Post Tagged ‘Hematoloog’

Donderdag 7-3-2024,

             De kapper halverwege

Hoe vaker je bloed gecontroleerd wordt lijkt het iedere keer spannender te worden. Vanmorgen was het weer zover dat er weer een controle plaatsvond. Bij het naar huis rijden denk je er over na in welke richting de waardes nu weer zullen gaan. Gezien  de meting van vorige week zou je veronderstellen dat er ook deze keer weer wat vooruitgang in zou zitten maar dan schieten er ook wel eens andere gedachten door je hoofd. Stel dat het nu de andere kant op gaat wat dan? Je kan bijna niet het geduld opbrengen om  de uitslagen thuis te bekijken. Thuis de waardes bekeken en ze vielen me wat tegen maar het zijn wel de cijfers die ik zie zonder de juiste interpretatie van de hematoloog. Maar voor even word je optimisme wel onderuit gehaald. Morgen gaat de hematoloog me bellen en de voortgang bespreken. Zelf verwacht ik dat er de komende week een nieuwe beenmergpunctie op de rol komt te staan en aan de hand van de uitslag hiervan een vervolg van het behandelplan. Ik ben er wel heel erg benieuwd naar. Houd me ook maar vast aan de wetenschap van de bloeddokters. Kan ook weinig anders.
Vanmiddag maar even in het zonnetje een rustige wandeling gemaakt. Werkt wel verhelderend.

      Het gejatte exemplaar retour!

Maar ja zo gebeuren er ook een hoop positieve dingen. In de coronaperiode waren Sjan en ik 50 jaar getrouwd en werd ik door een aantal lopers opgehaald en het enige dat ik wist dat ik in loopkleding moest verschijnen. Die dag is de Ujese Tiny Trail geboren met een aanwijzingspaaltje bij ’t benkske. Bijna een jaar stond het paaltje er parmantig bij en zomaar opeens was het weg. De makers baalde hier goed van en ze vertelde me dat het paaltje terug zou komen maar dan wel hufterproof. Op een zaterdagmorgen werd ik overrompeld toen ik zo maar quasi door een loopster langs ’t benkske geloodst en de nieuw paal werd geïntroduceerd. En “hufterproof”!!
Om dit te vieren werd een Ujese Tiny Trail  in het najaar van 2023. Met afstanden van 24-14 en 7.5 km. Het werd een groot succes! Maar hiermee was nog steeds niet de verklaring gevonden waar het eerste exemplaar gebleven was.
Tot afgelopen week iemand wat zwerfafval aan het verzamelen was kwam de paal onder het lange gras vandaan aan de overkant van de sloot. Het paaltje mag bij hun logeren totdat we hem komen ophalen.
Het mysterie van de verdwenen paal opgelost.
Ook dit feit gaan we weer vieren met een nieuwe editie van de Ujese Tiny Trail. Dit gaat gebeuren op zaterdag 23 maart. Ook weer over de 3 hier voor genoemde afstanden. Een loopje waar niet de starttijd telt maar waar wel de eindtijd van vast staat. Om 12.00 uur bij de Bedafse Pier om uitgebreid na te kletsen over het loopje maar ook verhalen uit het verleden.
Roep maar als je er nog een paar wilt horen.

Donderdag 15-2-2024,

          Dinsdag weer paaldansen

Na het bloedprikken van vanmorgen zag ik dat de waardes niet waren verbeterd maar ook niet echt verslechterd behalve dan het HB gehalte dat iets was gezakt. Na gebeld te zijn door mijn hematoloog is er weer een bloedtransfusie gepland op dinsdag 20 februari. Misschien was er morgen nog wel plaats geweest maar onze kleinkinderen zijn bij ons te logeren en opa dan in het ziekenhuis is voor hun niet leuk maar zeker ook voor mij niet. En als ik me nu echt heel slecht zou voelen was het altijd nog iets anders. Maar tot dinsdag red ik het wel.
Maar ook zeker is het dat de derde kuur zeker nog 2 weken op zich laat wachten. Het argument was dat de leukemie goed onder controle is dus die paar weken kan ik wel hebben. De kuur zal deze keer bestaan uit alleen de injecties niet de geplande medicatie. Want die heeft er bij de vorige behandeling dermate heftig ingehakt en dat is de reden waarom de waardes zich zo slecht herstellen. Ho…niks tegen die medicatie want die heeft er mede voor gezorgd dat alle leukemiecellen uit mijn beenmerg verdwenen zijn. Dus het voortgangsprogramma zoals er nu uitziet. Dinsdag bloedprikken en een transfusie. Donderdag weer opnieuw prikken en een afspraak met de hematoloog.

Je wordt op deze manier wel bezig gehouden. Om het heel positief te houden als er 6 kuren op de planning staan en er zit tussen iedere kuur 10 weken tussen kan ik best nog even mee.

    Was het maar weer zover. De winter voorbij.

En is er op sportief gebied nog iets te beleven? Zeker wel! Iedere maandagavond fiets ik met een duurloopgroep mee. Afhankelijk van de lengte die op het programma staat mag ik de route bepalen. Je snapt dat het nu op de fiets een minder avontuurlijk rondje is zeker nu in het donker. Of als straks de klok weer verzet is en in de avond langer licht zou het zomaar weer eens anders kunnen zijn.
Op dinsdag ga ik doorgaans wandelen samen met Sjan, kan dat om welke reden dan ook niet doe ik een rondje op de fiets. Meestal van rond de 20 km. Afgelopen dinsdag koos ik een route waarvan ik niet verwacht had dat die zo nat zou zijn. Op een bepaald moment moest ik dusdanig lang en diep door het water en moest wel blijven trappen en daardoor kwam  ik niet met droge voeten over.
Op woensdagavond een training te verzorgen op de baan. De oefeningen probeer ik zoveel als mogelijk is mee te doen. Als de rest van de groep de kern van de training loopt probeer ik ook nog wat te lopen. Gisterenavond een 2400 m met om de 100 m wandelen en hardlopen. Nou ja…hardlopen? Een tempo van niks maar het doet zo’n deugd,
Als dit programma nog even zou kunnen duren ben ik een tevreden mens.

Al eens vaker gezegd: “een rottig leven? Absoluut niet”

Donderdag 01-02-2024,

Gelukkig stond ik op de knuppelbrug. Nou geen natte voeten

Vanmorgen was ik al voor 8.00 u. in Den Bosch om bloed te laten prikken. Mijn hematoloog zou al vroeg in de ochtend bellen met zijn bevindingen over de uitslagen. Natuurlijk had ik ze ook al gezien maar de interpretatie van de cijfers moet je toch overlaten aan de deskundigen. Zij weten de verbanden te leggen terwijl ik sec naar de cijfers kijk. De verbanden leggen kan ik dan wel niet maar het gevoel vertalen naar de cijfers dat lukt wel. Gisterenavond op de baan bij het begeleiden van de training kon ik best een hoop dingen en oefeningen meedoen. Voor mij een maat dat de waardes zo slecht nog niet zouden zijn. Mijn gevoel klopte wel met de cijfers. Er zat best een mooi stijgende lijn in waardes. Maar om nou meteen die oplopende waarde weer de kop in te drukken met de start van kuur drie was net een brug te ver. Dus minstens nog een week hersteltijd afwachten. Omdat het beenmerg nu goed schoon is van woekerende kankercellen kan het het uitstellen nog even geen kwaad. Het is wel duidelijk dat de eerste twee kuren er redelijk hebben ingehakt niet alleen op de kwaadaardige cellen  maar ook erg veel goede cellen om zeep hebben gebracht. Mijn beenmerg moet even weer opnieuw snappen welk werk dat ie moet doen.

     Met een aks en een rijf op pad

Met een best goed gevoel de komende week weer in dan opnieuw bloedprikken en de uitslag afwachten. Met het goede nieuws en het prachtige weer op stap voor een wandeling. Dit rondje liep ik vorige week ook al eens. Toen nog met een natte voeten garantie nu met wat kunst en vliegwerk heb ik ze droog kunnen  houden.
Nou as zondag de Pannekoekenbakkerscross alhoewel en er wel wat werk voor te verzetten is. Gelukkig hebben we gisteren al met een groep vrijwilligers het parcours schoon en goed beloopbaar gemaakt. Zaterdag de paden met palen en afzetlint markeren en zondag het geluid de tenten en de verdere aankleding. Een tent hebben we minder nodig omdat het parkeren, inschrijven en startnummers afhalen bij de Pannenkoekenbakker in een van de zaaltjes is. Hoeft het wedstrijdsecretariaat niet de kou in.

Alles bij elkaar genomen is het leven zo slecht nog niet.