Dinsdagavond,
De Grote Beer duidelijk in beeld
Loop je in de zomer de maandagavondduurloop in het bos dan kun je naar hartenlust zwerven mits je het bos een beetje kent want anders loopt de tijd dat je onderweg bent hopeloos uit de hand. Die vrijheid heb je in de wintermaanden gewoon niet. Op de eerste plaats moet je al kiezen om al te drukken wegen te mijden. Een fietspad is wel leuk maar appende fietsers letten niet echt op om nog maar te zwijgen of dat ze licht op hebben.
Op de tweede plaats moet je wel ongeveer de route in je hoofd hebben. Welke richting je uitgaat word je al ingegeven door de heersende windrichting. Ik vertrek graag met de wind op kop. Iedereen is dan nog fris om tegen de wind op te beuken. Zet je de kop weer op huis aan is het dan allemaal wat gemakkelijker.
Het rondje van gisterenavond voldeed aan de voorwaarden die we gisteren er aan stelde. Oostenwind en dan komen de rondjes Hemelrijk in beeld. Hartstikke verkeersluw maar ook op stukken pikkedonker. Onze eigen verlichting moet wat helpen, niet alleen om zichtbaar te zijn, maar ook om de weg wat in beeld te hebben. Een ander kenmerk van de oostenwind is dat het meestal koud vriezend weer en zonder bewolking is. Het levert dan vaak mooie sterrenluchten en wat verlichting van de maan op. De sterren waren er gisteren volop de maan een dunne sikkel.
Het leverde ons gisteren een prachtig mooie duurloop van iets meer dan 14 km waar we net aan 90’voor onderweg waren. Ik had wel een paar koude handen ondanks mijn handschoenen.
Zeg niet dat dit geen mooi begin van de week is.
Hardlopen 