Post Tagged ‘Slabroek.’

Goed begin van maart.

Geplaatst: 05/03/2023 in sport
Tags:, ,

Zaterdagmorgen

Om 8 uur vertrokken voor een duurloopje. Het is niet echt koud wel miezert het een beetje. Wind is er amper dus redelijke omstandigheden om mijn voorgenomen afstand van zo’n 15-16 km te lopen. Een globale route daarvoor in mijn geachte. Na de boorden van de Leijegraaf kom ik na een km of 5 op Bedaf. Heb me ook voorgenomen om vandaag niet veel los en mul zand te lopen. Eigenlijk gaat het best goed. Nee….niet snel maar gewoon op mijn manier goed. Via Poeskespad en de Raktweg sla ik op een klompenpad in. Op goed geluk af dat het er niet heel erg modderig zal zijn. De grote afwateringssloot waar ze pogingen doen om zoveel als mogelijk is om het water vast te houden. Aan de waterstand te zien lukt het heel aardig.
Tussen het gebied waarin ik nu loop en het gebied dat ik in wil loopt de A50 een wildwissel verbindt de twee gebieden Bedaf en Slabroek. Na het heuvelruggetje op Slabroek loopt nog steeds best lekker en begint het in mijn hoofd op te komen om vandaag nog eens de halve marathonafstand te lopen. Daar is het dit jaar nog niet van gekomen. Moet ik wel mijn voorgenomen route wat wijzigen om aan die afstand te komen. Gelukkig ken ik het gebied op mijn duimpje om er een voldoende lange lus aan te plakken om aan de ruim 21 km te komen.
Na 21 km passeer ik de molen en ben bijna thuis. De halve marathonafstand voor het eerst dit jaar overbrugd.

Goed plan geweest om de route aan te passen. De titel past wel gewoon omdat ik maart gestart ben met tot vandaag ruim 50 km op de teller.

Mooi weer een verse vis moet je nemen als het er is. Als je denkt dat je het aankan moet je de gelegenheid aangrijpen.

Advertentie

Donderdagavond,

Een stukje jonger nog. Parkcross 2013

Afgelopen zondag was het alweer de laatste cross uit een cyclus 4 wedstrijdjes. In tegenstelling tot de andere 3 hadden we afgelopen zondag wat minder deelnemers dan dat we gewend zijn. Een paar dingen waren er anders.
Deze cross loopt voor een deel over een trimparcours. Je liep er bijna overdekt door enorme sparren  Het pad was ook bijna altijd droog en er stonden amper ooit plassen. Door de erg droge zomer ging de weerstand van die sparren drastisch achteruit.  Vervolgens waren ze wat vatbaarder voor een virus. Ze stonden ten dode opgeschreven. Voor eenieders veiligheid zijn afgelopen winter maar liefst 450 van die sparren omgelegd. Je snapt dat het nu een kale bedoening is waar wind en regen vrij spel heeft. Het gevolg laat zich raden. Door de machines en de overige omstandigheden maakte het pad modderig en een stuk lastiger (lees zwaarder) te belopen Ook de delen over gras dat was glad en glibberig.
Voor het deelnemers aantal hadden we ook nog tegen dat zaterdag de halve marathon van St. Anthonis was. De Keien al sinds jaren hofleverancier van deelnemers. En tja… als je op zaterdag een halve gelopen hebt is de kans niet groot dat je op zondag weer een zware cross gaat lopen. Vervolgens is er op zondag ook nog de Stevensloop in Nijmegen met ook een halve marathon. En als laatste wat we tegen hadden dat was een super zware regen/hagelbui net iets voordat de jeugd van start zou gaan.
Tijdens de wedstrijd was het werkelijk prima loopweer. Na de cross in de kantine hing ondanks het mindere aantal deelnemers een tevreden stemming van een prima crosswinter.

Omhoog, omlaag en banjeren door het losse zand

En dan vanmorgen iets over 8 uur vertrokken voor een duurloop. Hoe lang? Ik wist het niet. Ik zou wel zien. Het was best nog wel fris wel was het zonnetje er al bij. Met een halfuurtje kon mijn muts af en mijn handschoenen uit. Na het incident met een kleine taurossen heb ik dat gedeelte voorzichtigheidshalve maar vermeden. Alhoewel ik dat ik vanmiddag begreep dat alle taurossen uit dat gedeelte zijn overgeplaatst. Gelukkig zijn er nog plekken genoeg waar je wel vooruit kunt. Waar ik door kwam? De Peelrandbreuk, Bedaf, de Meuwel, het wildviaduct over naar Slabroek met zijn heide en mul zand. Terug richting Bernhoven over de nieuwe voetgangersbrug die nu nagenoeg klaar is. De geluidswal naar de molen van Jetten en dan ben ik er weer bijna.
Ruim 2 uur en bijna 20 km onderweg geweest. Een fantastisch mooi begin van de lente.

Vrijdagavond,

Verfrissingspost!

Al sinds de eind jaren ’90 graasden er Schotse Hooglanders in het begrazingsgebied van de Maashorst. Het spreekt voor zich dat er een omheining was zodat ze niet meteen op de A50 zouden staan. Maar het hele gebied was voor recreatie helemaal open. Zeker als hardloper kon je naar hartenlust door het hele gebied struinen. De beesten liepen vaak langs dezelfde paadjes  en creëerden op deze manier “single tracks”. Ook al stond er een kudde midden op het pad met een beetje voorzichtigheid kon je ongestraft langs af. Oké…als er ouders waren die hun kindje op de rug van zo’n beest wilde zetten voor een leuke foto tja..dat is vragen om problemen. Nu met de nieuwe ontwikkelingen zijn ze er niet meer.

In het late najaar van 2015 werd een behoorlijk gebied opnieuw afgerasterd. De Maashorst maakte zich op om een kudde Wisenten en Exmoor pony’s te ontvangen.

Afgelopen was het met het open gebied. Verboden terrein voor de recreatie. Men noemde dat het “wengebied”. In maart 2016 kwamen de beesten er en na een jaar van wennen zou het hele terrein weer toegankelijk zijn. Met een paar incidenten die zich met de beesten voordeden bleef het gebied gewoon gesloten. Het werd iets kleiner gemaakt om een geasfalteerd fietspad dat er lag vrij te geven. Het was best zoeken naar alternatieve looproutes.

Impossante verschijning. Loop je niet zomaar even langs

In het nog wel toegankelijke deel lopen in plaats van de Hooglanders nu Taurossen. een terug gefokt oerrund. Een prachtig beest om te zien overigens. Maar de boog die je moet maken om de Taurossen heen is nog al wat groter dan om de Hooglanders. In de diverse loopgroepen zijn er best mensen die er bijna niet aan voorbij durven.

Nou liep ik afgelopen donderdag richting Slabroek en stuitte daar op een nieuwe afrastering. Ook lagen er grote betonblokken kennelijk bestemd om er vee-roosters van te maken. Ik hoop echt dat het gebied wat nu opnieuw omheind is zijn bestemming krijgt voor de Taurossen anders wordt het opnieuw andere routes zoeken. Wat ik wel weet dat een paar heuvelruggetjes niet meer te belopen zijn zonder wat hindernissen te omzeilen.  Heel nieuwsgierig ben ik wel hoe zich dat ontwikkeld.

Zeker op de donderdagen zal ik er wel te vinden zijn en hoop dat ik weer nieuwe padjes gevonden heb voordat we in de lente onze duurloopjes weer starten in de Maashorst.

Het eerste nieuwe pad al gevonden. Ook niet slecht!