Post Tagged ‘Tisvoorniks’

Maandagmiddag,

Gaaf loopje

Gaaf loopje

Gezien de status van mijn lijf vorige week zo rond deze tijd was het nog maar zeer de vraag of gisteren wel van start kon gaan in Geldrop bij ’t is voor niks. Gelukkig verbeterde de toestand van mijn lijf aanzienlijk zodat ik afgelopen zaterdag voor mijzelf het besluit nam om van start te gaan.

Zodoende gisterenmorgen met 3 clubgenoten op tijd vertrokken richting Geldrop. Het is vanaf Uden niet zo’n grote afstand en bij aankomst konden we de auto bijna op de startstreep parkeren. Startnummer ophalen en nog een bakkie doen voordat het grootste pak aan lopers binnendruppelt. Altijd weer leuk om heel veel bekenden weer te ontmoeten.
Omkleden, tas inleveren en van start. Korte tight, shirt met lange mouwen want van lange kun je korte maken en niet andersom.
Het gebeurt niet zo vaak dat ik met iemand afspreek om samen te lopen. Zeker deed ik dat gisteren niet omdat ik gewoon niet helder had hoe het zou lopen. Lekker druk in het begin dat dwingt je of om supersnel van start te gaan om de meute voor te blijven of je schikken naar het tempo wat op dat moment mogelijk is. Ik kies vaak voor optie twee.
Stukje asfalt, viaduct over de A67 en het natuurgebied in. Meteen wel al duidelijk dat je vandaag geen droge voeten zou houden. Plassen, blubber, slijk en modder. Mijn vriend de wind blaast vandaag een aardig partijtje mee.
Mijn lijf voelt redelijk goed aan.

Foto van het knuppelbruggetje (2008)

Foto van het knuppelbruggetje (2008)

In de verte zie ik de verzorgingspost al op 10 km. Brandweercollega’s bemensen deze post altijd. Klasse van die mannen. Straks kom ik hier nog eens langs.Hier draait de HM naar links en de 30 km naar rechts. Ineens is het een stuk rustiger op het parcours. Via allerlei soorten paadjes maken we een lus van een kleine 10 km. Ook weer een stukje over een knuppelbruggetje. Uitkijken manneke want die paaltjes zijn spekglad. Benen breken kan altijd nog. Hier op dit stuk komen de eerste marathon gasten al met een noodgang voorbij.
Als ik voor de tweede keer op de verzorgingspost kom zie ik op mijn klok dat deze 10 km sneller waren dan mijn eerste 10. Even later snap ik dat ook wel want 500 m verder is het 20 km punt pas.
Lekker kop thee op mijn gemakje drinken die is tenminste niet zo koud.

Dan het laatste traject in. Het begint heel licht te regenen en de wind trekt ook nog wat aan. Ook nu op een stuk dat echt glibberig is. Uitkijken manneke want je ligt op je snufferd voor je het weet. Een stuk open vlakte op de regen striemt in je gezicht. Nee…. koud is het niet echt.
De oversteek nog eens maken over de A67.  Vanaf hier nog voor alle afstanden 4 km staat er op een bordje. In de verte hoor ik de speaker en de muziek al. Het is dat ik het parcours enigszins ken en weet wat er nog komt. Ben je onbekend en zit je er aardig doorheen dan zijn de Schietbergen minder leuk. Ik ken het parcours wel en zit er niet doorheen dus ik vind ze wel leuk die bultjes.
De laatste km weer in de bebouwing met wat stoepje op en stoepje af. Kijk daarom alleen al kies ik voor natuurloopjes. Ik spring liever over plassen en boomstammetjes dan over stoepranden.

Mijn finish is in 2:48′. Ik ben hier dik tevreden mee. Als je me vorige week maandag zag gaf je me geen enkele kans om hier te starten. Volgend jaar weer!

Advertentie

Zondagmiddag,

Nog een plaatje van 2007!

Nog een plaatje van 2007!

Noem het een gelukkige hand hebben met het organiseren van onze serie crossjes. Was het al schitterend weer bij de eerste met de start bij het oude PNEM-gebouw. Die liep ik niet mee want dat was dezelfde zondag als ’t Is voor niks. De tweede uit de rij is de Bedaf-cross. Bijna op mijn verjaardag. Zelden meegemaakt dat de temperatuur begin januari zo hoog was en het zonnetje scheen prachtig. En vandaag deed dat er niet voor onder. Oké de temperatuur was dan wel iets lager maar de zon deed niet minder haar best. Och…volgende seizoen kan het zomaar weer veel anders zijn. Je moet het toch nemen zoals het komt.

Goed de Heuvelrugcross dan. Een rondje van 1350 m. over bospaden die niet helemaal vlak zijn. Op een paar punten mooi verdeeld over het rondje zitten een paar bultjes. Geen heuvels zo steil dat je er bijna niet tegenop komt maar na een aantal keren naar boven te zijn geweest gaan ze doortellen.
Niet dat ik het rondje niet zou kennen maar eerst heb ik een rondje of 3 ingelopen met een paar leden van de club. Door de bosomvorming zijn er ook hier wel een paar dingetjes veranderd. Nu weet ik wel weer waar de knelpunten zitten.
Net voor de start nog zo aan het kletsen dat het startschot al gaat voor dat ik weet wat er aan de hand is. Redelijk rustig beginnen dat doe ik sowieso altijd al. Na een paar rondjes dan heb ik mijn loopritme wel te pakken. Door alle perikelen van de afgelopen week merk ik wel dat het wat minder soepel gaat dan dat ik eigenlijk wil. Is ook niet erg. De afgelopen weken zijn er gewoon veel meters gemaakt om goed voorbereid op de Sallandtrail te staan. Dus helemaal vreemd is dat niet.
Uiteindelijk ben ik in iets meer dan 48′ weer bij de finish. Nagenoeg 12 km/uur op dit rondje daar hoor je mij verder niet over klagen.

 

Goeie zondag!

Geplaatst: 25/11/2013 in sport
Tags:, , ,

Maandagmorgen,

Gaaf loopje

Gaaf loopje

Toen ik gisterenmorgen even na 8 uur in mijn auto stapte om naar Geldrop te rijden dacht ik aan mijn oud-collega brandweerman Lukas. Ik dacht aan de momenten dat wij samen pas opgeleide jonge brandweermensen stonden te beoordelen of dat je zie iets van hun cursus hadden opgestoken. Dan kwam hardlopen, onze beider passie, niet aan  de orde. Eens te meer als we aan de lunch zaten dan kwam het verschil in beleving tussen zijn manier van hardlopen en de mijne nadrukkelijk in beeld. Maar wel weer samen één als een niet hardloper er een opmerking over maakte.

Ik moest ook denken aan de vele bekenden die ik vandaag weer zou treffen. Wie allemaal? Geen idee eigenlijk maar het zouden er veel zijn. In ieder geval Ruth Bosmans want met haar had ik afgesproken om samen de 30 km te lopen, Betrekkelijk rustig omdat het beter paste in haar aanloop naar de Mont Blanc Marathon in juni.

Bijna aan de streep. (de foto is gemaakt door Kitty)

Bijna aan de streep. (de foto is gemaakt door Kitty)

Ook kwam in mijn gedachte Esther voorbij. Samen met Kitty zou zij voor de eerste keer in haar loopleven een 30 km gaan lopen. Een erg sportieve uitdaging als je weet hoe lang en van hoe ver zij is teruggekomen. Nu zijn die dames op weg naar de marathon van Parijs. Een redelijk ultieme test dus vandaag. Gaat dit goed dan komt Parijs ook wel voor mekaar.

Voor je het weet ben je in Geldrop. Parkeren kun je er bijna op de startstreep. En na even wat kletsen en met zoals ik al zei met een heel pak bekenden naar de start. Juist voor de start loop ik nog een stukje in en werd ik aangesproken door donkere atleet. Het bleek een Somaliër te zijn die ook voor het eerst een 30-er ging lopen. Hij was nogal onzeker of het hem wel zou lukken. Ook dit soort ontmoetingen maken een dag compleet. Er zouden er nog meer volgen.

Samen met Ruth van start dan. Zeker in het begin is het niet helemaal duidelijk wie er allemaal bij ons zal aansluiten maar naarmate de wedstrijd wat vordert is daar een beter beeld van. Uiteindelijk loopt ook Martine met ons mee.
Mooi strak op het beoogde tempo zijn we in 3:05’over de eindstreep.  We hebben de klok tijdens de stops op de drinkposten gewoon laten doorlopen. Eenmaal over de streep ben ik toch wel heel erg benieuwd hoe het met de debutant zal gaan en loop ze tegemoet. Nadat ik een paar km tegen het parcours ben ingelopen zie ik ze in de verte. Mijn eerste indruk is dat ze het tot een goed einde gaan brengen.

En dan de verrassing van de dag staat Aranka aan de finish. Wat leuk om haar hier aan de streep te zien staan. En op het moment van naar huis gaan maak ik nog kennis met een loopgroepje uit Bemelen. Dan ben je zomaar een kwartier verder.  Dat maakt dat een toch al prima loopdag nog iets extra’s krijgt.

Volgend jaar weer? Als het aan mij ligt wel.