Zondagmiddag,
De foto is van mei 2022. Het water stroomt nog steeds
Nog niet zo lang thuis van mijn bezoek aan het JBZ voor mijn laatste injecties van de eerste serie. Wat dat aangaat nu 21 dagen herstel. De rest van de medicatie gaat gewoon door. Dus bij het ontbijt een lading chemicaliën er in. Gelukkig lukt het innemen van de pillen gewoon goed met een klein beetje water spoel ik , hoe groot dat de pillen ook zijn of hoeveel, is gemakkelijk weg. Als je dat lastig afging dan had je wel een probleem. Nu dus helemaal niet. En daarbij voel me ook nog eens best goed. Gelukkig nog niet misselijk of beroerd geweest.
Dat biedt ook nog steeds mogelijkheden om zelf te wandelen te fietsen of met een trainingsgroep mee te fietsen. Gisteren morgen lekker met de revaliderende loopster meegefietst en gekletst. Het enige minpunt gisterenmorgen dat het zo koud was en ondanks mijn dunne handschoentjes waren mijn vingers dood en wit van de kou. Veters lospeuteren wordt dan een crime. In de middag nog samen met Sjan een toer van 15 km gefietst dan kan ik zeggen dat mijn zaterdag gemaakt is.
En vandaag is het zo’n supermooi weer dat een wandeling dadelijk op zijn plaats zal zijn. Ik denk dat ik weet waar Sjan naar toe wil.
Juist…het werd een wandeling naar het benkske Sjan weet die plek ook aardig te waarderen. Zijn we net daar is een mevrouw uit de Achterhoek aan het wandelen en ik vroeg aan haar of ze wist op welk een bijzondere plek dat zij zich bevond. Nee…dat wist ze niet. Nu inmiddels wel. Ze was een en al oor.
Nu ik dan niet iedere dag naar Den Bosch toe hoef wil niet zeggen dat niks gebeurd. Mijn agenda staat voorlopig vol en door anderen ingevuld. Ik zei het al die regie ben ik kwijt.
Hardlopen 