Dinsdagavond,
Best zwaar zo’n kussens!
Het klinkt zo eenvoudig, “de belijning van onze baan moet weer eens ververst worden”. Het klinkt inderdaad een stuk simpeler dan het in werkelijkheid is. Het begint al om een juiste firma te vinden die het in zijn vingers heeft om tegen een redelijke prijs de lijnen er weer opnieuw op te zetten. Heb je die gevonden dan is het plannen wanneer de klus geklaard kan worden.
Als loper kun je lak hebben aan welke weersomstandigheden dan ook maar om de lijnen er fatsoenlijk op te krijgen zal het droog moeten zijn. Je moet in die week dan ook geen wedstrijden hebben. Ook alle baantrainingen gaan eruit. De groepen moeten het park in.
Deze week dus op de planning. Het begint al goed. Op maandagmorgen de baan zeiknat. Tegen twee uur in de middag staat de firma voor de poort. Het zonnetje heeft inmiddels de baan gedroogd.
De baanrand moet eruit maar daar wordt ook het water van de baan afgevoerd en alhoewel de baan een aantal weken geleden is geschrobd is er weer zoveel vuil opgekomen dat blazen met een bladblazer onvoldoende is. Ik zeg een rondje van 400 m is niet kort.
Je ziet het verschil wel!
Ook alle springmatten moeten aan de kant om de nullijn te kunnen zetten. De spuitmachine heeft overal 30 cm ruimte nodig.
Dat was vanochtend aan de orde. Met een man of 6 aan de slag en nu we toch aan de kussens bezig zijn we net zo goed ook de tegelplatforms schoonmaken. Je kunt dan wel zeggen, ja….da’s werk zoeken maar het schoonmaken zal toch echt ooit eens moeten.
Vanmiddag om 3 uur regende de baan weer zeiknat. Da’s pech hebben.
Als nu het weer morgen een beetje wil meewerken dan kunnen we weer opbouwen. En het klinkt zo simpel, “de belijning van onze baan moet weer eens ververst worden”.
Maar het staat als een paal boven water de lijntjes komen er weer mooi strak op te staan.
Hardlopen 