Post Tagged ‘Staatsbosbeheer’

Weer een jaar!

Geplaatst: 17/12/2019 in sport
Tags:, , ,

Dinsdagavond,

Zo’n ochtenden zijn er niet veel

Nog een paar dagen en trainingen te gaan dan is het weer Kerst en daarna nog een week en zit er 2019 al weer helemaal op. Een jaar waar mijn aantal trainingskilometers niet heel veel is afgenomen met de jaren daarvoor. Het aantal wedstrijden wel dat is wel drastisch afgenomen. Ik verwacht ook niet dt dat nog gaat toenemen in het komende jaar.
Vind ik ook helemaal niet erg. Bij een wedstrijd ben je zo op jezelf aangewezen dat je minder oog hebt voor de omgeving of je medelopers. Dat is ook een van de reden waarom ik graag trainingen doe op de baan en duurlopen maak met een groep. Er is dan altijd wat te kletsen.
Behalve als ik op donderdagmorgen mijn duurloop maak. Dat is de laatste jaren altijd in mijn uppie. Dan is er niet veel te kletsen tenzij ik onderweg iemand tegenkom. Dan moet er even bijgepraat worden. Vaak zijn dat mensen van staatsbosbeheer of vrijwilligers van landschapsbeheer. Een kwartiertje ben je zo verder. In tijd dan niet in afstand.

Dezelfde ochtend in 2012

Maar nu dan loopt het jaar weer op zijn eindje. Een mooie gelegenheid voor veel sporters om eens terug te kijken hoe je jaar was en een gelegenheid om verder te kijken om eens te zien welke doelen je jezelf stelt. Voor een aantal ligt het al vast want voor sommigen voorjaarsevenementen moet je al ingeschreven hebben want anders zit het al vol.

Vandaag stuurde ik alle groepen een nieuwjaarswens met een foto. Die foto maakte ik ooit op een zaterdagmorgen in december 2012. De baan was glad en we trainden in het park. Het was kraakhelder en het zonnetje scheen. Ik geloof niet dat ik ooit een mooiere ochtend meemaakte.

Ook vanaf hier wens ik alle lezers fijne Kerstdagen en een heel gezond en sportief 2020 toe.

Advertentie

Donderdagmiddag,

Van geen kwaad bewust grazen ze rustig verder.

Vanochtend was het nog donker toen ik vertrok voor mijn donderdagse duurloop. Het was droog een pak minder wind dan woensdag. Niks om te klagen eigenlijk. Op pad dus. Mijn bedoeling was een rondje van tussen 15 en 16 km. Een rondje dat ik al best  vaker gelopen heb met een stuk over de Peelrandbreuk. Van dat stuk daarvan weet je nooit of dat het er nat dan wel droog zal zijn en dat heeft nog niet eens zo veel te maken met de hoeveelheid neerslag die er gevallen is in de afgelopen tijd maar is veel meer afhankelijk van de hoeveelheid water dat er door de breuk omhoog geperst wordt.
Hier haalde ik vandaag de eerste keer mijn natte voeten. De kans dat je op het volgende stuk, het zandverstuivingsgebied Bedaf, natte voeten krijgt is niet waarschijnlijk. Kieper je hier een bak water om dan is die het volgende moment al verdwenen. Het zakt er onmiddellijk doorheen.
Na de heuveltjes en het losse zand kom ik bij een stukje begrazingsgebied met een 7-tal Schotse Hooglanders. Een drukte van belang. Een paar politiewagens, een tweetal van Staatsbosbeheer en de beheerder van het begrazingsgebied.

Hier haal je natte voeten.

Om nog duistere reden zijn de dieren uit het omheinde gebied ontsnapt en zijn zo maar op de openbare weg aan het paraderen. Dat kan nooit de bedoeling zijn. De beesten net weer binnen de omheining toen ik er langs kwam.
De politie sprak mij aan of dat ik ergens een kapotte afrastering gezien had? Niet gezien dus. De volgende vraag was of ik een ommetje zou kunnen maken langs de verdere omheining om ook daar te controleren of de draad nog heel was. Natuurlijk wil ik dat wel doen. Hun telefoonnummer wordt genoteerd dat ik altijd kan bellen als er iets niet in orde is. Achteraf snap ik hun vraag eigenlijk wel want het deel dat ik controleerde daar moest ik op diverse plekken door plassen waar meer dan 20 cm water stond. Nou had ik natte voeten en zij niet.
In elk geval het stuk dat ik naliep dat was in orde.
Op de terugweg naar huis moest ik nog een keer over de Peelrand en ook nu werden mijn voeten er absoluut niet droger van.

Na 1:45′ was ik weer thuis. Natte voeten of niet ik had een heerlijk rondje gehad.

Donderdagmiddag,

Volgende week dit landschap

Volgende week dit landschap?

Begin september dan begint er bij onze club altijd een nieuwe sessie van start to run. Tot aan 2012 mocht ik die altijd organiseren. Vanaf die tijd laat ik dat aan anderen over. Omdat ik uit ervaring weet dat een goeie gewoonte je niet eigen wordt in 6 of 7 weken kunnen de starters bij ons nog 7 weken verder om ook de stap te maken van 3 naar 5 km te kunnen lopen. Er ging best een grote groep door.
Begin december was het dan zover dat ze voor een testloop over 5 km gingen. Het besluit om of door te gaan bij de club of op eigen houtje wordt dan toch weer iets gemakkelijker gemaakt. Nu per 1 januari 2017 begint de instroom goed op gang te komen. Nu al een aantal weken op een rij hebben we op de woensdagavond nieuwe mensen verwelkomt. Maar het rare is dat er rond deze jaarwisseling ook een aantal mensen zijn die zo maar van de straat af bij ons willen komen lopen.Gelukkig zijn het dan wel vaak mensen die voor zichzelf al redelijk op weg zijn anders vanaf nul instromen in een recreantengroep valt nog niet zo mee. Mensen die nog nooit eerder liepen proberen we toch via de start to run weg op gang te helpen. Anders wordt het een lastig verhaal. Niet alleen voor de trainers maar zeker voor hun die op gang willen komen. Zo stroomden er gisterenavond ook weer 4 mensen in. Ik verwacht dat het wel blijvers zijn.

De verwachting voor volgende week!

De verwachting voor volgende week!

Dan staat er voor mij op 11 februari weer een marathon op mijn lijst dus er moeten onderhand weer wat meters gemaakt gaan worden. Vanmorgen net nog voor het licht werd vertrokken voor weer een zwerftochtje over de Maashorst. Nu iets meer naar de oostelijke kant dan vorige week. Ik had verwacht dat het wel behoorlijk modderig zou zijn na de dooi van zondag en nog al wat regen van de afgelopen dagen. Het viel me alleszins mee. Het oostelijke deel maakt geen deel uit van het begrazingsgebied en derhalve kom je de grote grazers daar ook niet tegen. Als ik weer meer huiswaarts ga moet ik toch gewoon door het begrazingsgebied en zie in de verte een grote kudde  Schotse Hooglanders lopen. Er is geen rust in de groep merk ik. Er lopen een aantal beesten wat te draven een paar anderen staan te loeien en wat mij opvalt is dat er best heel veel nog relatief jonge kalfjes bij lopen. Even verderop denk ik de onrust enigszins te snappen. Er komt in de verte een auto aan zo zien een Landrover van staatsbosbeheer. Zij kunnen net met de auto tot aan een bijvoederplaats komen. Dus de beesten verwachtten dat er vers hooi en stro op de voederplaats zou komen. Vandaar waarschijnlijk de onrust. Ik stop uiteraard even bij de boswachter om een praatje te maken en ik vroeg hem of hij wist waarom er nu begin januari nog zo veel jonge kalfjes waren. Een redelijke overvloed aan voedsel in het voorjaar was er zeker een van de oorzaken van.
Vanaf hier maar weer op huis aan. Duurt nog wel even voordat ik er ben.
Thuis gaat mijn klok uit op 2:53′ met kletstijd onderweg erbij net 27 km gelopen.