Woensdagmiddag,
(foto mechelenblogt.be)
Driekoningen, vroeger zo’n 50 jaar geleden binnen de katholieke kerk afgeschaft als feestdag en werd er weer een vrije dag ingeleverd. Maar voor mij bleef het altijd een feestelijke dag, mijn verjaardag.
Als je dan jarig bent heb ik nog wel eens de neiging om achterom te kijken hoe het was korter of al wat langer geleden. Dat deed ik vanochtend ook en mijn gedachten gingen terug naar 10 jaar geleden naar het jaar dat ik 60 werd.
De zaterdaggroep bestond toen net een paar jaar. De groep was nog niet zo groot dat er twee of drie trainers nodig waren om dat in goede banen te leiden. De groep wist van mijn verjaardag en wilde dat niet ongemerkt voorbij laten gaan. Na afloop van de training was er koffie met iets lekkers erbij. Nou liep er in de groep destijds een jongedame waarvan ze wisten dat ze aardig gedichten kon schrijven en de groep had aan haar gevraagd om voor mij een gedicht te schrijven. Ze schreef er zelfs twee en kon eigenlijk geen keuze maken welke van de twee ze nou het leukst vond. Ik kreeg ze allebei. Vanmorgen las ik ze nog eens terug en dacht bij mezelf ik hoef alleen de getallen maar te veranderen en ze zijn onverkort tot op de dag van vandaag nog steeds actueel. Lees maar eens.
Gisteren 60 jaar
Rennen, rennen, rennen,
Langs huizen, mensen, herinneringen
Momenten van plezier, genoegen, stilstaan en doorgaan
Dwalen door heden en verleden
Dat was, is, te geven, begrijpen, ontvangen, beleven
Aantal vragen beantwoord, aantal nog open
En nog is het een mysterie wat zal komen
Steeds op zoek naar een nieuwe wereld
Om te groeien, ervaren, begrijpen
Een geest vol levenslucht en kracht
Een geest die geen moment stil wil staan
Een geest vol humor, toch gevoelig en verstilt
En plots sta je daar
Sta je daar waar je nog niet eerder bent geweest
Zie dat je eigenlijk niks bent verandert
Toch is er steeds iets toegevoegd
Loop je verder
Want het is nog niet genoeg
Er is nog zoveel meer te beleven
Rennen, rennen, rennen,
Tot je benen niet meer kunnen
Een glundering
Ja, het is waar
Gisteren
Gisteren werd je 60 jaar.
Het tweede gedicht of was het het eerste?
Tiny
Als je lang genoeg rent
Vind je steeds weer een stukje van jezelf
stap voor stap
Geef je richting aan je leven
Richting aan degene de je was, bent
en zult zijn.
Als je lang genoeg rent
Vind je het positieve
Om kracht uit te putten voor jezelf en voor anderen
zo geef je door jouw wezen
Jouw liefde en vriendschap
een hart van enthousiasme.
Als je lang genoeg rent
Rennen anderen met je mee
Anderen die jou zien zoals je werkelijk bent
anderen die jou daarom bewonderen
En het is toch waar
Gisteren werd jij 60 jaar.
Zeg nou zelf. Ze blijven actueel en eerlijk is eerlijk ik kon ook niet kiezen.
Hardlopen 