Post Tagged ‘zwemmen’

Stoffig?

Geplaatst: 19/07/2018 in sport
Tags:, , ,
0

Donderdagavond,

Hier kwamen we langs.

Ja…stoffig zijn de omstandigheden als je in het bos of de heide loopt. Derhalve was een onze duurloop van afgelopen maandag deels over geasfalteerde wegen. Wegen? Fietspaden dan toch. Uiteindelijk wild ik een rondje lopen naar de vijver de Meuwel. De vijver ligt in Nistelrode. Hier was vroeger het openlucht zwembad maar door de hoge exploitatie kosten indertijd gesloopt zoals zo veel van die baden.
De aanloop was nog wel over stoffige paadjes door het bos. Na een kleine 25’de eerste drinkstop en het afscheid van een paar lopers die  niet zo lang mee mochten.
Na een 40-tal minuten lopen langs de oever van de vijver.
Mijn gedachten gaan terug naar mijn jeugd. Ik zal rond 13 of 14 jaar oud geweest zijn. Met een scoutinggroep waren we hier op kamp. Uiteraard moest er gezwommen worden in de vijver. Het openlucht zwembad was er nog niet eens. Zwemmen kon ik niet maar bang van water was ik nou ook weer niet. Uiteindelijk heb ik met behulp van anderen hier binnen een week zwemmen geleerd. Ik moest wel want mijn voeten raakten gewoon geen grond meer.
Na dit stuk moesten we via de kortste route terug naar Naat Piek anders was de duurloop een stuk langer dan de geplande 1:40′.

Een douche dik verdiend na de stukken door het stof gebanjerd te hebben.

Advertentie

De Meuwel!

Geplaatst: 29/10/2015 in sport
Tags:, , , ,
0

Donderdagavond,

De vijver in de zomer vol in de zon!

De vijver in de zomer vol in de zon!

Vanmorgen was ik redelijk op tijd de deur uit voor een duurloop van zo’n 20 km was de planning. Eigenlijk spreekt het voor zich dat ik richting Bedaf ga en zeker met dit weer. Alhoewel nu de zon er nog niet bij was. Koud was het allerminst. Prima loopweertje om het zo maar eens te zeggen. Na wat heuveltjes en landweggetjes kom ik uit bij een visvijver De Meuwel. Een vijver op het grondgebied van de gemeente Bernheze. Voordat het visvijver was lag hier het openluchtzwembad van Nistelrode toen nog een zelfstandige gemeente. Maar ook dit dorp is ten prooi gevallen aan samenvoeging. Maar goed voordat het openluchtzwembad er was lag daar verscholen in het bos een ven. Aan dat ven moest ik vanmorgen weer eens aan denken toen ik langs de oever liep.
Als sinds jaar en dag staat hier een blokhut van de scouting. In de zomervakanties worden hier best veel vakantieweken voor scouts georganiseerd.
Het zal zo’n kleine 60 jaar geleden zijn dat ik ook eens met een groep van Jong Nederland hier een week “op kamp” was.  Een mooie week wat ik me er tenminste nog van herinner.
Wat me nog het meeste is bijgebleven is dat ik hier heb leren zwemmen. Nou ja…zwemmen. In elk geval boven te blijven als het water zo diep is dat mijn voeten niet meer bij de bodem kunnen. Dat overkwam me in dit vennetje destijds.
Of hier het spreekwoord “nood leert bidden” is geboren dat weet ik niet maar er zullen best wat schietgebedjes ontsnapt zijn of waren het vloeken. Overleven leer je kennelijk snel.

Na iets meer dan twee uur was ik weer thuis. Absoluut van genoten.

 

Ingelijfd!

Geplaatst: 01/03/2013 in persoonlijk
Tags:, ,
1

Vrijdag,

Toch leuk geweest!

Toch leuk geweest!

Vandaag 1 maart 2013 is het 44 jaar geleden dat ik aan de poort stond van de van Braam Houckgeest kazerne in Doorn. Als dienstplichtige was ik al meer dan een jaar geleden voor een keuring in Breda geweest. Het verbaasde me eigenlijk niks dat ik werd goedgekeurd. Kennelijk hadden ze broeken in mijn lengtemaat. Enige tijd nadat ik de resultaten van de keuring binnen had kwam er een oproep van het ministerie van defensie of ik maar wilde verschijnen in Hollandse Rading voor een tweedaagse keuring om te zien of ik kon worden ingelijfd bij de Koninklijke Marine. Mijn laatste verkiezing moet ik zeggen.

Met enige tegenzin ging ik destijds op pad. Met de trein reizen? Nog nooit van gehoord. Uiteindelijk ben ik er toch gekomen. Al bij al vond ik er destijds weinig aan. Helemaal niks vond ik het. Bij het laatste gesprek met een wervingsofficier, denk ik, die gaf mij te kennen dat ze me wel wilde hebben en ik mocht nog aangeven of ik eventueel dienst wilde doen bij het korps mariniers. Ik dacht destijds dit heeft toch iets meer met zand en minder met te maken laat ik dat dan maar doen.

En zodoende stond ik op 1 maart 1967 in Doorn aan de poort. Voorlopig was ik daar de eerste 6 weken onder de pannen om te wennen. Langzaamaan werd je daar omgeturnd tot militair. Vooral het buiten zijn dat lag me wel. Beetje door de velden raggen, beetje wandelen, beetje soldaatje spelen. Na wat omzwervingen door marineland hielden ze me nagenoeg twee jaar bezig. En zoals zo vaak met dingen waar je tegen opziet vallen uiteindelijk allemaal wel mee. In ieder hield ik er een goede conditie en een allergie voor zwemmen aan over. Nee…..zwemmen is nog steeds niet mijn ding.