Donderdag 4-1-2024
Een aantal plaatjes van de laatste tijd
Een paar dagen geleden hebben we, tenminste voor mij en mijn familie, een turbulent jaar afgesloten en ik heb zeker niet de illusie dat dat in 2024 anders zal gaan worden. Het is sowieso al turbulent begonnen. Afgelopen dinsdag had ik een afspraak met mijn hematoloog en uiteraard moet er voor de afspraak bloed geprikt worden en dat gaat met enige spoed naar het laboratorium zodat er de meest actuele bloedwaardes zijn. Als alles goed was geweest zou er morgen, vrijdag, gestart worden met kuur drie. Maar alles was niet goed. Helaas. Er werd meteen actie ondernomen en een half uur naderhand lag ik op de afdeling opname aan een infuuspaal voor een zak bloedplaatjes en twee zakken bloed. Sjan en ik waren om 8.00 in Den Bosch en pas thuis tegen 17.00 uur. Dat was al een super begin. Dacht gisteren dus met een fitte dag te beginnen. Mooi niet. Dinsdag werd er ook meteen een beenmergpunctie ingepland. Vanmorgen weer naar het ziekenhuis. Beginnen aan de punctie? Ammehoela, ook mooi niet. Eerst werd er weer bloed afgenomen om te weten of de zak met bloedplaatjes zijn werk wel had gedaan. Het buisje ging met bliksemspoed naar het lab om dat snel te weten.
Gelukkig was de waarde van dien aard dat de punctie door kon gaan was dat niet het geval geweest dan had ik onverrichterzaken weer naar Uden kunnen afzakken. Maar dit ging goed. Zag nog heel even “nurse Jet” waar ik best leuke gesprekken mee heb gehad tijdens mijn 4 opnamedagen eind september. Het deed me goed om haar weer eens te zien.
Te lang en te diep!
Zoals ik al zei dacht ik na de transfusie een fitte dag te hebben. Kon ik mooi mee helpen met het crossparcours. Maar toch mijn verstand gebruikt en op de thuisbasis gebleven om de materialen die zondag nodig zijn te verzamelen en klaar te zetten. Afgelopen zaterdag wel samen de rondjes van van de nieuwe cross uitgezet. Helaas, pindakaas een groot gedeelte van de kleine, de middel en de grote ronde op een bepaald stuk over een lengte van 50 m lang en 30 cm diep overstroomd. Voor recreanten zou dat misschien nog wel kunnen sturen want die zoeken ook natte trails op, maar met pupillen ligt dat weer heel anders. Vervolgens zijn alle rondjes weer aangepast. Dat was dubbel werk voor de parcoursploeg. Het zou mij teveel energie gekost hebben.
Vervolgens is zaterdag mijn 78ste verjaardag en als er zulke dingen voorbijkomen is al snel de gedachte daar: “zou dit keer de laatste keer zijn?” Zulke gedachten moet je snel aan de kant weten te zetten. Leven in het nu en niet in wat er zou kunnen komen. Is wel een kunst en erg moeilijk.
Een turbulent jaar? Het begin is er al!!
Hardlopen 