Maandag,
Zo snel lees ik niet!
Wie is er eindelijk dan? Juist ja de zon. Weken, ja bijna maanden is de lucht grijs geweest en koud ook vooral. Oh…zeker hebben we mooie loopjes kunnen maken door de sneeuw. Maar ik in principe heb ik toch een verschrikkelijke hekel aan sneeuw. Ik zie vooral de last die er iedereen van heeft doorheen en dan is wit al aanmerkelijk minder wit. Maar vandaag is ie er dan de zon. De pessimist zegt dan al meteen maar voor hoe lang? Ik vind het al prima als hij er weer voor een paar dagen is.
Jammer eigenlijk dat vanavond mijn duurloopje op de planning staat. Da’s dan weer minder. En als morgen de zon ook weer schijnt dan is het mijn rustdag. Zo kan ik nog wel even doorgaan met klagen maar dat heeft niet veel zin. Laat ik alvast maar eens genieten met een kop koffie en een boek op het balkon. Uit de wind en in het zonnetje kon het net.
Mijn snuit die gloeit er van. Vitamine D opgedaan.
Vanavond mijn duurloopje dan maar en morgen nog wat koffie en de rest van mijn boek.
Hardlopen 