Post Tagged ‘Molen van Jetten’

Donderdagavond,

Nu gaat het snel met de temperatuur.

Het staat in elk geval als een paal boven water dat het ook dit jaar weer gewoon lente wordt. Wanneer en hoe dat zal de tijd uitwijzen. Met de vooruitzichten voor vandaag in mijn gedachten wilde ik vanmorgen voor een duurloop gaan die in elk geval mij over de 20 km zou brengen.
Om 8.30 u. begon mijn duurloop nog behoorlijk fris. Niet in de bebouwing maar ben ik net het dorp uit dan zien de bermen en de weide er behoorlijk wit uit. De temperatuur was nog net onder het vriespunt.
Als ik langs de Leijgraaf loop vliegen er een aantal vissers voor me uit. Opvallend veel reigers vliegen steeds weer op en gaan weer zitten of is het staan. Niet alleen blauwe maar ook een paar zilverreigers. De Peelrandbreuk is het nu redelijk droog alhoewel ik op een plaats toch een paar natte voeten oploop. Dat is koud.  Op Bedaf als ik ruim een half uur onderweg ben komt de zon steeds wat hoger. Nu loopt de temperatuur lekker op.
Via Bedaf een aantal landweggetjes over richting De Meuwel. Een vijver die buiten het Udense ligt. Ik denk vandaag ook het meest verre punt vanaf mijn huis.
Via het wildviaduct over de A50 kun je de verbinding maken met de Maashorst. Hier kun je de vroegere trimbaan op, een nieuwe ligt een eindje verderop. Een stel met hun kleinkinderen wandelen nabij het kabouter pad, Een jongetje loopt even met me mee. Na een high five en een boks rent hij weer terug naar opa.
Een heuvelrug over en bij de Blokhut stop ik even voor wat drinken. Vanaf hier ben ik met een klein uurtje wel weer thuis. Al slingerend door het bos naar Naat Piek. Langs de N265 loopt een nieuw breed fietspad. Ja rechttoe rechtaan. Nabij Bernhoven met een voetgangersbrug weer naar de overkant. Nu nog een stukje natuurcompensatie gebied door langs de voetbalvelden van FC de Rakt en de molen van Jetten ben ik na 2:35′ weer thuis. En….20 km gehad? Ja…nagenoeg 24 km.
Een mooie route maar ook heel lekker weer. De lente in aantocht!

Advertentie

Verademing!

Geplaatst: 09/08/2018 in sport
Tags:, , ,

Donderdagmiddag,

Hel mondjesmaat komt de heide in bloei.

Wat een heerlijke start van de dag. Aanmerkelijk koeler dan de afgelopen week begon ik aan mijn donderdagloopje. Jammer genoeg de laatste jaren in mijn eentje. Toen ik om iets over 7 uur vertrok was de zon er ook al bij. De voorspelde regen waarschijnlijk nog een heel eind van huis. Ook in belangrijke mate minder stof dan afgelopen maandagavond. Dat was waarschijnlijk mijn warmste duurloopje ooit. We vertrokken bij Naat Piek met een temperatuur van 32 graden en na 15 km toen we terugkwamen was het nog maar iets koeler.
Maar nu was het prima te doen. In het aanloopstuk over het natuurcompensatiegedeelte van de A50 schieten de konijnen van het pad af de beschermende struiken in. Ik verwacht binnen niet al te lange tijd dat de konijnenbestrijder met zijn fretten weer eens langs komt. Via de oevers van de Leijgraaf op Bedaf aangekomen. Heel voorzichtig aan en mondjesmaat komt de heide in bloei voor zover de droogte niet teveel heeft huisgehouden. De zon schittert over het gebied. Als je hier geen oog voor hebt dan weet ik ook niet. Het zijn wel 6 pittige km’s die nou op mijn pad komen. De poelen en de vijvers die ik voorbij loop staan nog niet helemaal droog. Er blijft voor het wild gelukkig nog wat te drinken over.
Bij het teruglopen door en over de Peelrandbreuk kom ik een mevrouw tegen die haar hond aan het uitlaten was. Bij “t bengske” voor de niet Brabanders “het bankje” vertelde ik haar het verhaal over het ontstaan van dit rustpunt en ook over de koker met het boekje waar iedere passant eventjes wat in kan schrijven of gewoon een groet overbrengen. Ze kende het verhaal niet en ook het bestaan van de koker wist ze niet.
Toen ik even naderhand verder liep dacht ik bij mezelf dat ze waarschijnlijk in het vervolg met andere gedachten door dat gedeelte loopt. Je hebt er een geweldig zicht op Uden. In een beeld gevangen, de Petruskerk met zijn prachtige torens en machtige koepel, de standerdmolen van Jetten en de toren van de Pius10 kerk die niet meer als kerk dienst doet maar nog wel als gebouw intact is. Ja… over dit rustpunt is over nagedacht.
Nog een drietal km’s te gaan en dan ben ik thuis.

Deze route is bijna 15.5 km lang. Hoe vaak ik hem al liep? Ik zou het niet weten maar ik ben er van overtuigd dat vanmorgen ook zeker de laatste keer niet zal zijn. Daar is die veel te mooi voor.

 

Zaterdagavond,

De foto is van een paar weken terug. Nu kwamen we er weer langs.

Al enige weken geleden vroeg Ingrid me om haar laatste duurloop voor Rotterdam hier in onze omgeving te lopen. Het spreekt voor zich dat ik daar in toestemde. Op de eerste plaats wil ik graag onze omgeving showen en ten tweede bijkletsen tijdens een duurloop, over doelen, wedstrijden en allerlei onderwerpen of dat ze nu hardloop gerelateerd zijn of helemaal niet, is wel heel erg leuk.
Om iets over half tien is ze bij ons thuis. Een kopje thee voordat we vertrekken. Ik leg haar uit in welke omgeving we gaan rondstruinen.
Vertrekken via de molen van Jetten en de sportvelden over geluidswal van de A50 en de N265 richting Naat Piek. Deels verhard maar ook een paar heuveltjes. Bij Naat Piek het bos in met wasbordpaadjes en boomwortels. Opletten geblazen dus. Langzaamaan lopen we richting afrastering van het wengebied van de wisenten. Helaas niet gespot vanochtend. De kop wordt gezet in de richting van Slabroek met zijn heide en smalle heuvelruggetjes. In welk jaargetijde je hier ook loopt altijd is het prachtig lopen.

Altijd mooi!

Een korte stop voor een foto is wel op z’n plaats. De Maashorst en Slabroek laten we achter ons en via de trimbaan en het wildviaduct richting het stuifduinengebied Bedaf. Voor de zoveelste keer krijg ik vanmorgen te horen dat je toch wel erg bevoorrecht bent om hier in de omgeving te mogen en kunnen te lopen. Op Bedaf nemen we de route onderlangs maar of dat onderlangs nou lichter loopt?  Ik heb mijn twijfels daarbij. De laatste bult over en dan nog de laatste 5 km dwars door weer een heel ander stuk natuur. De Peelrandbreuk. Altijd een verrassing of dat je droge voeten houdt. De waterstand is door de breuk hier zo grillig. Bij een bankje met zicht op kerken van Uden stoppen we even. Bij dit bankje is een koker met een notitieblokje om te schrijven hoe je hier kwam of was. Loop ik met gasten maak ik er altijd gebruik van.
Het laatste stuk langs de Leijgraaf merk je dat er toch een stevige wind staat. Nog niet eerder gemerkt. Onder de A50 door dan nog een bultje zijn we in de laatste km dus tijd voor nog een drietal korte versnellingsloopjes.
Na 2:40′ en een afstand van 26 km zijn we weer thuis.
Wat drinken, douchen en nog wat eten dan zit er een mooie ochtend weer op.

Ik vind het nog steeds heel bijzonder om “wegwijzer” te zijn door de verschillende natuurgebieden.

Roestwater