Post Tagged ‘wildviaduct’

Zondagmiddag,

Vandaag ook weer ingeschreven voor de KVS.

Vandaag ook weer ingeschreven voor de KVS.

Na de baantraining van gisterenochtend stond er naderhand nog heel wat vervelends op het programma. Een afscheidsdienst van een van onze neefjes. Een zoon van Sjan haar oudste zus. In erg korte tijd gestorven aan buikvlieskanker. Afgelopen september werd hij 50 jaar. Veel te jong dus.
Je snapt dat er voor de rest van de dag niet enig spoor van vrolijkheid meer te bespeuren was.
En dan op zondagmorgen, Eerste Kerstdag, geen training voor de groep op het programma da’s ook vragen om problemen. Dan maar vroeg zonder groep op stap. Het is werkelijk nog aardedonker als ik iets voor 8 uur, eigenlijk helemaal niet zo vroeg, vertrek.
Mijn bedoeling was om rustig naar het wildviaduct te lopen. Een natuurbrug over de A50 met een lekker breed fietspad en een brede strook groen. De oversteek is in totaal iets meer dan 1200 m. Meestal gebruik ik het opgaande stuk aan de oostkant. Het loopt net 400 m op. Niet te steil maar wel voelbaar. We hebben er ooit eens om de 50 m merkpunten gezet zodat je precies weet wat je doet.
Vandaag wil ik 10 keer het stuk van 400 m op tempo naar boven lopen. Het is wel paar geleden dat ik dat voor het laatste deed. Zeker weten dat er stuk van mijn snelheid bij ingeschoten is. Zeker vandaag zal het minder snel gaan omdat er ook nog een stevige wind staat die uit het westen komt dus mijn vriend werkt me vandaag ook nog wat tegen.
Gemiddeld was ik iedere keer voor 1’48” onderweg voordat ik boven was.
De 3 km uitlopend naar huis had ik wel nodig.

Een pittig begin van Eerste Kerstdag 2016. Hoofd wel gezuiverd. Mijn neus nog niet.
Vandaag ook weer ingeschreven voor de Koning van Spanje wat minder ver als de voorgaande jaren. Nu voor 22 km op zondag 7 mei.

Advertentie

Hemelvaartsdag,

Eerst moet er gewerkt worden.

Maar eerst moet er gewerkt worden.

Koffie met een kersenflap? Ja…maar eerst zal er gewerkt moeten worden. Met een 20-tal lopers/loopsters om 8.00 u. aan de start bij de parkeerplaats van het bezoekerscentrum de Maashorst voor een eerste lus van ongeveer 15 km. Het is nog fris ondanks dat de zon prima z’n best aan het doen is om alles weer wat op te warmen.
In de eerste km over een smal paadje komen we langs een kersenboomgaard, Udense zwarte, zo volop in bloei alsof de bomen helemaal besneeuwd zijn. Over een paar weken gaat er een groot net over heen anders zijn de kersen voor de vogels.
Via een stukje verharde weg richting de Meuwel, een vijver waar veel op karpers gevist wordt. Vanmorgen niet een visser aangetroffen. Hier bij een bankje in het zonnetje onze eerste drinkstop na iets meer dan een half uur. Het volgende halfuur zal pittiger gaan worden.

In een eerdere editie kwamen we hier ook langs

In een eerdere editie kwamen we hier ook langs

We komen langzamerhand bij Bedaf. Ja…ik kan dat losse, mulle zand wel gewend zijn maar of dat voor de rest van de groep ook geldt? Aan de uitgeslagen taal en ademhalingsritme te horen heb ik mijn twijfels. Weer tijd voor een drankje. Het volgende deel zit ook weer wat asfalt in alhoewel je de keuze hebt om door het karrenspoor te lopen. Over een maand staan hier in de berm meer dan manshoge berenklauwen.
Wildviaduct, kabouterpad en weer terug op de parkeerplaats. Een bekertje thee, een stroopwafel, een eierkoek of een snelle Jelle en we gaan nog een stukkie.

Met 4 man de volgende lus in en er zijn nog een 5-tal instromers. Dus de groep aanmerkelijk kleiner. Nu gaat het wat improviseren worden want onze normale routes zijn gewoon afgesloten en mogen daar niet komen. Nou is de Maashorst groot genoeg daar niet van maar om enigszins op tijd terug te zijn dat wordt de kunst. Langs de afrastering lijkt dan de meest aangewezen route.

Zo kort bij zag ik ze nog niet.

Zo kort bij zag ik ze nog niet.

Zijn we bijna bij Naat Piek lopen we echt zomaar als vanuit het niets de kudde wisenten tegen het lijf. Ze staan nog maar amper 5 m. van de draad. Zo heb ik ze nog niet gespot. Prachtige beesten. Gelukkig staan ze voor ons nog aan de goede kant van de afrastering. Uiteraard wordt er gestopt voor een fotomomentje en een slokje nu we toch stil staan. Een MTB-fietser biedt aan om een foto van de groep te maken met als achtergrond de kolossale beesten. Nu moeten we echt de kortste route gaan kiezen om op de parkeerplaats te komen. Jammer eigenlijk want we hebben nog echt mooie stukken laten liggen.

Met de 4 mensen die de volledige tijd mee vol maakte lekker even buiten op het terras bij het bezoekerscentrum een heerlijk bakkie koffie met, de specialiteit van het huis, een bijna nog warme kersenflap.

Wat mij betreft het volgende jaar weer!

Mooie achtergrond.

Een mooie achtergrond.

Donderdagmiddag,

Vandaag en volgende week het 20 km punt

Vandaag en volgende week het 20 km punt

Gisterenavond op de baan was het nog warm en vochtig. Er werd zo links en rechts nog al wat zweet gelaten. Gelukkig hoefde ik het schema niet mee te lopen. Ik mag op donderdagmorgen altijd.

Vandaag was ik in mijn eentje. Mijn maatjes op vakantie. Volgende week donderdag heb ik een afspraak lopen met Esther om een 30 km te lopen op harde ondergrond. Ze wil dat omdat Berlijn, haar volgende marathon ook alleen maar harde weg heeft. Logisch dat je in de voorbereiding ook dat nog eens wil uitproberen. Misschien lopen er nog wel meer mensen mee. Ik heb wel wat stemmen gehoord die mee zouden willen. Is ook geen enkel probleem. Wel wil ik het graag even van tevoren weten.

Nu ik er vandaag alleen voor sta een goeie gelegenheid om de route eens na te lopen. Eigenlijk is dat helemaal niet nodig want ik weet gewoon dat er geen obstakels zijn op dat rondje. Maar in mijn achterhoofd speelt wel de vraag of ik dat rondje nog binnen 3 uur kan lopen?
Zo liep ik vanmorgen om iets na 7.00 u. de deur om de grootste warmte iets voor te zijn. De eerste 5 km is vaak niet het probleem. Je bent nog fris en het lukt allemaal nog wel. Het volgende deel gaat een stuk moeizamer. Tjee… als ik zo nog meer dan 20 km moet dan gaat dat erg afzien worden vrees ik. Mijn onderrug, mijn bovenarmen en schouders voel ik behoorlijk. Hoe kan dat nou vraag je jezelf dan af heb ik wat anders gedaan dan anders. Oja…de oefeningen van gisteren dat zou de boosdoener wel eens kunnen zijn. Weten waar het hem in zit is eigenlijk ook meteen de oplossing voor het probleem.

Gaande weg wordt het allemaal iets beter. Een drinkstopje op 15 km en ik heb het gevoel dat de laatste 5 km een stuk beter liep. Zo zien te houden.
Bij het bezoekerscentrum De Maashorst ga ik het 20 km punt voorbij. Als het hier nog slecht had gegaan had ik vanaf dit punt nog 20′ nodig gehad om naar huis te gaan. Geen sprake van nu. Als de volgende 10 km gaan zoals de laatste gingen dan gaat het wel lukken.
Wildviaduct, Piet Geersdijk, Achter de Berg en kom ik op de Vorstenbosche weg zijn de volgende 5 km ook weer weggetikt. Raar dat de eerste 10 zo lastig gingen en nu loopt het als een treintje.
In de verte zie ik de Petruskerk al daar moet ik vlakbij in de buurt zijn.
Thuis aangekomen klok ik op 2:57’af meteen heb ik een antwoord op mijn vraag. Yeps… ik kan dat nog binnen 3 uur.