Post Tagged ‘Maashorst’

Was even stil!

Geplaatst: 24/09/2019 in sport
Tags:, ,

Dinsdagmiddag,

 

Even de rust erop. Herkauwen.

Best even geleden dat ik nog eens een berichtje heb gepost. Was even, wat blogjes schrijven betrof, de continuïteit kwijt en of dat nog eens terugkomt? Het niks posten wil overigens niet zeggen dat er niet gelopen wordt. Mijn trainingsweken zien er de laatste 10 jaar redelijk identiek uit zonder al te grote schommelingen zowel in afstand en in het aantal trainingen dat ik per week doe. Dat is gelukkig nog redelijk constant. Oja…de snelheid waarmee gelopen wordt dat gaat wel wat terug maar dat lijkt logisch en dat vind ik ook niet zo erg.

Wedstrijden dan? Ja…dat staat wel op een laag pitje. Ik heb daar wat minder zin in en plan derhalve niet zoveel. Wat er voor dit jaar nog open staat is een trail of natuurloop in Geldrop op de Strabrechtse heide over een afstand van een halve marathon. Dit loopje valt tegelijkertijd met onze eerste cross van dit seizoen.
En wat er voor het volgende jaar nog staat te gebeuren dat zien we dan wel weer.

Nu krijg ik waarschijnlijk de vraag; “en wat loop je dan zoal iedere week”? Hier een overzichtje van een normale trainingsweek.

Drinkplaats.

Maandagavond.

Een duurloop met groep van gemiddeld 20 lopers/loopsters. In de zomer altijd in het bos in een opbouwende duur van een uur tot 2 uur. De afstand dat ligt er maar net aan op welk parcours er gelopen wordt. Wel altijd op zachte ondergrond maar de ene ondergrond is de andere niet. Nu dat we net voor de najaarsmarathons zitten is de duur 2 uur en zijn we net overgestapt naar het asfalt gewoon omdat het in het bos te snel donker wordt. Deze training brengt mij een gemiddelde afstand 12-15 km

Dinsdag

Deze dag wordt er niet hardgelopen. Wel vaak samen met Sjan of wat wandelen of fietsen. Is voor ons beiden gewoon hartstikke goed. Actief bezig zijn voor Sjan en actief herstellen voor mij.

Weer tiptop in orde

Woensdagavond

Een recreantengroep begeleiden op de baan. Een training die 2 uur duurt. In elk geval loop ik mee in. Een rondje buiten de baan van ongeveer 2.5 km. Na het oefeningen gedeelte loop ik wel eens met een groepje mee. Meestal reken ik voor zo’n training een afstand van 5 km.

Donderdag,

Op deze dag staat er altijd een lange duurloop op het programma. Tenzij ik heel vroeg op pad ga hoef ik hier geen rekening met de duisternis te houden. Dus de meeste van mijn donderdag km’s gaan over zachte ondergrond. Lees Maashorst. Sinds een aantal jaren loop ik alleen omdat er in de loop van de jaren mijn maatjes zijn afgevallen. Enerzijds door blessures zodat niet meer kunnen of veranderingen van werkkring zodat er geen tijd meer voor is. Jammer is dat maar voor mij zeker niet onoverkomelijk. Het is wel lekker om met een groepje te lopen maar ik kan ook best goed alleen lopen.  De tijd varieert van 90′ tot soms 3 uur. Heerlijk zwerftochtjes. Nee…geen muziek op. De geluiden van de omgeving bieden de beste concerten. Een afstand van 15-25 km.

Vrijdag

Is qua lopen een rustdag.

Hier is goed op te lopen

Zaterdag,

In de ochtend een recreantengroep vergelijkbaar met de woensdagavond. Beide groepen loop ook hetzelfde schema. Wel is het zo dat er op zaterdagmorgen wel eens wat vaker geïmproviseerd moet worden. Soms zijn er baanwedstrijden of de voorbereidingen daarvoor in volle gang. Die moeten we niet in de wielen rijden. Zoals volgende week heeft de Start to Run groep hun testloop over 3 km. Ook deze training 5 km op de teller.

Zondag,

Een recreantengroep te begeleiden in het bos. Deze training begint om 9.30 u en duurt tot 11.00 u. Meestal ben ik om iets over 8.30 al in het bos. De ervaring heeft geleerd dat er op zondagmorgen allerlei activiteiten zijn en dan kun je heel mooi in gedachten een training plannen op een locatie maar als je er aankomt en het blijkt bezet te zijn door wat of wie dan ook dan moet je uitwijken. Vandaar dat ik nog al wat vroeger ben dan weet ik op tijd of een training wel op die plaats kan.

De familie zwaan van gisterenavond

Met de voorverkenning en de eigenlijke uitvoering kom ik wel aan 10 km.
Overigens is deze training altijd een soort van vaartspel training waar zowel de snellere als de wat minder snelle loper zijn of haar ei in kwijt kan.

Als ik dan mijn km’s / week optel dan is de rustigste week zo rond de 45 km en zijn mijn duurloopjes wat langer kom ik aan ongeveer 60 km. Eigenlijk hoop ik dit nog een paar jaar te kunnen volhouden. Tot nu toe voel ik me er prima bij. Komt nog bij dat enigszins kraken wel mag want die wagens lopen het langst. Toch?
Een aantal plaatjes zijn van wat loopjes op de maandagavond of donderdagmorgen.

 

Advertentie

Zondagavond,

Het vlonder pad

Mijn duurloop op donderdagmorgen begon iets later dan dat ik doorgaans gewend ben. Dorothé had een aantal weken geleden te kennen gegeven om eens met mij samen te lopen in onze omgeving.
Sowieso vind ik het altijd leuk om onze omgeving te showen aan mensen die hier of nog niet of maar sporadisch hier liepen. Natuurlijk wil ik wel weten hoelang dat iemand mee onderweg wil zijn. In dit geval wist ik wel een rondje te vinden dat een loopster die doorgaans alleen in de polder lopen gewend is wel zou aanspreken.
Na een kop koffie zijn we samen even na 10 uur vertrokken.
Aangezien ik niet midden in de natuur woon is de start over verhard terrein. Maar eenmaal het dorp uit wordt de ondergrond zachter.
Na een afstand van iets meer dan 3 km lopen we over een nagenoeg nieuw vlonder pad. Al er dat niet lag was lopen op dit stuk niet mogelijk. Je zou er tot boven je knieën het moeras in schieten. Nu heb je de mogelijkheid om precies op de Peelrandbreuk te lopen.

Selfiemomentje

Als we daarna Bedaf opdraaien dan wordt het werken. Mul zand, heuveltjes niet hoog niet zo lang maar enkeldiep door het losse zand. Dit stuk duurt een kwartier. Dan is het weer tijd voor een rustiger gedeelte. Een stuk dat 10 jaar geleden nog landbouwgebied was. Destijds toen het gebied in eigendom kwam van natuurbeheer is de rijk bemestte grond afgeschraapt en dan maar zien wat er komt te groeien. Er grazen in de dit stukje nog een 5-tal Schotse Hooglanders. De enige die nog zijn overgebleven in de Maashorst. Dit gemakkelijke stukje duurt niet zo heel lang maar wel voldoende van lengte om weer wat op rust te komen.
Via een smal kronkelig paadje staan we weer midden in het losse zand. Op de terugweg lopen we niet onderlangs maar boven over de heuvelrug. Gemakkelijker? Lastiger? Maar of dat je de kat of de hond gebeten wordt maakt niet zo veel uit.

Ik hoor aan de ademhaling van Dorothé dat ik me wat gedeisd moet houden. Dit terrein niet gewend. Schuin door een weitje gaan samen even op ’t bengske’ zitten met het uitzicht op de skyline van Uden.

Bedaf door de ogen van Dorothé

Helaas geen pen in de notitieblok kokertje om er iets in te schrijven.
Nog een paar niet al te moeilijke km’s zijn we weer thuis. Ruim 2 uur onderweg geweest.

Even wat drinken, douchen en een lekker boterhammetje eten dat er na zo’n loopje wel ingaat.  Net voor de avondspits vertrekt mijn gaste weer richting huis. Na 90′ een whatsappje: “veilig weer thuis wel kramp gehad onderweg” Ik zei het al deze ondergrond niet zo gewend.
Genoten van het lopen en het gezelschap.
Denk je nu dat zou ik ook wel willen? Wat let je om contact met me op te nemen?

Gewichtig werkje!

Geplaatst: 21/02/2019 in sport
Tags:, ,

Donderdagavond,

Weer bijna klaar! Een gewichtig werkje.

Afgelopen jaar werd onze baan gekeurd en altijd zijn er wel op- of aanmerkingen of zaken die aangepast moeten worden. Vaak door veranderingen van regels of door de Atletiekunie of de Internationale Atletiek Federatie. Om maar even een paar voorbeelden te noemen.
De wisselzone’s van de diverse estafettes zijn gewijzigd. Bij de eerstvolgende belijning aan te passen. Een afstootbalk van een kogelstootring ligt een paar millimeter fout.  Aanpassen. Een lijntje van onze polshoog mat ontbreekt. Hiervoor was het noodzakelijk om de hele stellage te ontmantelen en ook meteen goed schoonmaken en dan de belijning aanpassen. Afgelopen woensdag alles weer opbouwen. Sowieso is het al een puzzel om het frame dat onder de kussens ligt weer samen te stellen. Daarna de kussens erop. Vooral de kussens op het hoogste gedeelte zijn niet alleen loeizwaar maar ook bijna niet te hanteren.
Dat was het karwei waar we afgelopen woensdag voor stonden.

Draaideurtje.

Nu is dat deel bijna klaar alleen de palen er nog in en er kan weer getraind worden. Zeker nu het weer al vroeg in het jaar voorjaarstrekjes heeft hebben de springers er weer zin in.
Na het begeleiden van de baantraining gisterenavond met prima omstandigheden stond vanmorgen mijn duurloop weer op het programma. De route? Niet over nagedacht. De lengte? Niet over nagedacht.
We zien wel waar het schip strandt als het al strandt.
Uiteindelijk een zwerfrondje met een paar stukjes asfalt maar het grootste gedeelte over de bospaden in de Maashorst. Ik was 2:15′ onderweg. Een afstand gelopen van ruim een halve marathon.

Lekker loopje!