Dinsdagavond,
Zo’n ochtenden zijn er niet veel
Nog een paar dagen en trainingen te gaan dan is het weer Kerst en daarna nog een week en zit er 2019 al weer helemaal op. Een jaar waar mijn aantal trainingskilometers niet heel veel is afgenomen met de jaren daarvoor. Het aantal wedstrijden wel dat is wel drastisch afgenomen. Ik verwacht ook niet dt dat nog gaat toenemen in het komende jaar.
Vind ik ook helemaal niet erg. Bij een wedstrijd ben je zo op jezelf aangewezen dat je minder oog hebt voor de omgeving of je medelopers. Dat is ook een van de reden waarom ik graag trainingen doe op de baan en duurlopen maak met een groep. Er is dan altijd wat te kletsen.
Behalve als ik op donderdagmorgen mijn duurloop maak. Dat is de laatste jaren altijd in mijn uppie. Dan is er niet veel te kletsen tenzij ik onderweg iemand tegenkom. Dan moet er even bijgepraat worden. Vaak zijn dat mensen van staatsbosbeheer of vrijwilligers van landschapsbeheer. Een kwartiertje ben je zo verder. In tijd dan niet in afstand.
Dezelfde ochtend in 2012
Maar nu dan loopt het jaar weer op zijn eindje. Een mooie gelegenheid voor veel sporters om eens terug te kijken hoe je jaar was en een gelegenheid om verder te kijken om eens te zien welke doelen je jezelf stelt. Voor een aantal ligt het al vast want voor sommigen voorjaarsevenementen moet je al ingeschreven hebben want anders zit het al vol.
Vandaag stuurde ik alle groepen een nieuwjaarswens met een foto. Die foto maakte ik ooit op een zaterdagmorgen in december 2012. De baan was glad en we trainden in het park. Het was kraakhelder en het zonnetje scheen. Ik geloof niet dat ik ooit een mooiere ochtend meemaakte.
Ook vanaf hier wens ik alle lezers fijne Kerstdagen en een heel gezond en sportief 2020 toe.
Hardlopen 