Vrijdag,
Ongebruikt nu. Leeg!
Weer een heel nieuw vers jaar voor de boeg en laten we hopen dat het niet nog eens puinhoopjaar mag worden zoals het afgelopen jaar was. een jaar dat eigenlijk wel zo hoopvol begon met voor de meeste lopers allerlei plannen om ergens een wedstrijd te gaan lopen maar al heel snel vielen dus alle plannen in duigen. Alles ging op slot. Een geluk was wel dat je als individu nog wel kon blijven lopen maar groepsactiviteiten dat was er niet bij.
Een versoepeling van de regelgeving bracht tijdelijk even wat opluchting maar helaas dat was ook niet van lange duur. En ook nu liggen alle groepstrainingen op z’n gat.
Wat dat voor mij persoonlijk betekent? De groepen missen dat hakt er eigenlijk wel in. Ik ben graag op de baan en in contact met de groepen. Het contact (lees bijkletsen) met de atleten tijdens het inlopen.
Een beetje een glibberig paadje
Bij het begeleiden van de oefeningen en uiteraard er zelf ook aan mee- voordoen. Is voor mij belangrijk om mijn lijf een beetje sterk te houden. Als dan kijkt naar de km’s die ik dan per training maak zijn er dat niet zoveel. Het kost me nu wat meer discipline om toch wat krachtoefeningen te doen zo zonder de groep.
De weggevallen baantrainingen heb ik vervangen door wat meer duurwerk en een intervaltraining van wat er op het schema staat. Overigens het schema wordt wel steeds naar de groepen gestuurd die dan toch enige houvast hebben of zo je wilt een stok achter de deur om te blijven lopen. Je merkt wel dat dat goed werkt. Je ziet dat er afspraken worden gemaakt om met kleine groepjes op de voorgeschreven onderlinge afstand te kunnen trainen.
Ook wat modder was erbij
Zo ook gisteren op de laatste dag van 2020. Met een drietal groepjes van 2 mensen rond 9.00 u. vertrokken voor een route van aan halve marathon. Een route die ons door en over 4 totaal verschillende landschapskenmerken leidde. Met stukken asfalt, modderpaadjes langs het water, het losse zand met de bulten van Bedaf, het rustbankje op de Peelrandbreuk, de knuppelbrug, het mooiste karrenspoor van Uden. Als ik voor mezelf spreek een unieke route.
Er speelden nog een paar andere zaken mee. Een van de loopsters liep voor het eerst weer sinds heel lang na haar blessure een halve marathon afstand. Ja…ja uitgelopen. Een andere loopster moest de laatste afstand van haar Duivelse Uitdaging van 444 km de 19 km nog afvinken. Je snapt dat dat onderweg niet ongemerkt voorbij werd gelopen.
Na bijna 2:30′ onderweg te zijn geweest terug op de thuisbasis. Wat is het dan toch zonde dat je zo’n loopje niet samen kunt afsluiten met of koffie of warme chocomel met een oliebol erbij.
Kijk dat zijn nou precies de dingen die ik zo mis.
Maar goed niet verder over 2020 zeuren er staat een heel nieuw jaar voor de deur. En… wedden dat er tegen het einde van dit nieuwe jaar ook weer wat te zeuren valt.
Ik wens iedereen een heel gezond en sportief 2021!
Droge voeten zien te houden!
Hardlopen 