Vrijdag 10-05-2024,
Groen gras in overvloed
In mijn vorige blog schreef ik over stabiliteit en dat geldt overigens nog steeds. Na mijn laatste bloedonderzoek bleek dat mijn HB-gehalte toch weer onder de 5 was gezakt en dan is er een bloedtransfusie voor 2 zakken bloed. Ook wees het bloedonderzoek uit dat de bloedplaatjes hetzelfde gebleven waren maar het meest positieve van het onderzoek was dat het gehalte aan witte bloedlichaampjes behoorlijk in aantal was toegenomen. Hiep hoi er zit beweging in is zo lijkt het!
Ooit schreef ik ook dat mijn leven er niet slechter op geworden is . Oké…ik kan dan wel niet meer hardlopen maar gelukkig kan ik me nog steeds bewegen binnen dat wereldje en daar word ik echt gelukkig van.
Zo kwam er afgelopen week Mascha bij ons op bezoek we maakten samen met Sjan en haar een wandelrondje door het dorp en dan is gidsen ook wel heel erg leuk.
Gisteren was het Hemelvaartsdag een dag waarop ik zeker in de laatste 15 jaar een dauwtraploopje organiseerde of over twee lusjes van 15 km en in de laatste jaren over een drietal lusjes van 10 km. Nadien altijd bij het bezoekerscentrum koffiedrinken met een warme kersenflap.
Jong leven vertederd altijd
Maar deze Hemelvaartsdag liep het allemaal wat anders. Een van de loopsters die op maandagavond altijd meeloopt was jarig en wilde een duurloop conform haar leeftijd lopen. Overigens ging die de marathonafstand te boven. Dus een ultra. Kwam nog bij dat er op tijd begonnen moest worden omdat er voor de rest van de dag ook nog wat op de planning stond. Dat hield gewoon in dat er om 5.30 u begonnen werd. Om op het eerste rondje al mee te fietsen was me dat, ondanks dat ik een ochtendmens ben net iets te gortig. Niettemin zat ik om iets voor 6.30 u op de fiets voor een ritje van 10 km naar het startpunt. Wat een mooie morgen was het. De zon kwam op en schitterde op het water dat nog steeds heel hoog staat in het begrazingsgebied. Mooi op tijd was ik op het startpunt. Als je dan met traillopers op stap bent heb ik het als fietser niet zo gemakkelijk. Smalle paadjes, modderige stukken. Ik genoot er van. Waarschijnlijk was het genot nog groter geweest als ik gewoon mee had kunnen lopen. Na het fietsrondje van ruim 11 km weer 10 km naar huis en daarna was de pijp ook goed leeg.
Dan vandaag aan het infuus voor wat meer bloed en dan kan ik er weer tegen voor het weekend waar we een competitiewedstrijd op de baan hebben voor masters.
Zo zie je maar dat er best nog veel te genieten valt ondanks dat je absoluut weet dat je leven hartstikke eindig is.
Dit was zeker niet het moeilijkste pad
Hardlopen 