Hardlopen

Donderdagmiddag,

Niet het allergemakkelijkste pad! Wel mooi!

Eigenlijk weet je het nooit zeker of dat je snel of langzaam herstelt van een wedstrijd. Mijn ervaring is wel dat mijn eigen lijf daar nooit zo heel veel tijd voor nodig heeft. Maar zeker nu na die 50 km was het maar even afwachten wat er zou gaan gebeuren.
De eerste meevaller was al meteen op maandagavond nadat ik zaterdag die 50 km gelopen had. Een duurloopje met de groep van uurtje. Niks mis mee dat ging gewoon goed! Op een baantraining die je begeleid loop jezelf niet zoveel en zeker geen intervaltraining mee doen daarvoor heb je vaak te druk met observeren en eventueel corrigeren. Dus dat is geen maatvoering voor herstel.
Het duurloopje van een uur van vorige week donderdag was rustig maar wel een pittig parcours. Toch mocht ik de conclusie wel trekken na zo’n eerste week dat ik het er redelijk goed vanaf had gebracht. Inmiddels zijn we weer een week verder en vanochtend een duurloopje samen met Maria ging het gewoon erg gemakkelijk. En het was voorwaar geen gemakkelijk rondje. Je moet dat Kitty en Esther maar eens vragen. Wij liepen dat vorig jaar eens samen.

Het geeft me wel het vertrouwen om op 19 april mee te doen aan de marathon van Zeeuws-Vlaanderen. Het wordt een marathon die ik samen loop met Ruth en Adelheid die dan nog 8 weken training te gaan hebben om dan van start te gaan op de Mont Blanc Marathon. Een uitdaging die zo maar eens een uur of 8 zou kunnen gaan duren. Daarom in het schema een trainingsmarathon niet zozeer voor de km’s dan wel meer om de tijd die je bezig bent.