Donderdag 11-01-2024
Een paal des levens?
Goed nieuws? Nee…supergoed nieuws. Na het al een paar weken uitstel van de chemokuur dat is niet zo goed voor je gemoedstoestand. Vorige week donderdag is er een beenmergpunctie uitgevoerd. De uitslag daarvan laat altijd minstens een week op zich wachten. Je snapt waar je gedachten naar uitgaan. Je wordt er best nerveus van. De spanning loopt dan aardig op. Weet je wat een gelukkige bijkomstigheid is dat ik me steeds heb voorgenomen om zo lang als mogelijk is mijn ding te blijven doen. Dat geeft je enige vrijheid om de richting van je gevoel wat te kunnen sturen. Ik geloof dat dat afleiding heet.
Nou kom eens op met dat goede nieuws.
Vandaag naar het ziekenhuis voor een bloedafname en een gesprek met de hematoloog. Toen ik hem zag bij het binnenlopen van de spreekkamer zag ik in feite al aan zijn gezicht dat hetgeen hij ons te melden had geen slecht bericht zou zijn. Hij vertelde ons dat in het afgenomen beenmerg geen enkele leukemiecel meer gevonden was. Allemaal weg!!
Dat wil niet zeggen dat ik beter ben maar het geeft wel tijd om de 3de kuur nog met een paar weken uit te stellen om mijn lijf de kans te geven om goed te herstellen en om dan pas de volgende kuur in te gaan. Om nu alvast weer een aanzet te geven kreeg ik vandaag weer een zak bloedplaatjes en een zak bloed erbij. Volgende week nog een zakje bloedplaatjes en dan moet het mijn lijf weer even op eigen houtje kunnen.
Hoe lang er nog een onderhoudsdosis aan chemo nodig zal zijn dat weet ik ook nog niet en dat weet niemand niet. Elk lichaam heeft zijn eigen gedrag en grilligheid.
Maar voor nu even in een hoera-stemming!!
Hardlopen 