Post Tagged ‘Schotse Hooglanders’

Gastloopster

Geplaatst: 09/06/2019 in sport
Tags:, , , ,
2

Zondagavond,

Het vlonder pad

Mijn duurloop op donderdagmorgen begon iets later dan dat ik doorgaans gewend ben. Dorothé had een aantal weken geleden te kennen gegeven om eens met mij samen te lopen in onze omgeving.
Sowieso vind ik het altijd leuk om onze omgeving te showen aan mensen die hier of nog niet of maar sporadisch hier liepen. Natuurlijk wil ik wel weten hoelang dat iemand mee onderweg wil zijn. In dit geval wist ik wel een rondje te vinden dat een loopster die doorgaans alleen in de polder lopen gewend is wel zou aanspreken.
Na een kop koffie zijn we samen even na 10 uur vertrokken.
Aangezien ik niet midden in de natuur woon is de start over verhard terrein. Maar eenmaal het dorp uit wordt de ondergrond zachter.
Na een afstand van iets meer dan 3 km lopen we over een nagenoeg nieuw vlonder pad. Al er dat niet lag was lopen op dit stuk niet mogelijk. Je zou er tot boven je knieën het moeras in schieten. Nu heb je de mogelijkheid om precies op de Peelrandbreuk te lopen.

Selfiemomentje

Als we daarna Bedaf opdraaien dan wordt het werken. Mul zand, heuveltjes niet hoog niet zo lang maar enkeldiep door het losse zand. Dit stuk duurt een kwartier. Dan is het weer tijd voor een rustiger gedeelte. Een stuk dat 10 jaar geleden nog landbouwgebied was. Destijds toen het gebied in eigendom kwam van natuurbeheer is de rijk bemestte grond afgeschraapt en dan maar zien wat er komt te groeien. Er grazen in de dit stukje nog een 5-tal Schotse Hooglanders. De enige die nog zijn overgebleven in de Maashorst. Dit gemakkelijke stukje duurt niet zo heel lang maar wel voldoende van lengte om weer wat op rust te komen.
Via een smal kronkelig paadje staan we weer midden in het losse zand. Op de terugweg lopen we niet onderlangs maar boven over de heuvelrug. Gemakkelijker? Lastiger? Maar of dat je de kat of de hond gebeten wordt maakt niet zo veel uit.

Ik hoor aan de ademhaling van Dorothé dat ik me wat gedeisd moet houden. Dit terrein niet gewend. Schuin door een weitje gaan samen even op ’t bengske’ zitten met het uitzicht op de skyline van Uden.

Bedaf door de ogen van Dorothé

Helaas geen pen in de notitieblok kokertje om er iets in te schrijven.
Nog een paar niet al te moeilijke km’s zijn we weer thuis. Ruim 2 uur onderweg geweest.

Even wat drinken, douchen en een lekker boterhammetje eten dat er na zo’n loopje wel ingaat.  Net voor de avondspits vertrekt mijn gaste weer richting huis. Na 90′ een whatsappje: “veilig weer thuis wel kramp gehad onderweg” Ik zei het al deze ondergrond niet zo gewend.
Genoten van het lopen en het gezelschap.
Denk je nu dat zou ik ook wel willen? Wat let je om contact met me op te nemen?

Afrasteringen!

Geplaatst: 16/11/2018 in sport
Tags:, , , , ,
0

Vrijdagavond,

Verfrissingspost!

Al sinds de eind jaren ’90 graasden er Schotse Hooglanders in het begrazingsgebied van de Maashorst. Het spreekt voor zich dat er een omheining was zodat ze niet meteen op de A50 zouden staan. Maar het hele gebied was voor recreatie helemaal open. Zeker als hardloper kon je naar hartenlust door het hele gebied struinen. De beesten liepen vaak langs dezelfde paadjes  en creëerden op deze manier “single tracks”. Ook al stond er een kudde midden op het pad met een beetje voorzichtigheid kon je ongestraft langs af. Oké…als er ouders waren die hun kindje op de rug van zo’n beest wilde zetten voor een leuke foto tja..dat is vragen om problemen. Nu met de nieuwe ontwikkelingen zijn ze er niet meer.

In het late najaar van 2015 werd een behoorlijk gebied opnieuw afgerasterd. De Maashorst maakte zich op om een kudde Wisenten en Exmoor pony’s te ontvangen.

Afgelopen was het met het open gebied. Verboden terrein voor de recreatie. Men noemde dat het “wengebied”. In maart 2016 kwamen de beesten er en na een jaar van wennen zou het hele terrein weer toegankelijk zijn. Met een paar incidenten die zich met de beesten voordeden bleef het gebied gewoon gesloten. Het werd iets kleiner gemaakt om een geasfalteerd fietspad dat er lag vrij te geven. Het was best zoeken naar alternatieve looproutes.

Impossante verschijning. Loop je niet zomaar even langs

In het nog wel toegankelijke deel lopen in plaats van de Hooglanders nu Taurossen. een terug gefokt oerrund. Een prachtig beest om te zien overigens. Maar de boog die je moet maken om de Taurossen heen is nog al wat groter dan om de Hooglanders. In de diverse loopgroepen zijn er best mensen die er bijna niet aan voorbij durven.

Nou liep ik afgelopen donderdag richting Slabroek en stuitte daar op een nieuwe afrastering. Ook lagen er grote betonblokken kennelijk bestemd om er vee-roosters van te maken. Ik hoop echt dat het gebied wat nu opnieuw omheind is zijn bestemming krijgt voor de Taurossen anders wordt het opnieuw andere routes zoeken. Wat ik wel weet dat een paar heuvelruggetjes niet meer te belopen zijn zonder wat hindernissen te omzeilen.  Heel nieuwsgierig ben ik wel hoe zich dat ontwikkeld.

Zeker op de donderdagen zal ik er wel te vinden zijn en hoop dat ik weer nieuwe padjes gevonden heb voordat we in de lente onze duurloopjes weer starten in de Maashorst.

Het eerste nieuwe pad al gevonden. Ook niet slecht!

Nat ommetje!

Geplaatst: 04/01/2018 in sport
Tags:, , , ,
1

Donderdagmiddag,

Van geen kwaad bewust grazen ze rustig verder.

Vanochtend was het nog donker toen ik vertrok voor mijn donderdagse duurloop. Het was droog een pak minder wind dan woensdag. Niks om te klagen eigenlijk. Op pad dus. Mijn bedoeling was een rondje van tussen 15 en 16 km. Een rondje dat ik al best  vaker gelopen heb met een stuk over de Peelrandbreuk. Van dat stuk daarvan weet je nooit of dat het er nat dan wel droog zal zijn en dat heeft nog niet eens zo veel te maken met de hoeveelheid neerslag die er gevallen is in de afgelopen tijd maar is veel meer afhankelijk van de hoeveelheid water dat er door de breuk omhoog geperst wordt.
Hier haalde ik vandaag de eerste keer mijn natte voeten. De kans dat je op het volgende stuk, het zandverstuivingsgebied Bedaf, natte voeten krijgt is niet waarschijnlijk. Kieper je hier een bak water om dan is die het volgende moment al verdwenen. Het zakt er onmiddellijk doorheen.
Na de heuveltjes en het losse zand kom ik bij een stukje begrazingsgebied met een 7-tal Schotse Hooglanders. Een drukte van belang. Een paar politiewagens, een tweetal van Staatsbosbeheer en de beheerder van het begrazingsgebied.

Hier haal je natte voeten.

Om nog duistere reden zijn de dieren uit het omheinde gebied ontsnapt en zijn zo maar op de openbare weg aan het paraderen. Dat kan nooit de bedoeling zijn. De beesten net weer binnen de omheining toen ik er langs kwam.
De politie sprak mij aan of dat ik ergens een kapotte afrastering gezien had? Niet gezien dus. De volgende vraag was of ik een ommetje zou kunnen maken langs de verdere omheining om ook daar te controleren of de draad nog heel was. Natuurlijk wil ik dat wel doen. Hun telefoonnummer wordt genoteerd dat ik altijd kan bellen als er iets niet in orde is. Achteraf snap ik hun vraag eigenlijk wel want het deel dat ik controleerde daar moest ik op diverse plekken door plassen waar meer dan 20 cm water stond. Nou had ik natte voeten en zij niet.
In elk geval het stuk dat ik naliep dat was in orde.
Op de terugweg naar huis moest ik nog een keer over de Peelrand en ook nu werden mijn voeten er absoluut niet droger van.

Na 1:45′ was ik weer thuis. Natte voeten of niet ik had een heerlijk rondje gehad.

Oudere berichten