Hardlopen

Donderdagavond,

Exmoor pony’s die vanmorgen mijn pad kruisten

Al minstens 15 jaar loop ik met grote regelmaat door het natuurgebied “De Maashorst” In de tijd dat ik er liep is het gebied in al zijn facetten aardig veranderd en ik verwacht dat dit nog wel een aantal jaren door zal gaan. Binnenkort is er een foto expositie over de bosomvorming waar ze al 22 jaar mee bezig zijn. Was het begrazingsgedeelte in de beginperiode nog behoorlijk gering van oppervlakte en er graasden Schotse Hooglanders. Die maakten mooie paadjes waar je heerlijk op kon lopen en kwam je ze tegen dan liep je er gewoon langs en in de meeste gevallen keurden ze je nog geen blik waardig. Nu is dat een stuk groter alleen jammer dat een groot gedeelte is afgezet met schrikdraad waar de Wisenten achter staan. Ze moeten wennen zegt men.

Was het bos, een productiebos,  om de mijnen te voorzien van voldoende stuthout. Dat is niet meer nodig dus een groot gedeelte is gekapt om de structuur wat meer open te maken. Wat er ook veranderde was dat een perceel dennenbos werd doorsneden door kaarsrechte lanen met loofbomen dit om de mogelijkheid te hebben in geval van een bosbrand om bij de lanen de brand een halt toe te roepen.

De grootste voor de draad de andere erachter.

Ook een groot aantal van deze loofbomen hebben het loodje gelegd. Er werden 3 manieren toegepast men zaagden een aantal om en het hout werd afgevoerd. Sommigen werden “geblest”. Je zaagt met een kettingzaag twee evenwijdige banen in de omtrek van de boom en ook deze gaat eraan. De derde manier was gewoon met brute kracht omduwen met de stam over het rechte pad. Zodoende het pad blokkerend. Inmiddels een paar jaar verder zie je nieuwe paadjes om de obstakels heen ontstaan en het wordt een mooi meanderend pad.

Waar ook weer nieuwe paden ontstaan zijn de looplijnen van de Taurossen. Ze lopen anders dan destijds de Hooglanders. Die sporen die ze maken worden ook leuke paadjes om te lopen. En wat dan ook nog het geval is die paadjes komen in de meeste gevallen ook nog uit bij een mogelijkheid om te drinken.

Drinkplaats.

Tja….de poelen. In aanvang de Maashorst een droog gebied omdat de landbouw het water snel afvoerde om het hele jaar door hun percelen toegankelijk wilde hebben. Grote stukken cultuurgrond zij weer toegevoegd aan het natuurgebied en kan men het water langer vasthouden. Er zijn inmiddels al zo’n 200 van die poelen in het hele gebied. Prima drinkplaatsen voor de grazers maar ook een perfecte plaats voor kikkers, paden en hagedissen.

Als je dan zoals vanmorgen je zwerfloopje hebt door het gebied en je bent even op bepaalde plekken niet meer geweest dan zijn er zomaar opeens nieuwe paadjes. Zo zie je maar het is een heel dynamisch gebied dat nog bij lange na niet uit ontwikkeld is. Ik hoop dat ik er nog een aantal jaren doorheen kan zwerven.