Hardlopen

Dinsdagmiddag,

Nog een plaatje van afgelopen zondag (foto Christine)

Ideale hardloopweer? Voor de een kan dat herfstachtig, regen en stormweer zijn, voor de ander onder bijna tropische omstandigheden. Voor iedereen heel verschillend van welke omstandigheden hij of zij nou het meest houdt.
Nou moet ik zeggen dat het mij ook niet zo heel veel uitmaakt onder welke omstandigheden ik loop. Zo genoot ik afgelopen zondag heel erg van het zonnige vriesweertje in het bos. Dat deed overigens ook niet alleen het weer ik genoot ook heel erg van dat de groep het zo naar hun zin had. Kom je best met een goed gevoel weer thuis.

En dan gisteren. Helderblauwe lucht de zon scheen volop. Dan denk je bij jezelf als ik nu eens ging in plaats van vanavond? Maar dan denk ik ook onmiddellijk er achteraan dan moet ik wel alleen en vanavond samen met de groep. Het groepsgevoel overwint. Dus gisterenavond met een groep van, ik schat 15 mensen, op stap voor een duurloop die op de planning stond van 100′. Beginnen aan het rondje “Hemelrijk”. Het grote voordeel van dit rondje is dat het bijna compleet verkeersluw is of je loopt op fietspaden. Een ander voordeel van deze ronde is dat je er steeds een lusje kunt aanbreien. De kortste mogelijkheid zal ongeveer 7 km zijn en rond 27 km de langste. Na een kleine 4 km krijg ik een seintje dat een van de dames niet de volle ronde mee ingaat. Ze heeft wat last van haar lies en het wordt niet minder. Nou is het de gewoonte als iemand een routeverkorting loopt dan gaat deze of gene niet alleen terug. Tenminste met twee dan mag het. Meestal is er wel iemand die of zelf niet erg lekker gaat of zich opoffert om mee terug te lopen.
Ruim een km verder een volgende loper die wat last heeft van zijn ademhaling. Ik denk door de koude lucht. Het zal zo rond de -5 tot -7 gr zijn.  Ook hier gaan er twee een kortere route doen.
We lopen nu op een stuk waar nagenoeg geen licht is en als je dan naar de hemel kijkt dan zie je in de heldere lucht duizenden sterren. In de stad zie je dat niet meer door het vele strooilicht. Hier nog wel.

Meer afhakers hebben we niet meer want zou dat wel het geval zijn kun je net zo goed mee door naar het einde want het meest verre punt is achter de rug. Aan het volume te horen gaat iedereen goed. Er wordt aardig gekletst. Op de terugweg is de wind, als er die al was, in de rug en het voelt absoluut niet koud aan zelfs mijn handen doen het vanavond niet eens zo verkeerd.
Na 16.5 km zijn we weer terug.

Absoluut geen spijt dat ik vanavond ben meegegaan. Weer een heel stel blije gezichten die weer een duurtraining verder zijn in de richting van hun voorjaarsdoel.