelheid. Dus de mindere snelheid is een positieve factor op de belasting van je spierstelsel.
Het wisselende parcours, in ondergrond in hoogteverschillen doet ook nog terzake. Hoe vaak ben je tijdens de inspanning van pasfrequentie gewisseld? Talloze keren. Deze wisseling weet ik zeker dat dat een positieve factor is op je herstel. 42 km op wisselende ondergrond is anders dan 42 km op asfalt zonder hoogteverschil.

Dus op naar het volgende doel!!