Donderdagavond,
Een wildrooster
Als ik vanmorgen aan de keukentafel de krant zit te lezen hoor ik het al. Er worden autoruiten schoongekrabd. Ja…als het in deze periode van het jaar in de nachten helder wordt dan gaat de temperatuur onderuit en zeker in de eerste nachten en ochtenden als de lucht nog vochtig is dan vriezen autoramen dicht. Maar ook fietspaden en binnen weggetjes hebben de neiging glad te worden.
Als ik zo meteen vertrek voor een duurloop mag ik daar wel rekening mee houden alhoewel er niet veel asfalt op mijn route zal zijn. Het enige waar ik eigenlijk tegenop zie zijn mijn eeuwige koude handen. Goed inpakken die dingen is het parool.
Als ik de straat uitloop komt het zonnetje er al bij.
Het is dan wel koud maar het ziet er erg vriendelijk uit. Licht…heel veel licht.
Lekker fris.
Als ik na een km of 5 op Bedaf kom is het zand vandaag een stuk minder mul. De topjes van het zand bevroren opletten dus hoe en waar je je voeten neerzet. Omgezwikte enkels heb je zo.
Het verbindingsstuk tussen Bedaf en Slabroek is het wildviaduct over de A50.
Het heidegebied op Slabroek is afgelopen weken omheind, de paden zijn voorzien van wildroosters en afgelopen week zijn er een 6-tal Exmoor paardjes uitgezet die het stuk heide grasvrij moeten houden. Het is wel zo dat je zo maar als vanuit het niets voor een afrastering komt te staan.
Mijn plan was om vandaag een duurloop te maken van ongeveer 2 uur. Op mijn klokje kijken hoe lang ik onderweg was dat ging niet. Te veel ingepakt.
Thuis pel ik mijn klok vrij en druk af op 2:06′ Een prachtig rondje met prima omstandigheden.
Hardlopen 