Hardlopen

Donderdag 13-06-2024,

             Hier ligt o.a. mijn winst

Sinds de diagnose van het vorige jaar beland je in een wereld die je gooit van noord naar zuid en van oost naar west. Geen lijn in te vinden en geen peil op te trekken. Een lijf lijkt zijn eigen leven te gaan leiden waar je totaal geen vat meer op hebt. Zo denk je in een redelijke stabiele fase te zijn en dan blijkt dat weer helemaal tegengesteld.
Neem afgelopen week, een week van de kuur met zijn dagelijkse injecties. Het zou de leukemiecellen weer terug moeten dringen. Maar dat zie je niet na een week kuren daar is weer hersteltijd voor nodig voordat de volgende kuur zich weer kan aandienen. Dan weer hersteltijd en via een controle met een beenmergpunctie of dat de kuren zijn werk hebben gedaan zoals je verwacht of zoals de medische wereld verwacht.
Afgelopen maandag was er een bloedafname met een aantal bevredigende waardes. Geen gevolgen. Vanmorgen weer een bloedafname met de verwachting dat de waardes wel iets gezakt zouden zijn onder invloed van de kuur. Was amper een uurtje thuis en las de waardes. Ik wist met enige zekerheid dat ik vandaag nog terug zou moeten voor een zak met trombocyten. En jawel hoor amper een uurtje later of ik vanmiddag nog naar het JBZ kon komen voor de bloedplaatjes. Natuurlijk kan dat.
Maandag weer bloedprikken en maar afwachten hoe het dan weer is. Je zou mogen veronderstellen dat waardes zich gaan stabiliseren en de donderdag daarop weer iets zouden stijgen of op z’n minst hetzelfde gebleven. Maar ik zei al, “er is geen peil op te trekken”
We moeten het er mee doen. Je snapt dat het soms wel invloed heeft op je positieve kijk op het leven. Daar komt op deze manier aardig wat druk op te staan.
Gelukkig heb ik een omgeving die me daar goed in ondersteund.  Gelukkig kan ik ook nog steeds wat fietsen, wandelen en god zij dank soms ook nog een paar stukjes hardlopen. Gelukkig kan ik ook nog bij mijn clubje wat nuttig werk doen.
Kort en goed het kan al bij al nog veel slechter!