Eerste Kerstdag,
Toen 11-jes nu bijna 70-ers.
Heb ik gisteren mijn blogje geschreven over de nostalgie van mijn eerste nachtmis in mijn geboortedorp. Amper op het net gegooid en belt me een oudklasgenoot van de lagere school. Nee…natuurlijk belde hij me niet zonder reden. Het komende jaar is het 5 jaar geleden dat we met onze klasgenoten van toen een reünie organiseerde. Hij vroeg me of ik de adressenlijst van destijds nog had.
Na even wat bijgekletst te hebben zou ik zorgen dat hij die in z’n mailbox zou krijgen. En waarom had hij die nodig? Een aantal dames uit onze klas hebben het voortouw genomen om in mei 2014 weer een happening te organiseren.
Een rol op mijn lijf geschreven.
Bij het nakijken van de lijst stond er een klasgenoot bij die nog geen maand geleden is overleden. Nee….het kwam niet bij me op om haar van de lijst te wissen.
En het vervolg op dit telefoontje, eigenlijk toeval als dat al bestaat, kom ik op site van het BHIC een aantal plaatjes tegen van een toneelstukje met elfjes, kabouters, een prins en uiteraard een prinses, dat wij met een grote groep van klas 5 en 6 opvoerde naar aanleiding van het openen van een nieuw schoolgebouw. Dat moest vroeger met veel vertoon kerkelijk worden ingezegend. Van het verhaal kan ik me niet zoveel meer herinneren maar de rol die ik speelde was op mijn lijf geschreven. Kabouter!!
Hardlopen 