Dinsdagmiddag,
Nu weer helemaal bij de tijd
Zoals ik afgelopen weekend al vertelde besteden wij onze hulpverlening uit aan een bedrijf dat hierin gespecialiseerd is en dat ik de bedrijfseigenaren ken uit mijn brandweerverleden. In een periode van bijna 30 jaar maakte ik deel uit van het vrijwilligerskorps van de gemeente Uden. Als je nu een route loopt, om het even waar het binnen de gemeente is, dan kom je steeds punten tegen waar je herinnering terug gaat: “Oja… hier waren wij ook eens voor een gevalletje dit of dat” Ik weet niet of het zomaar toeval is maar op de route waar wij gisteren liepen denk ik dat er wel 20 plekken waren waar ik in die tijd als brandweerman ooit geweest ben.
De inzetten destijds varieerden van kleine brandjes tot wat serieuzere fikken tot aan complexe ongevallen aan toe. Ik schreef al ooit over “Soos Plock” en over de “Neije Kreiter”. Raar eigenlijk je staat er nooit meer bij stil en toch als je langs die plekken komt dan gaan je gedachten terug naar die momenten. Niet alleen je gedachten gaan terug maar je kunt ook nog bijna letterlijk de omstandigheden van toen terug toveren.
Best een prachtige tijd geweest om van het ene moment in het andere te leven. Nu niet weten waar je over 5′ mee geconfronteerd wordt. Ik heb wel eens bij een thuiswedstrijd aan de start gestaan voor een halve marathon en het startschot nooit gehoord. Uiteraard was ik nooit zonder alarmontvanger net zo min als dat nu bijna iedereen zijn smartphone bij zich heeft.
In januari 2001 hield dat op want toen ging je er met je 55ste uit.
Zeker in de eerste paar maanden heb ik het wel gemist maar daarna eigenlijk niet meer. Waar ik me overigens nu na 14 jaar nog wel eens op betrap dat ik met mijn linkerelleboog nog wel eens voel of dat mijn alarmontvanger aan mijn riem hangt. Macht der gewoonte? Het zal wel zo zijn.
Ons duurlooprondje duurde gisteren op 10’na twee uur. We liepen net geen 10 km per uur.
Het gebouw nu! (foto bd)
Hardlopen 