Dinsdagavond,
Dit was ons werkterrein vanavond
Vandaag zou ik gebeld worden door de hematoloog dat gebeurde ook maar de uitslagen waren nog niet allemaal binnen. Ik blijf er maar op vertrouwen dat de hematoloog me weer vertelde dat nu 2 weken laten liggen niet van zoveel invloed zou zijn op de verdere behandeling. Nou zal er deze week een afspraak gemaakt worden met een ziekenhuis in Den Bosch die met mijn specifieke behandeling meer expertise in huis hebben. Daar moet ik het even mee doen. Ik verwacht wel dat de afspraak deze week nog zal plaatsvinden. Maar het antwoord op de vraag hoe nu verder is nu nog niet helder.
Nu nog even terug naar maandagavond. Gestart met de groep ik mag op de fiets. Een voordeel hiervan is dat ik net als in betere looptijden ik van voor naar achter en andersom kan gaan. Best lekker om al lopend en fietsend wat bij te kletsen. Na een km of 3 inlopen de groep een soort van intervaltraining laten doen. Het rondje dat er te doen stond zelf even meegelopen en ze op de obstakels te wijzen. Na een lange heuvelrug op een stevig tempo konden ze nadien op dit rondje vooruit. De opdracht: “Loop 5 rondjes waarvan rondje 1, 3 en 5 op tempo, spaar jezelf niet”. Bij het verkenningsrondje dat ik zelf meeliep liet mijn knie zich van de goede kant zien. Wat voelde ik me een hele piet om ook 3 rondjes mee te lopen. Daar was ik superblij mee. Oja….natuurlijk gaan je gedachten uit naar of dit wel eens je laatste rondje zou kunnen zijn.
Niet teveel aan denken want dan raak ik gvd helemaal van de leg.
Lekkere koffie
Nu redelijk snel met de groep terug naar de start. Tegen de tijd dat we terug waren was het ook donker. Er werd een auto opengetrokken en er kwamen lichtjes en potten koffie en koekjes op tafel. Wat een verassing. Koffie zei ik: ” zonder suiker, zonder melk maar met een grote dosis liefde veruit de lekkerste is.”
Dan op de fiets naar huis en precies voor een onweersbui binnen. Mag ik ook eens geluk hebben?
Hardlopen 