Zondag 21-01-2024
Het bordje staat er nog steeds. “Hufterproof”
Na het uitzonderlijke positieve bericht van vorige week donderdag stond er eergisteren een bloedprikafspraak op de agenda met aansluitend een belafspraak met de hematoloog. Vervolgens zou er een transfusie plaatsvinden van bloedplaatjes. Maar het liep weer eens wat anders dan gedacht. Er zat best wat wachttijd tussen de belafspraak en de transfusie. Ik weet inmiddels dat een zak bloedplaatjes niet een zo heel lange doorlooptijd heeft dus ging ik goed geluk naar de afdeling opname waar ik was ingepland. Aan de secretaresse vroeg ik of ze eens wilde kijken of er misschien een afmelding was geweest. Ze ging voor mij haar best doen om een plaatsje te vinden en terwijl ze hard aan het werk was kreeg ik een telefoontje dat de zak bloedplaatjes niet nodig was, mijn beenmerg was hard aan het werk om dat op eigen kracht recht te zetten. Dat zijn toch die positieve momenten die je hartstikke blij maken. Nou vrijdag weer een bloedafname en wordt het besluit genomen om de derde kuur in te gaan. Ik ben benieuwd!
Bijkletsen is altijd leuk!
De tijdwinst die me dat deze dag opleverde was ik erg dankbaar voor. Tijdwinst belangrijk voor je? Ja…juist vandaag wel. Even geleden gingen we met een aantal lopers en lopers uit eten. Toen de rekening kwam mocht ik er geen cent aan bijdrage terwijl dat dat mijn bedoeling helemaal niet was.
Daarom hadden Sjan en ik de groep uitgenodigd om bij ons thuis samen wat te eten en uiteraard met het belangrijkste ingrediënt “bijkletsen”. Dus dan is er werk aan de winkel. Met een driegangen menu moet er best wat gemaakt worden. Wat was het een prachtige avond geworden met mooie verhalen en herinneringen. Het werk weegt niet op tegen de voldoening die wij er samen uithaalde. Dit gaat zeker nog wel eens gebeuren.
Met vrijdag bijna de hele dag visite en zaterdag het bezoek van Marieke, die vanuit het Haagse bij ons in de buurt was, een best drukke week achter de rug. Gelukkig is mijn energie niveau nog van dien aard dat me dat allemaal nog wel lukt.
Zelfs een wandeling op zaterdagmiddag onder het genot van een heerlijk zonnetje dat ging goed, En ook al is mijn bloed lang nog niet op orde het kruipt het toch waar het niet gaan kan en trok mijn gevoel me naar het “benkske”. Het blijft een van mijn favoriete rondjes en ik heb nog steeds de hoop om dit rondje nog eens hardlopend te kunnen doen. Nou ja…afwisselend met wandelen keur ik ook goed. Utopia? De tijd zal het uitwijzen.
Doelen stellen houd je levend!!
Hardlopen 