Woensdagavond,
Het was goed nat!!
Nog maar amper bijgekomen van de kou van zondag werd het een natte baantraining. Een leuke training dat dan weer wel. Petra de diabetes verpleegkundige loopt bij de woensdagavondgroep. Tijdens de kern van de training liep ik met haar een serie 800-600 m mee. Solidair zijn toch. Pupillen nat zelf ook nat.
Ze vertelde een heel bijzonder nieuwtje. We liepen dus niet te snel want ze kon het vertellen;-) Ons start to run project was bij de afdeling communicatie van Bernhoven dermate goed bevallen dat ze het project gaan insturen als een project voor “gezondheidsvernieuwing”.
Een landelijke wedstrijd met als hoofdprijs een bedrag dat er niet om liegt. Daar kunnen we heel wat diabetes mee op het loopspoor zetten. Natuurlijk lijkt het bijna utopisch dat je deze wedstrijd zou winnen maar ik vind het al wel zo bijzonder dat het ziekenhuis toch voor dit project gekozen heeft om er aan mee te doen. Ik ben er wel een beetje trots op moet ik eigenlijk zeggen. Wel nat geworden maar mijn avond kon niet meer stuk.
Donderdagmorgen,
Die lopen hier ergens!
Duurlooptijd. Weer in mijn uppie op stap. Met een groepje is het leuker maar het is even niet anders. Ik was wel benieuwd hoe het me vandaag zou vergaan na het moeizame loopje van vorige week. Om te beginnen maar eens niks geen rondje plannen gewoon lopen en maar zien waar het schip dan strandt. Het loopt iets gemakkelijker dan vorige week.
Kom ik in het begrazingsgebied dit bord tegen. Ik had natuurlijk al wel in het plaatselijk nieuws gelezen dat er moefflons als begrazers waren uitgezet maar ik wist niet precies waar en in welk deel van de Maashorst.
Er is voldoende te grazen.
Dus heb ik op dat deel wat rondgelopen of ik ze ergens zag. maar helaas ik vond ze niet. Jammer een volgende keer beter. Op een bepaald ogenblik realiseer ik mezelf dat ik ook nog terug moet. Ben best nog een heel eind van huis. En zeker als je dan alleen bent gaat het tempo zonder dat je dat eigenlijk wilt ongemerkt naar boven.
Ben ik bijna thuis zie ik een vroegere loopmaat van me die in de beginjaren ’90 in Rotterdam eens 3:11′ liep en afgelopen zondag liep zijn zoon daar. Ik stopte en vader was maar wat trots dat zijn zoon daar gelopen had. Maar moest er en passent wel bij vertellen dat zijn 3:11′ bij lange na niet werd gehaald.
Na ruim 2: 35′ ben ik thuis. Het verging me beter dan vorige week.
Hardlopen 
zeg nooit nooit, wie weet winnen jullie die wedstrijd nog wel!
Wat een prachtige natuur daar in de Maashorst. Ben Jaloers!
Ik zou jouw blog aan mijn vrouw moeten laten lezen, ze heeft diabetes, maar denkt dat ze een heleboel niet kan…
Dag Jan,
Moet je absoluut laten lezen. Ben er zeker van dat iedere diabetes veel meer kan dan dat ze zelf denken. Zelfs na 2 weken bewegen de medicatie al een stuk gunstiger. Groetjes Tiny
Goed plan om mee te doen met het project. Beweging is voor zóveel aandoeningen goed! Helaas denken nog veel patienten dat ze om een of andere reden niet kúnnen of mógen bewegen. Een beperking wordt dan ineens een begrenzing. Ik probeer ook mensen over te halen om een beperking als een uitdaging te gaan zien. Ik twitterde vorige week al : niet achter de geraniums gaan zitten! Succes met het project, hoop dat jullie kans maken of zelfs winnen.
Wat betreft die moefflons: leuk Ik loop in schotland vaak tussen de Schotse Hooglanders. Helemaal geweldig ook. De laatste keer kwamen ze ineens hard de berg af denderen. Ik schrok me rot want ik wist niet zeker of ze mijn hondje (renmaatje) misschien als lekker kalfje zagen ofzo maar er gebeurde natuurlijk niks. Hoop dat je de volgende keer wel tegen komt!