Post Tagged ‘hond’

Een hele week!

Geplaatst: 02/09/2016 in sport
Tags:, , , ,

Vrijdagavond,

3*1600

3*1600

De afgelopen week kwam het er gewoon niet van om hier ook maar iets op mijn blog te schrijven. Te druk met andere zaken? Ja…druk met van alles. Alleen heb ik het zelden te druk om mijn trainingen te doen. Hier maak ik gewoon tijd voor vrij of nog gemakkelijker bijna iedereen in mijn omgeving kent mijn trainingstijden en ze weten donders goed dat ze me dan niet hoeven te vragen voor het een of het ander tenzij het echt belangrijk is voor iemand dat ik beschikbaar ben. Laat ik een voorbeeld noemen. Oppassen op onze kleinkinderen is zo’n voorbeeld. Een uitvaartdienst deze week van mijn laatste aangetrouwde tante van mijn moeders kant. Een kranige tante van 90.
Zo zijn er soms wat zaken die van invloed kunnen zijn op je training.

Wat liep ik dan wel de afgelopen week? Op maandagavond met een flinke groep een duurloop van bijna 2 uur en dan kom je weer tot de ontdekking dat het dan wel heel erg donker begint te worden in het bos. Volgende week maandag moeten de lampjes weer mee. Deze training loopt voor mij nog door tot dinsdagmorgen. Als ik het aantal mensen op maandag heb geteld en het zijn er bv. 20 probeer ik op dinsdag alle namen op te schrijven die er aanwezig waren. Niet alleen je lijf moet blootgesteld worden aan inspanningen maar ik denk dat dit hetzelfde geldt voor je hoofd. Ik doe dat ook bij de boodschappen. We maken samen een boodschappenlijstje en ik rijd met het karretje rond met het briefje in mijn zak en doe de dingen waarvan ik denk dat ze op het lijstje staan in de kar. Heb ik mijn rondje gehad pak ik het lijstje erbij en kijk welke dingen ik gemist heb. In de meeste gevallen klopt het aardig. Geheugentraining.

Een doorkijkje op Bedaf

Een doorkijkje op Bedaf

Ook op de woensdagavond bij de baantraining zou het wel eens kunnen zijn dat volgende week de lampen weer aan moeten.

Door de uitvaart ging mijn duurtraining op donderdag niet door. Het zou misschien wel gekund hebben maar een afspraak met Melanie  om samen hier in de buurt een lange duurloop te maken op vrijdag maakte het voor mij een stuk gemakkelijker om de donderdag eens te skippen.

Vanochtend samen vertrokken vanaf mijn thuis voor een zwerftochtje van tenminste 3 uur. Ik wilde mijn gaste toch wel een aantal markante punten van onze omgeving laten zien. Oké…een aantal stukken had ze ongetwijfeld al eens eerder gezien maar bij het lopen in een groep ervaar je dat toch anders dan zo met z’n tweetjes. Het zonnetje scheen volop de luchtvochtigheid was laag en de temperatuur niet echt hoog. Echt geweldige condities om te lopen.

Even zien wie er voorbij komt

Even zien wie er voorbij komt

Ons zwerfrondje bracht ons na een bruto onderweg tijd van 3:21′. Dat was meer dan 200′ super genieten. Precies zoals de herder met zijn 250 schapen en zijn hond van zijn dag genoot. Lekker onderuitgezakt op een bankje zijn hond heel waakzaam en de schapen rustig. Nu niet grazen maar herkauwen op wat ze eerder binnenkregen.

Het zijn niet de km’s die tellen maar de kwaliteit ervan. Dat is het dat telt!!

Advertentie

Herstelloopje?

Geplaatst: 10/03/2015 in sport
Tags:, ,

Dinsdagmiddag,

zo maar ineens was hij er!

zo maar ineens was hij er!

De afgelopen weken hebben we op maandagavond steeds een duurloop gemaakt van net iets onder of net aan de 2 uur. Een prachtige uitgangsbasis om in het voorjaar een halve marathon te lopen. Of een duurloop voor erbij als je voor een marathon gaat. Ook de laatste weken is de groep niet zo groot geweest en als je dan ook nog een rondje liep waar een routeverkorting in zat dan was de groep echt niet zo groot meer.
Gisteravond was het anders. Een herstelloopje na de cross van zondag van ongeveer een uur. Het rondje was 10 km dus waarschijnlijk wel iets langer dan een uurtje onderweg. Nu zagen er een aantal lopers/loopsters weer de kans om aan te sluiten. Met iets meer dan 20 mensen aan het vertrek om via de zuidkant van Uden uit te komen aan de westkant. We lopen dan op een par vrij donkere fietspaden. Op een gegeven ogenblik lopen we langs een boerenerf, normaal afgesloten met een hek, schiet er een grote hond van het erf. Hij maakte zichtbaar en hoorbaar een erg agressieve indruk en zeker de dames die op dat ogenblik op kop liepen schrokken zich het apelazarus. Gelukkig bleef het alleen bij schrikken en werd er niemand gebeten of echt aangevallen. Nou  ja…de hond kan er op zich weinig aan doen want die deed niet veel anders dan uitvoeren van wat hem opgedragen is, zijn erf beschermen tegen indringers, alleen de grens van zijn gebied is normaal het hek en was nu dus duidelijk groter.
Logisch dat de eerstvolgende km een stuk langzamer was. Kies je een rondje te lopen dat behoorlijk verkeersluw is gooit er een hond zowaar nog bijna roet in het eten. Maar de eerlijkheid gebiedt me ook te zeggen dat ik tijdens mijn loopjes nog nooit gebeten ben door een hond. Het is evenwel zo dat als er een hond op me af komt ik altijd onmiddellijk stop en overga op wandelen. Als ik de eigenaar van zo’n dier dan aankijk weet die precies wat ik bedoel;-)

Na precies 10 km weer terug bij het startpunt een kleine 5′ langer dan een uur.

Zaterdagmiddag,

Juist! Deze was het!

Juist! Deze was het!

Onlangs liet ik op zondag de groep een aantal tempogevoel loopjes doen. Ieder kreeg een kegeltje en liep in 2′ zijn of haar afstand. Je moest in een 6-tal herhalingen steeds opnieuw weer bij jouw kegeltje uit zien te komen.
Bij het laatste tempo breng je je eigen kegeltje ook weer mee retour. Een van de dames komt naar mij toe met de vraag: “Tiny heb je nummer 11 rood al terug”. “Nou ja… waarschijnlijk wel” antwoordde ik. Ik ging er van uit dat een van de anderen het wel mee terug had gebracht en dat het wel ergens in mijn stapeltje zat.

Tot er afgelopen donderdag een berichtje op mijn tijdlijn van facebook verscheen met een foto: “Tiny ben je nummer 11 kwijt”.

Op het paaltje

Op het paaltje

Verhip ja… dat was het verdwenen kegeltje. De jongedame die mij het berichtje stuurde traint wel eens bij me in de groep vandaar dat ze het ding herkende. Ik stuurde haar een berichtje terug dat waarschijnlijk een hond met dat ding aan de haal was gegaan. Dat antwoord werd onderuit gehaald met de mededeling:  “en die hond heeft hem zeker teruggelegd op een paaltje? “ Inclusief foto.
En vanmorgen na de training zie ik de bewuste nummer 11 op de tafel liggen bij de uitgang. Mijn stelling van de hond blijft wel overeind want in het ding zitten de tandafdrukken van een hond. Mijn stapeltje is weer compleet!

De training vanmorgen was weer een alternatiefje want de baan was andermaal niet te belopen. Nou ja… misschien was het wel te doen geweest maar niet voldoende veilig. En dat gaat voor alles.
Na deze training voor mezelf nog een training gedaan. Twee km rustig lopen dan een 10 km rondje steviger en weer twee km rustig naar huis. Het niveau voor Salland begint er aan te komen!!

Zo werd ie teruggevonden.

Zo werd ie teruggevonden.